Аза дебие ті 7 ар ма н

143
Су ды бө геу үшін, біз сол арық тың жар қа ба ғын 
қо па ра тын быз. Су ти се, ше кер дей үгі ліп, су ти ме се, 
тас тай сі ре сіп, қа тып қа ла тын құм дақ са ры то пы рақ. 
Көл шік жа сау үс тін де кей де қы зыл ке ңір дек боп ұр-
сы сып, кей де жа ға ла сып та қа ла тын едік. Оның есе сі не 
бө гет ке тол ған су ға ра қат та нып түс ке ні міз де кө ңіл де гі 
кір бің жуы лып ке ту ші еді.
Бі рақ бұл ра қа ты мыз көп ке со зыл май тын. Кеш ке 
дей ін лай лан ған су ға тү сіп мәз-мей рам боп үй ге қайт-
қан мен, ке ле сі кү ні кел ген де көл ші гі міз дің жай рап жат -
қа нын кө ре тін біз. Ке ше гі үй ген то пы ра ғы мыз дың сі ле мі 
де қал май, тып-ти пыл бо ла ды. Түн де бі реу ке ліп тиеп 
кет ті ме, әл де мы на жы лыс тап ақ қан су дың өзі ағыз ды ма, 
ол жа ғы біз ге бел гі сіз. Арық тың жа ға сы на тұ рып алып, 
жа тып кеп тала са мыз. Ақы ры бір ше шім ге ке ле міз. Ол – 
та ғы да көл шік жа сау, со ны мен бір ге қайт кен күн де де 
кеш кі сін бө гет тің ма ңын то рып, кім бұз ға нын бі лу.
Ер тең гі лік те гі осы бай ла уымыз кеш ке қа рай бо -
жы рап ке те тін. Шын дап кел ген де, аң ду ға еш кім шық-
пай тын. Оның да өз се бе бі бар. Бі рін ші ден, біз бө гет ті 
ау ыл дан тыс қа ры рақ жа сай тын быз. «Шуыл дап ма за 
бер ме дің дер!» – деп ау ыл ор та сы нан жең ге йлер талай 
рет қу ып шық қан. Екін ші ден, осы ара ға кеш кі сін ке ліп, 
таң ат қан ша кү зе ту ге, шы нын айт сақ, қор қа тын быз. 
Үшін ші ден, ара мыз дан ба тыл дау бі реу бел се не шық са, 
оның ба тыл ды ғы үйі не бар ған ша еді. «Кеш кі сін қай да 
ба ра сың? Тырп ет пей үй де отыр. Кү нұ зақ ой ын нан 
бас қа түк біл мей сің», – деп ше шең не ме се әжең же кір се 

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: