Аза дебие ті 7 ар ма н

151
«Е, бас қа ба ла лар да кел ген екен ғой. Қап, мы на 
кем пір ді-ай!»
– Ер тай, – деп дау ыс та ды Бей се күл.
«Ә», дей жаз дап, ау зым ды ба са қой дым. «Мұ ның 
не?» – деп кейі дім өзіме-өзім. – «Шал қи ып жа ты сың 
мы нау. Ме ні жұрт ау ру ға са на ды. Әй осы...»
Тың дап жа тыр мын. Кем пір есік ал ды нан ке тер 
емес. «Бұл шір кін та мақ іш пей ме?» Осы кез де ме нің 
ішім шұ рыл да ды. Таң ат қа лы нәр тат па саң, қар ның 
аш пақ тұр мақ, қа бы сып қа лар. Ма на бри га дир дің:
– «Кө зің ау ыр са, қо лың ды тый, ішің ау ыр са ау-
зың ды тый» де ген. Жі гіт емес сің бе, бү гін ше шы да, – 
де ге ні бар.
Бі рер рет суы ған қы зыл кү рең шай бер ге ні бол-
ма са, кү н ұ зақ кем пір нәр тат ыр ма ды.
Ен ді не де бол са, түн ді күт пек бол дым. Ен ді гі бай-
лам – тыс қа шы ғам деу, со нан соң тай ып тұ ру. 
Та ғы да бі реу лер күң кіл дес ті.
– Әже мен Ықсанмын ғой, көрейін бе?
Кемпір сөзге келмей жалпақтап:
– Кі ре ғой, ақы рын... ұй ық тап жа тыр, – де ді сы быр-
лай сөй леп. – Оят па.
Көр пе ні қым тай түс тім.
– Әй, Ер тай, – де ді Ыс қан қа сы ма ке ліп. Мен үн де-
ме дім.
– Оят па, – де ді бі реу. Ойпыр мау, бұл Шан ша тай 
ғой. – Ма на жү зі тым жа быр қау еді. Қат ты ауы рып 
қал ма са нет ті. – Дау сын да қат ты қа мы ғу бар. Әл гін де 
ға на жаз ғы рып ем. Тіп ті тө бе лес пек те бол дым-ау. Әй, 
осы ұш қа лақ ты ғым-ай!
– Жай ау ыр ған бо лар, – де ді бі реу.
– Кім біл сін... Мен оған әдейі «Ок тяб рь ба ла ла рын» 
әкеп ем.
Құ ла ғым елең ете қал ды. Пио нер лер дің со нау 
Ал ма ты да шы ға тын осын дай га зе ті ба рын ес ті гем, оны 
Шан ша тай дың өзі айт қан. 
– Ол га зет те өлең де, әң гі ме де, су рет тер де ба сы-
ла ды. Сен су рет ті көп сал. Жақ сы сын сон да жі бе ре міз, 
сөз сіз ба са ды, – де ген бо ла тын. 
Ен ді, мі не, сол га зет тер ді алып кел ген. «Айт-
пақ шы, сон да бұл бү гін ау ыл ға бар ған бол ды ғой. Әйт-
пе се, га зет бұл ара ға қай дан кел мек?»
– Жа зы лар, – де ді Ық сан. – Ұй ық тап жа тыр ғой.
– Жа зыл са жақ сы бол ды, – де ді Шан ша тай. – Мен 
бү гін оны рен жі тіп алып ем. Ен ді сөй лес пес те.
Жақ­сы­өз­ба­сы­нан­
кө­ре­ді,
Жа­ман­жол­да­сы­нан­
кө­ре­ді.
Бі­тер­іс­тің­ба­сы­на
Жақ­сы­ке­лер­қа­сы­на.

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: