Аза дебие ті 7 ар ма н

134
– Жүр, жүр үй ге! – деп сы быр ла ды әке сі. Бар лы ғы 
үй ге кір ді. Те ре зе ні іші нен тұм ша лап жау ып, шам 
жақ ты. Иван Де мен тье вич қы зын та ғы құ шақ тап, сол-
қыл дап жы лай бер ді.
– Па па, қой, жы ла ма! – де ді Ан на Ива нов на. – Ана 
Бо рис пен Се ре жа ны көр ді ңіз бе?
Иван Де мен тье вич кө зі нің жа сын сүр тіп, екі ба ла ны 
маң дайы нан сүй ді.
– Ан ноч ка, бұл дү ние не бол ды?! Құ ры дық қой! Біз-
дің ар мия ға не бол ды?.. – де ген Иван Де мен тье вич та ғы 
да са ры уай ым ға са лы нып, Ан на Ива нов на ға қа ра ды. 
Ан на Ива нов на күр сі ніп:
– Қай дан бі лей ін! Әлі еш нәр се ден ха ба рым жоқ. Бұл 
бір уа қыт ша жағ дай шы ғар. Со вет хал қы ның же ңі луі, 
фа шис тер ге құл бо луы мүм кін емес. Қа шан да бол са, 
әді лет ті лік же ңе ді. Фа шис тер елі міз ге ба сып кір ді, 
бұл – әді лет ті лік емес. Біз дің ха лық бол са, ен ді өз Ота-
нын қор ғай ды, бас қын шы лар ды ту ған же рі міз ден қуу 
үшін олар ға қар сы кү ре се ді, бұл – әді лет ті лік. Олай 
бол са, біз же ңе міз! – де ді.
– Осын да Ан тон Ар хи по вич, Та ма ра Чу ляк тар 
не міс тер дің ал ды нан нан мен тұз алып шы ғып, «Со вет 
үкі ме ті құ ры ды» деп жүр, – де ді қарт. Сол кез де Ан на 
Ива нов на ның кө зі ша ра сы нан шы ғып ке те жаз да ды. 
Ол сас қа лақ тап:
– Па па, не дей сіз? Та ма ра дей сіз бе?.. Ан тон шал ды 
қой шы. Ол өмі рі кол хоз ма лын ұр лау мен абақ ты да ке ле 
жа тыр. Ал Та ма ра ны не қа ра бас ты?
– Ол – бұ зыл ған әй ел. Не міс офи цер ле рі үйі нен 
шық пай ды. Ол бұ рын ғы дай емес. Біз ді кі не ке лу ді қой-
ды. Сен оны мен ен ді бай қап сөй лес, – деп, Софья Пав-
лов на да сөз ге ара лас ты...
Өзі нің әке-ше ше сі нің бұ рын ғы дай Со вет үкі ме ті не 
бе ріл ген күй ін де қал ға ны на Ан на Ива нов на қат ты қуа-
нып, бар ықы лас-де ні мен ри за бо лып, өзін шын ба қыт-
ты мын деп есеп те ді осы кез...
Ан на Ива нов на Та ма ра ны үш-төрт күн нен кей ін 
көр ді. Есік ал дын да кір жу ып жат қан Ан на Ива нов-
на ны кө ріп, Та ма ра ның өзі бұ рыл ған-ды. Аман да сып 
тұ рып, ол:
– Қа шан кел дің? – деп сұ ра ды.
– Осы, жа ңа ға на, – деп жау ап бер ді Ан на Ива нов на. 
Сол сәт те Се рік пен Бо рис үй ден шы ға кел ді.
– А, мы на лар кім нің ба ла ла ры? – деп, Та ма ра ше гір 
кө зі мен ба ла лар ды түй реп өт ті.
Тәр­тіп­ті­бо­лу­–­адам­
гер­ші­лік­тің,­әдеп­ті­лік­тің,­
па­ра­сат­ты­лық­тың­бел­гі­сі.
Әр­қа­шан­да­адам­гер­ші­
лік­ке­жү­гі­ніп,­та­ту­тәт­ті­
өмір­ке­шіп­өт­кен­ата­
ба­ба­дәс­тү­рін­ұмытпа­
уымыз­ке­рек.
Қ.Қай се нов

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: