812
тогда вместо претензий к педагогу у них возникает желание помочь, принять участие в
улучшении условий. А это первые ростки сотрудничества. Познакомившись с реальным
педагогическим процессом в группе, родители заимствуют наиболее удачные приёмы
педагога, обогащают содержание домашнего воспитания. Также важным результатом
таких посещений является то, что у родителей есть возможность изучить своего ребёнка
в непривычной для них обстановке, подметить, как он ведёт себя, как общается со
сверстниками. Идёт невольное сравнение: не отстаёт ли он в развитии, запускается
рефлексивная деятельность, всё ли я делаю как надо, почему у меня получаются иные
результаты воспитания, чему надо поучиться. От участия родителей в роботе
дошкольного учреждения выигрывают все субъекты педагогического процесса, прежде
всего дети. И не только потому, что они узнают что-то новое. Важно другое: они учатся
с уважением, любовью и благодарностью смотреть на своих пап и мам, бабушек и
дедушек, которые оказываются так много знают, умеют, так интересно рассказывают.
Педагоги, в свою очередь, имеют возможность лучше узнать семьи, понять сильные и
слабые стороны домашнего воспитания, определить характер своей помощи.
Сотрудничество детского сада и семьи предполагает, что обе стороны знают, что
сказать друг другу относительно конкретного ребёнка, тенденции его развития. Отсюда
– поворот к взаимодействию с каждой семьей – следовательно, предпочтение
индивидуальных форм работы (индивидуальные беседы, консультации, посещение
семей).
Взаимодействие в малой группе родителей, имеющих сходные проблемы
домашнего воспитания, называется дифференцированным подходом.
Есть ещё одна линия воздействия на семью: через ребёнка. Если жизнь в группе
интересная, содержательная, ребёнку эмоционально комфортно, он обязательно
поделится своими впечатлениями с домочадцами.
Подводя итог, можно утверждать, что, отношения дошкольного учреждения с
семьей должны быть основаны на сотрудничестве и взаимодействии при условии
открытости детского сада внутрь и наружу. В основе сотрудничества дошкольного
учреждения и семьи лежит совместная деятельность, то есть совместное определение
целей деятельности, совместное распределение сил, средств, предмета деятельности во
времени в соответствии свозможностям каждого участника, совместный контроль и
оценка результатов работы, а затем и прогнозирование новых целей, задач и
результатов.
Использованная литература
1. Программа воспитания и обучения детей раннего возраста «Алғашқы қадам» (от
1 до 3 лет).
2. О.Н.Урбанская. «Воспитателю о работе с семьей». Пособие для воспитателя
детского сада.
3. Евдокимова Е.С, Дозокина Н.В. «Детский сад и семья». Методика работы с
родителями.
4. Т.Н. Доронова, А.Е.Жичкина. «Дошкольное учреждение и семья – единое
пространство детского развития».
813
5. Т.Н Доронова «Взаимодействие дошкольного учреждения с родителями».
ж.Дошкольное воспитание №1.2004.
МЕКТЕП ЖАСЫНА ДЕЙІНГІ БАЛАЛАРДЫ ТӘРБИЕЛЕУДЕ
ОЙЫН ТЕХНОЛОГИЯСЫНЫҢ МАҢЫЗЫ
Мусафарханова А.Қ
КМКҚ «Ақбота» балабақшасы
Бұл мақалада мектеп жасына дейінгі балаларды тәрбиелеудегі ойынның маңызы
қарастырылған. Балалардың психологиялық ерекшеліктерін негізге ала отырып,
олардың ой-танымын, қиялын, тілін, ой-өрісін дамыту мақсат етілген.Халқымыздың
«Баланы ойын өсіреді» деген нақыл сөзінің мағынасын ашу көзделеді.
Ұлт болашағы болатын ұрпағының қамын жөргекке орап, ақ бесігіне бөлегеннен
бастап қолға алған аталарымыздың әрбір ісі өнеге. Бесік жырымен есін білген елдің
қашанда көші түзу, өрісі кең болмақ. Осынау ұлан-ғайыр далаға иелік етіп, жер бетінің
жұмағындай жерді мекендеуіміздің бастауы сан ғасырдан жалғасып, бүгінге жеткен
ұрпақ тәрбиесінде жатыр.
«Ана көрген тон пішер, әке көрген оқ жонар» деген қағиданы берік ұстанған ата-
аналарымыз сәбиін қырқынан шығарып, жан-жаққа қарап, езу тарта бастағаннан
бүлдіршінін ойын «әлемімен» таныстыра бастайды. Сипалап, уқалау, аяқ-қолын созу
барысында «Өс-өс», «Қуырмаш», «Бесік жыры» өлеңдерін айта отырып әрі ойнатып,
әрі тәрбие бере білген.Баланы табу – қиын, жақсылыққа бастау – одан да қиын деп
білген қазақ халқы балаларды есейгенде Отанының, халқының азаматы етіп
тәрбиелеуде алуан түрлі айла-тәсіл қолданған. Тіпті, алғаш аяғын еркін басып, тілі
толық шығып, ойнай бастағанда, оларға «Санамақ», «Ханқыз» сияқты айтуға жеңіл,
тапқырлық пен ақындыққа жетелейтін ойын түрлерін үйреткен. Қазіргі таңда сол
ұлттық ойын, өлең шумақтарымен былдырлап тілі шыққан бала балабақша
табалдырығын аттағаннан кейін өмір тануы, еңбекке қатынасы, психологиялық
ерекшеліктері, тілінің дамуы осы ойын үстінде қалыптасады.Баланың ойлау әрекеті,
балабақшада өтілетін сабақтарда, ойындарда, танымды әсері мол дидактикалық
ойындарда әрбір нәрсенің мазмұнын, мәнін түсініп, ой-өрісі кеңиді. Ойын сабақтарда
қиялы дамып, өздеріне таныс заттарын жаңа қырынан біліп тануы, атауларын дұрыс
атай білуі,сипаттама бере білуі қалыптаса бастайды.
Ойынның сюжеті мен мазмұны. Балалар ойындарында айналасындағы
шындықтың көп жақтылығын көрсетеді. Олар үй тұрмысынан үлкендердің іс-әрекеті
мен олардың еңбектегі қарым-қатынастарынан көріністер көрсетіп, замана оқиғаларын
бейнелейді. Көбінесе шындық – рөлді ойындардың сюжеті болады. Балалар
араласатын өмір ауқымы неғұрлым кең болса, ойын сюжеті де соғұрлым сан алуан
келеді. Сондықтан кішкентайлардың ойын сюжеттері шағын, ал мектепке дейінгі
ересектердің ойын сюжеттері өте сан алуан. Ойын сюжетінің әр алуандығы артқан
сайын ойын уақытының ұзақтығы да артады. Мысалы, 3-4 жастағы балалар ойынының
