33
рыночных структур к эффективной организации совокупных потоковых процессов на
основе оперативного и стратегического управления. Эти процессы в условиях
глобализации мировой экономики становятся преобладающими и оказывающими прямое
влияние на качество продукции и услуг, затраты по их производству и предоставлению,
гибкость (реактивность)
логистических систем,
а значит, на их конкурентоспособность.
Не меньшую актуальность приобретает инновационная стратегическая логистика и
для Казахстана, где логистика как наука находится в начале своего развития. В условиях
нестабильной и деформированной экономики Казахстана управление потоковыми
процессами осуществляется не на оптимальном, а на допустимом уровне, характерном в
большей степени для закрытых систем и монопольных рынков. Это связано с
существованием значительных неиспользованных резервов, особенно в сфере поставок, в
виде упущенных возможностей, сбоев и кризисных ситуаций, что делает рыночные
структуры благоприятным и перспективным объектом для эффективного применения
инновационной стратегической логистики и роста ее приоритетности.
Список использованных источников
1 Джеймс Р. Сток, Дуглас М. Ламбер «Стратегическое управление
логистикой»2005
2
Д. Бауэрсокс, Д. Клосс, Логистика. Интегрированная цепь поставок 2008
УДК 33:372.8,330:001.92
Инновациялық технологиялардың шетелдік тәжірибесін қолдану
Дарибаева А.Т. экономика магистері
Алматы экономика және статистика академиясы
E-mail:
aliya_t_d@mail.ru
АҚШ-та инновациялық қызметті басқаратын әртүрлі мемлекеттік органдар мен
мекемелер бар. Алайда мемлекетте инновациялық қызмет үшін жауапты бірегей орган
жоқ. Федералды деңгейде инновациялық қызметке қатысы бар енгізгі органдар:
Президент әкімшілігі жанынан құрылған ғылыми-техникалық саясат басқармасы,
Конгресстің ғылыми комитеттері, оның зерттеу қызметтері, бюджеттік басқарма.
Ғылыми-техникалық саясатты құруда маңызды рӛлді мемлекеттік емес органдар
атқарады: Ұлттық зерттеу одағы, ғылымды дамытудың Американдық ассоциациясы,
РЭНД корпорациясы және т.б. Ӛндіріске жаңалықтарды енгізу процесін тездету мен
технологиялық прогресті үйлестіру жұмыстарын бақылауға жауапты мемлекеттік орган-
Сауда Министрлігі. Оның құрамында стандарттар мен технологиялардың ұлттық
институты, технологиялық ақпараттың ұлттық мекемесі және технологиялық саясат
басқармасы сияқты үш құрылымды біріктіретін технологиялар әкімшілігі құрылды.
Технологиялық саясат басқармасы-федералды үкіметте ұлттық инновациялық
саясатты жүзеге асыруда бірден бір маңызды орган. Яғни бұл орган ӛндіріс салаларының
даму ерекшеліктері мен қажеттіліктерін зерттейді, отандық және әлемдік нарықтарға
инновациялық технологияларды ӛндірістік компаниялардың тездетіп шығаруы мен
әзірлемелер жасауына әсер ететін факторларды анықтайды. Қазіргі кезде АҚШ-тың
инновациялық дамыту облысындағы мемлекеттік саясат келесі міндеттерді атқаруға
бағытталған:
- жеке сектордың бәсекеқабілеттілігін арттыратын,инновация саласындағы
қызметін белсенді жүргізу үшін қолайлы
климат жасау;
34
- инновациялық
әзірлемелерді іске асыру және ғылыми зерттеулерді
қаржыландыру;
- АҚШ
ӛндірісінің бәсекеқабілеттілігін арттыру үшін ХХІ ғасыр
инфрақұрылымын құру;
- азаматтық және қауіпсіздік ҒЗТКЖ-лардың интеграциясы, яғни алда қойылған
міндеттердің орындалуын қамтамасыз ету;
- ғылымға негізделген және үнемі ӛзгермелі экономика жағдайына белсенді
маманданған жұмыс күшін даярлау.
Инновациялық
қызметтегі
мемлекеттің
орны
оның
ғылымға
бӛлген
қаражаттарымен анықталады. Әлемдік тәжірибе кӛрсеткендей, дамыған елдерде ғылымға
бӛлген қаражаттары жыл сайын ӛсіп, ЖҰӚ-нің жоғарлауына кӛмектеседі.
АҚШ-тың ғылыми-техникалық және инновациялық дамуын мемлекеттік
басқарудың негізгі механизмі бюджеттен тікелей қаржыландыру болып табылады. Бұдан
басқа ғылыми-техникалық зерттеулер мен әзірлемелерді қолдаудың маңызды
принциптерінің бірі инновациялық қызметті жанама бақылаудың түрлі әдістері
қолданылады. Олар салықтық жеңілдіктер. Жеке кәсіпкерлік сектордың инновациялық
қызметі үшін қолайлы жағдайларды құру үшін:
1) ҒЗТКЖ-ларға кеткен шығындарды ӛнімнің ӛзіндік құнына кіргізу;
2) ғылыми құрал-жабдықтарды шығару кезінде амортизацияның тездетілген
нормаларын қолдану:
3) ғылыми-техникалық жобаларды
несиелеуде жеңілдіктер беру;
4) инновациялық кәсіпорындарды ұйымдастыру үшін жеңілдік шарттармен не
ақысыз түрде мемлекеттің меншігіндегі мүліктерді
немесе жер учаскелерін беру;
5) сыртқы сауда саясаты. Яғни, жоғары технологиялы қызметтер мен ӛнімдер
экспортын бақылау мен жетілдіру және ғылыми-техникалық сала мен ӛндірістің негізгі
факторы болып табылатын тікелей шетелдік инвестицияларды тарту;
6) инновациялық қызметті заңнамалық қамтамасыздандыру.Патент саясаты мен
авторлық құқықтарды қорғау саясатын мемлекеттік инновациялық қызметтің ажырамас
бӛлігі
ретінде қарастыру;
7) инновациялық қызметті басқарудың маңызды механизмі болып табылатын
федералды келісім-шарттық жүйені
ауқымды қолдану;
8) антимонопольді
заңдарға ӛзгертулер енгізу- ғылыми зерттеулер мен
әзірлемелерді бірлесіп жүргізу үшін консорциумдар мен жеке кәсіпорындардың
бірлестігін құру кезіндегі кейбір шектеулерді алып тастауға бағытталған[1].
Экономикасы дамыған мемлекеттердің тәжірибесі кӛрсеткендей, әлемдік
нарықтағы жоғары бәсекеқабілеттілік жағдайында тек дамыған инфрақұрылымы бар
мемлекеттер
озады.
Оларға
жоғарыда
аталып
ӛткен
бизнес-инкубаторлар,
телекоммуникациялық және сауда желілері, технопарктер, инновациялық-технологиялық
орталықтар, консалтингтік фирмалармен қаржы құрылымдары жатады.
Инновациялық инфрақұрылым ұлттық инновациялық жүйенің маңызды бӛлігі
ретінде қарастырылады. Инновациялық инфрақұрылымды құру ӛте ұзақ уақытты қажет
етеді. Оларды құру үшін АҚШ, Жапония, Германия сияқты озық елдерде 10-15 жыл кетті.
АҚШ-тың инновациялық дамуының жетістіктері ең алдымен инновациялық
инфрақұрылымды құрумен байланысты. Оларға технопарктер, бизнес-инкубаторлар,
технополистер кіреді. Мемлекеттегі жалпы саны 700-ге жетіп отыр. Осылардың ішіндегісі
ең маңыздысы-технопарк. Оның қызметі - ғылыми-технологиялық ашулар мен
жаңалықтарды, зерттеулер мен әзірлемелерді қаржыландыру, инновациялық қызметпен
айналысуға бел буған кәсіпорындарға қолайлы жағдайлар туғызу және т.б. Әлемдегі
алғашқы технопарктің негізін қалаушы АҚШ-тағы Стенфорд университеті болып
табылады (50-жылдардың басында). 1997 жылы АҚШ-та 160-қа жуық технопарк болды
және олар әлемдегі технопарктердің 30%-ын құрады. Ал Еуропада технопарктер тек ӛткен
ғасырдың 70-жылдарында пайда болды.
