74
Ере гес кен дұш па ны
Ал ды на ке ліп бас ұр ған.
Бы лай
бар сам Си қы мым,
Си қы мым ды
қоз ға сам,
Ба сы ңа са лар қи қу ын.
Онан бе рі Жа ны сым,
Жа ны сым ды қоз ға сам,
Жа нып ке тер на мы сым.
Ба тыр ла ры көп шық қан,
Еш кім ге
бер мес на мы сын,
Қа лай екен ша бы сым?!
Сө зім ді ен ді бай қап көр,
Қа та ған қай та ба ры сып!
Онан бе рі Бот пай ым,
Бот пай ым ды қоз ға сам.
Ке тер сің жа нып от тай ын.
Етім қы зып кет кен де,
Са быр қып қа лай тоқ тай ын?!
Тұ ра тұр ғын, Қа та ған,
Шы мы рым ды жоқ тай ын.
Онан бе рі Шы мы рым,
Шы мы рым ды қоз ға сам,
Кеу дең нен шы ғар шы бы ның...
Ал ты ата лы Ал ба ным,
Ал ба ным ды қоз ға сам,
Са ған тү сер сал ма ғым.
Онан әрі Суа ным,
Аз да бол са жуа ным.
Бү кіл дү ние жү зін де,
Шө гіп жат қан мұ на рым.
Одан әрі ке лей ін,
Қа зақ ты те ре бе рей ін.
Ай та
бер сем тау сыл мас,
Жал пақ жат қан Ұлы жүз!
Ор та жүз ге ке лей ін,
Ор та жүз дің ішін де,
Жал пақ жат қан Най ма ным.
Құ ла шын кең жай ға ным.
Құ дай ын дай сый лай тын,
Үйі не кел ген мей ма нын.
Одан бе рі ке лей ін,
Ке рей ім нен те рей ін.
Бай лық пе нен көп тік те,
Мыр за лық пен бек тік те,
Оған еш кім жет пе ген,
Тәуе кел қып кө рей ін.
Са ры ар қа ны жай ла ған,
Ма ма ға атын бай ла ған.
Да ла да ғы ат та ры
Құ лын-тай дай ой на ған.
Қар сы кел ген дұш па нын
Қо ра лы қой дай ай да ған.
Сол
Ар қа ның же рін де
Ар ғын де ген жұр тым бар.
Бы лай бар саң Ар ғы ным,
Ар ғы ным ат қа қон ған да,
Ба сың нан се нің қар ғы дым.
Сол Ар ғын ның ішін де
Қа ра ке сек елім бар.
Ай та бер сем қа зақ та,
Талай, талай керім бар.
Қа та ған
ақын қоз ға дың,
Ме нің де ай тар жө нім бар.
Аты ғай мен Қа рау ыл,
Әр қай сы сы әр ау ыл.
Одан да ары ба рай ын,
Жау ған қар дай бо рай ын,
Ал ды ар тың ды орай ын.
То бық ты ме нен Уа ғым,
Оған да ғы ба рай ын.
Бай лық
пе нен бек тік те,
Мыр за лық пен көп тік те,
Бар лы ғың ды жи саң да,
Кө ре ал мас сың ма ңай ын.
Же ті ата де ген көп жұр тым,
О да ме нің бек жұр тым.
Жан құт ты де ген бе гі бар,
Ке ре ге ге
ал тын сыр ды жақ тыр ған,
Кер ней-сыр най қақ тыр ған.
Орал тау ға бір қо нып,
Қи ғаш тап тө мен ке тей ін.
Бақ ор нап Қы зыр жай ла ған,
Мың дап бие ай да ған,
Мың дап бие бай ла ған.
Қар сы кел ген дұш па нын,
Қо ра лы қой дай жай па ған.
Достарыңызбен бөлісу: