Қҧрсақ ішілік инфекцияның диагностикасы

197 
уақытына сай жетілмеуі, қҧрсақ ішілік дамудың қалыс қалу синдромы, іш кҿлемінің
ҧлғаюы, ҧрық маңы суының кҿбеюі, ҧрықтың гепатомегалиясы есептеледі.
ҚІИ-ға кҥмҽнданған жағдайда нҽресте туылғаннан соң толық зерттеу ҽдістері 
жҥргізіледі: тромбоцит саны есептелінген қан анализі, зҽрдің клиникалық анализі, қандағы 
белок, белоктың фракцияларын анықтау, С-реактивті белок, кеуде қуысының 
рентгенографиясы.
Мҧрын, жҧтқыншақ жҧғындыларынан, кҿзден, жҧлын суынан, қаннан, зҽрден
қоздырғыштарды табу ҚІИ диагнозын дҽлелдейді.
Арнайы емес ҚІИ-нің диагностикалық ҽдісіне нейтрофилдердің функциялық
қасиетін анықтау жатады.
Вирустар, микоплазма токсоплазмаларды анықтауда серологиялық реакция қолдана-
ды. Ол қан сары суында арнайы антиденелер жҽне олардың титрін анықтау арқылы жҥзеге 
асады. Серодиагностикада ҥшін: комплемент байланыстыратын реакциясын (КБР), бояу
реакциясын қолданатын Себин-Фельдман реакциясы (СФР), тікелей емес гемаглютинация 
ҽдісі (ТеГАҼ), иммуноферментті анализ (ИФА). РСК жҽне ТеГАҼ 15%-ке дейін сезімтал. 
ИФА ҽдісі патологиялық материалдардағы қоздырғыштардағы антигендерді жҽне 
антиденелерді анықтау ферментативті фотометриялық тҽсіл арқылы жҥргізіледі (ИФА- 
анализатор). Бҧл ҽдістің сезімталдылығы 40-тан 80 %-ке дейін. 
Серологиялық диагностика жҥргізу кезінде жалған нҽтижелі анализдер де болуы 
мҥмкін. Бҧл тҥрлі вирустар белогы жҽне вирустық, клеткалық белок арасындағы 
антигендердің қиылысу негізінде дамиды. Сонымен қатар жаңа туған нҽрестелерде кей 
класстағы антигендерге антидене тҥзілуі анықталмайды. Арнайы диагностикалау ҽдісіне 
иммунофлюо-ресценция анализі (ИФА) жаңа туған нҽрестелерде жиі тҿмен болады, 
себебі: ҽртҥрлі контаминаттардың болуына байланысты. Ал, антигендердің ҿнімінің 
сезімталдығының тҿмендеуі, антиен деңгейінің тҿмен болуымен тҥсіндіріледі. 
Арнайы антиденелер биоденедегі жағындыны арнайы бояу иммунофлюоресценция
ҽдісіне негізделген. Иммунофлюоресценция ҽдісі (тіке иммунофлюоресценция) негізінде 
жалтыраған антиген кешенді қоздырғышы арнайы қарсы денені табуда люминесцентті 
микроскоп арқылы анықталаумен жҥргізеді. Тікелей иммунофлюоресценция (ТИФ) 
арнайы жеткілікті сезімталдығы мен техникалық қарапайымдылығы нҽтижесінде кең 
таралып отыр. Тіке иммунофлюоресценцияның (ТИФ) сезімталдығы клетка ҿсуінде, 
диагностикалауда 85-90 %. 
Соңғы жылдары қоздырғыштарды анықтауда жетілген молекулярлы биология ҽдісі 
қолданылады. Қазіргі уақытта медицина тҽжірибесінде кеңінен қолданатын ҽдіс нуклеин 
қышқылының амплифликациялық полимеразды тізбекті реакциясын қолдану (ПТР). Ин-
фекциялық аурулардың геномдық агенттерін қолдану ПТР қолдану, лабараториялық диаг-
ностикадағы жеткілікті нҽтиже беретін ҽдіс болып табылады. Ҽдістің негізгі маңыздылы-
ғы жоғары сезімталдылығы. ПТР негізінде алынатын мҥмкіншіліктер анализдің жоғары 
ҿзіндік сипатында, ҧқсас микроорганизмдермен қиылысу реакциясының болмауы жҽне 
белгілі инфекциялық агентке, ҧқсас микроорганизм ДНК-сы жҽне қожайын ДНК-сы 
болған жағдайда, ҿзінің ДНК-сын анықтай алатыны жҽне генотипті жҥргізе алуы. Қазіргі 
кезде бҧл ҽдіс автоматтандырылған, сондықтан да сол кҥннің соңына анализ нҽтижесін 
алуға болады. 
Тҥрлі инфекциялық ауруларда анализге келесі клиникалық материалдар алынады: 
қан, қан сары суы, қанның формалық элементтері, зҽр, сілекей, шырыштармен, сілекей 
сҧйықтығы, кҿпіршік қҧрамы, мҥше мен тіннің биоптаты.
ПТР ҽдісін клиникалық диагностикалауда қолдану аймақтары: 
Серонегативті жағдайда жҽне ем тиімді болған жағдайда инфекциялық ауруларды 
ерте диагностикалау мақсатында;
Ҥдемелі, жасырын, ҿршу жҽне қайталамалы инфекциялық процесстерде. 
Жҥргізілген емді бақылау барысында; 

198 
Иммунды жетіспеушілікпен жҥретін оппортунистикалық инфекцияны диагностика-
лау кезінде, серологиялық тексеріс нҽтижесімен диагноз қою мҥмкіншілігі тҿмен болған 
жағдайда; 
- Серологиялық зерттеу нҽтижелерінің кҥдікті жағдайларында; 
- Дҽрілік заттардың резистенттілігін анықтау кезінде. 
ДНК-ның диагностикалық ҽдісі тҧқым қуалаушылық ауруларды пренатальды 
анықтау ҥшін (муковисцидоз, фенилкетонурия, гемофилия жҽне т.б) жҽне ҽкесін анықтау 
ҥшін тиімді ҽдіс болып есептеледі.ДНК диагностикалау ҽдісін кеңінен қолдану, басқа да
иммунохимиялық зерттеу ҽдісін қолдану мен (ИФА, РИФ жҽне басқалар) бірге жҥргізіле-
ді, бҧл бірін-бірі толықтыратын зерттеулер. Ауруды комплексті тҥрде зерттеу, дҽрігерге 
инфекциялық агент туралы жҽне аурудың иммунды статусы туралы толық мҽлімет береді. 
Бҧлар нақты диагноз, этиотропты ем тағайындау мен оны бақылауға септігін тигізеді.

жүктеу 10,77 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: