Есен­де­сіп ­–­ бұл жер де ­ қош­та­сып. Қан­ды­ба­лақ­

97
Деп бас тап: «Ба ян-ай ым, бір мас қа ра іс,
Өт кен түн бо лып қап ты...» – деп шұ быр тып,
Жау дыр ды екі жас қа нә лет-қар ғыс.
Алай да жас Ноян ды ақ тай сөй леп,
Дей бер ді: «Қыл ды-ау, біз ге қал мақ қар қыз!»
Ер Ба ян сұп-сұр бо лып, – де ді бі рақ:
«Жа рай ды... Бар, ақ са қал. Ой ла нар мыз».
Боз үй де, жал ғыз қа лып, Ба ян ен ді,
Жа ра лы жол ба рыс тай кү ңі рен ді.
Қор ға сын миын, ой ын тө мен ба сып,
Ақыл ға ал ғыр құс тай ашу төн ді.
Бір көксұр түс ен гі зіп бар де не ге,
Сұм жү рек қан ды өзі не жи най бер ді.
Ақы ры ашу ел ді би леп ке тіп,
Жалп етіп, сөн ген шам дай ақыл өл ді.
Өл ді ақыл. Атып тұ рып, ба тыр Ба ян,
Боз үй ден оқ жы лан дай шы ға кел ді.
Ер Ба ян сол кет кен нен ке те бар ды,
Мі ніп ап, бел деу де гі көк тұл пар ды.
Ду лы ға, қал қан, кө бе қал ған ұмыт,
Бе лін де жал ғыз-ақ бір са дақ бар-ды.
Бауы ры нан Оба ған ның ор ғып өтіп,
Арыс тан ай да ла да дү бір сал ды.
Дау ыл дай тал май есіп, жел дей ұшып,
Түс ауа Жол дыө зек ке же тіп қал ды.
Қал­мақ­тар­ХV–ХVІ­ға­сыр­­­
­лар­да­жоң­ғар­аты­ра­бын­­­­­
да­өз­хан­дық­та­рын­құ­рып,­
ХVІІ­ға­сыр­дан­бас­тап,­бас­­
қа­жер­лер­ді­ба­сып­алу­ға­
кі­ріс­кен.­1723­жы­лы­
бас­­­­тал­­­ған­жоң­ғар­шап­
қын­шы­лы­ғы­ба­ры­сын­да­
қа­зақ­хал­қы­«Ақта­бан­
шұ­бы­рын­ды»­ке­са­па­ты­на­
ұшы­ра­ды.
«Абай» энцик ло пе дия сы

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: