Мүминдердің абзал аналарының бірі − хазірет Айша
189
алады. Тілі байланып, еш нәрсе сезбей қалғандай
күй кешті. Тіпті жүрегінің әлі соғып тұрғанына аң-
таң. ата-анасына жаутаңдады. Жауап айтып, қызын
қорғағанын қалады. алайда, олар да үнсіз.
– Уаллаһи,
расулаллаға
қандай
жауап
беретінімізді білмейміз, – деп жақ ашпады. сірә,
мәдинадағы гу-гу өсек оларды да екіұшты ойға итер-
мелеген секілді. сол себепті хазірет айша бар күш-
жігерін жинап, күйеуіне:
– Уаллаһи, тәубе етпеймін
315
,
өйткені істемеген
ісіме қалай тәубе етпекпін. Жұрттың айтқаны жала
десем де сіздерді сендіре алмайтын сияқтымын. Есіме
хазірет Жүсіптің әкесінің
316
жағдайы түсіп отыр, мен
де тек соны айтамын. «Ендігі міндетім үміт үзбей,
сабыр ету ғана. не деймін, бұл жағдайдағы жалғыз
сүйенішім – алла!» – деді.
Хазірет айша (р.а.) не істерін білмей, аллаға
қолын жайып, істің ақ-қарасын көрсетуін өтінді.
Өзі туралы өсектің жалғандығын көрсететініне
күмәнданбады. «Пайғамбарлықтың қырық алты
315
айша анамыздың бұл сөздерін тек жарына емес, ата-анасымен қоса
баршаға қарап айтқанын көрсететін риуаяттар да бар. Ол бойынша:
−
Иә, мен жұрттың айтып жүргенін естідім. сіздер де сол өсекке
сенген сыңайлысыздар. «Бұл жаладан тазамын» десем, сірә мені
құптамайсыздар. сіздерге бола мойындасам, рас екен деп ойлай-
сыздар. Уаллаһи, мен сіздер мен өзімнің жағдайымды «Ендігі менің
міндетім үміт күтіп, сабыр ету. не
дейін, бұл жағдайда жалғыз
сүйенішім алла» деген Жүсіптің әкесінің жағдайын ұқсатамын.
Қараңыз: Бұхари, шаһадат 15 (2518)
316
сол оқиғаның әсерімен есеңгіреп тұрып есіне хазірет яқубтың (а.с.)
атының түспегенін айтқан айша анамыз тек «Жүсіптің әкесі» дей
алғанын айтады. Қараңыз: Табарани, әл-мұғжамул кәбир 23\111
Барша мұсылманның ардақты анасы
−
хазірет Айша
190
бөлігінің бірі түстер арқылы алла елшісі хабар алар,
қайғым бітер» деп ойлады.
арада көп өтпей көз тоқтатып қарағанында
расулалланың моншақтап терлеп кеткенін көреді.
Бұл бір айдан бері үзілген Жәбірейіл періштенің
уахи әкелуі еді. Борша-борша болып терлеп, ауыр зат
көтергендей қиналды.
Көктен жаңа бір хабар келген еді. ата-анасының
да реңі қашып кетіпті. сірә,
елдің өсегі рас шығып
масқара боламыз ба деп қорықты ма екен. Дегенмен,
Жәбірейіл періштенің әкелген үкімі өзіне қатысты
болса да, иләһи әділдіктің көрініс табатынына
күмәнданбады. Үлкен сабырмен нәтижені күтті.
сөйтіп, уаһи жағдайы аяқталды. алла елшісі
(саллаллаһу аләйһи уә сәлләм) отырған жерінде
маңдайының терін сүртіп,
Әбу Бәкірдің отбасына
қарады. сол кезге дейін үйге төніп тұрған қайғының
орнын бірте-бірте қуаныш басып, үстеріндегі қара
бұлттың сейілгенін көздерімен көрді. Өйткені,
алла елшісі (саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
күлімсіреген еді. Бүгінге дейін баршаны уайымға
салған мұнафықтардың өсегіне еріп тосын әрекет
жасамағанына қуанды. Әуелі мейірімге толы дауыспен
жарына:
– сүйінші, айша! алла тағала түсірген аяты
арқылы сенің таза екеніңді білдірді! Тұр да, аллаға
мадақ айт! – деді.
Бұл бір айлық ауыртпалықтың соңғы нүктесін
қойған сүйінші хабар еді. Иә, күткеніндей, үміті
ақталған анамыз да күлімдеп: