169
Open access:
http://www.aesa.kz:8080/conference_proceedings/2017/
инструментов повышения эффективности и производственной культуры, которая
поддерживает постоянное совершенствование. Система решает следующие задачи. Во-
первых, необходимо существенно снизить операционные издержки, сохранив стабильно
высокое качество продукции. Во-вторых, создать гибкое производство - получить
возможность выпускать как можно больше видов продукции у себя, а не везти её с других
заводов компании. И, в-третьих, сформировать производственную культуру, нацеленную
на инновационность, постоянное совершенствование и эффективное сотрудничество,
поскольку экономия возможна при активном участии в процессе каждого сотрудника.
«Бережливое производство» позволяет находить внутренние резервы для сокращения
издержек, не теряя высокого качества продукции.
6. Увеличение покрытия территории.
Надо удерживать и развивать присутствие предприятии с помощью эксклюзивных
торговых представителей в не менее 90% торговых точек в населенных пунктах с
количеством жителей от 5000 человек, а с остальными торговыми точками в плане
продвижения торговых марок должны работать дистрибьюторы предприятии с помощью
собственных торговых представителей.
Основное содержание инноваций заключается в повышении наукоемкости
производства и увеличении на этой базе его эффективности. Инновации выражаются в
снижении материальных и трудовых затрат, улучшении качества продукции, освоении
новых технологий, обеспечении устойчивости расширенного воспроизводства.
Развитие производства тоже является фактором конкурентоспособности.Грамотная
инвестиционная политика компании и выбор партнеров, строительство новых и
реконструкция старых заводов. Усовершенствование и автоматизация производства,
внедрение новых технологий. Снижение издержек на производство продукции, что
приводит к снижению себестоимости продукции
Список использованных источников
1
Конкурентоспособность: тактика и стратегия промышленного предприятия.
Автор: Карпов А.Л.Издательство: ОмГУ, 2010 г.
2 Оценка конкурентоспособности предприятий (организаций). Теория и
методология: учебное пособие. Авторы: Царев В.В., Кантарович А.А., Черныш В.В.
Издательство: Юнити- Дана, 2011 г.
3 Современные методы обеспечения конкурентоспособности в
предпринимательстве. Автор: Левшина О.Н.Издательство: Юриспруденция, 2011 г.
Кәсіпорындағы шығындарды басқару
Әбдіқұлова Ж. М.
Алматы экономика және статистика академиясы
E-mail:
a.zhan1995@mail.ru
Қазіргі таңда, менеджерлер өндірістік кәсіпорынды басқару үрдісі кезеңінде
шығындардың барлық аспектілері бойынша назарын аударады. Оның себебі, қаржылық
нәтиже алудың негізі осы саладағы тиімді жұмыс жасауы болып табылуы.Алайда,
көбінесе шығындарды басқарудың мақсаты талдау және төмендетуге негізделеді.
Шығындарды басқару тек резервтердің ең төменгі көлемін анықтап қана қоймай, оның
ресурстарды дұрыс пайдаланып, жұмыстың тиімділігін арттыру, нәтижесін көтеруге
көмектеседі. Сонымен қатар өндірістік кәсіпорынның әлсіз жақтарын анықтайды.
170
Open access:
http://www.aesa.kz:8080/conference_proceedings/2017/
Шығындар, бұл – өндірістік-шаруашылық үдеріс барысында қолданылған барлық
ресурстардың құнын айтамыз. Тәжірибеде көбінесе шағындардың келесідей түрлерін
бөліп көрсетеді:
− Экономикалық элементтер және кәсіптік белсенділігі бойынша тұрақты және
тұрақсыз;
− Кәсіпорын саласын ескере отырып, шығындарын есепке алу;
− Технологиялық үрдісіне байланысты – негізгі және үстеме;
− Дайын тауар бойынша, дайын өнім және бітірілмеген өнім шығындары.
Іс жүзінде, бастапқы кезеңде шығындардың ықтималдық талдау жүргізу үшін
басқару қызмет қажетті құны пайдаланылады.
Практикалық қызметтегі шығындарды басқару үшін алдымен ықтималдық
талдауын жасау қажет, ол дегеніміз шығындарды айнымалыларға айналдыру, өнім
шығарылымының тәуелсіздігі(шикізат, материалдар, жанармай және өнімге
тағайындалған энергия, келісім шарт бойынша негізгі қызметкерлердің еңбек ақысы)
және тұрақты, шығарылымның көлеміне байланысты болмайтын(материалдар, жанармай
және ортақ өнімге арналған энергия, ғимарат амортизациясы, құрал-жабдықтар, уақытша
негізгі қызметкерлердің еңбекақысы, коммерциялық шығындар және т.б.) шығын
элементтерін анықтау, себебі осы классификацияда ғана кәсіпорынның шығындарымен
қатар, финанстық нәтижелерін жобалау қызметтері негізделеді.Шығарылымның құндық
және саясаттық түрлерінің негізі, әдетте, шығындарды тікелей және жанама алдын ала
есептеу есептелімнен кейінгі уақытша маржа реализация нәтижесі ретінде тікелей
айнымалы және тұрақты шығындар табысы анықталғаннан кейін анықталады.
Шығындарды басқару, кез-келген нысанды басқаруға тән, барлық функцияларды
атқаруды ұсынады және кәсіпорынның басқару жүйесінде маңызды болып табылады.
Себебі, ол шығындарды жоспарлауды, есеп және талдау, мотивациялар және шығындарды
басқаруды қосады. Шығындарды жоспарлау әр кәсіпорында уақыт шығынын талап ететін
процесс. Ол өнімнің бірлік жоспарлы шығынын, элементтер бойынша щығын жоспарын
және мақала бойынша да қарастырады. Есеп және талдау шығындары келесі кезеңге
жоспарлы шешім дайындау үшін қажет. Шығындарды азайту резервін анықтау, барлық
кәсіпорын ресурстарын пайдалану тиімді бағалау үшін қолданылады. Басқару
шығындарындағы мотивация үрдісі іс-шара жүргізу арқылы өндірістік қызметкерлерге
әсер етеді. Бұл жоспар бойынша шығын көлемі мен оның мүмкіндіктері мен әлсіз
жақтарын тудырады. Басқару шығындары үрдісіндегі жоспар-факт бақылауы кері
байланыс қамтамасыз ете отырып ауытқу себептерін анықтайды. Шығын жоспарын
бақылау сапа құралы ретінде өте тиімді болып саналады. Бұл менеджерлердің
жауапкершіліктерімен өкілеттіліктерін анықтауға және жоспар бойынша жұмыс сапа
тиімділігін көрсетеді. Шығындарды басқарудың шаруашылықтағы негізгі мақсаты:
қызметтің барлық бағыттары бойынша шығындарды ұйымдастыру, жоспарға сай емес
экономикалық мүмкін ауытқуларды анықтау және тиімді ьасқару шешімдерін қабылдау.
Басқару шығындардағы күрделі үрдіс ол шығындарды жоспарлау кезіндегі
калькуляцияны құру(1-кесте).
