Ағылшын тілі сабағында диалогтік сөйлеуге үйрету

Жалпы білім беретін мектепте шет тілін оқытудың негізгі және жетекші мақсаты – бүкіл оқу процесін анықтайтын коммуникативті мақсат. Диалогтік сөйлеу – сөздік қатынастың негізгі түрлерінің бірі.

.

Развитие диалогической речи на изучаемом иностранном языке – одна из самых острых проблем современной педагогической науки. Подтверждением сказанному служит целый ряд исследований, статей, пособий, появившихся за последнее время. И, тем не менее, данная проблема требует дальнейшего методического разрешения, поскольку современные требования к диалогической речи - научить учащихся вести беседу на изучаемом иностранном языке - не всегда и в полной мере выполняются. Зерттелетін шет тілінде диалогтік сөйлеуді дамыту қазіргі педагогика ғылымының ең өзекті мәселелерінің бірі болып табылады. Мұны соңғы уақытта пайда болған бірқатар зерттеулер, мақалалар, оқу құралдары растайды. Осыған қарамастан, бұл мәселе одан әрі әдістемелік шешімді қажет етеді, өйткені диалогтік сөйлеуге қойылатын қазіргі талаптар - студенттерді оқытылатын шет тілінде сөйлеуге үйрету - әрқашан және толығымен орындала бермейді

Несмотря на то, что диалогическая речь сложнее монологической, и с точки напряженности внимания, и с точки зрения разнообразия и качества используемых речевых образцов, и по ряду других причин, тем не менее, с точки зрения последовательности в обучении устной речи все же предпочтение следует отдать диалогической речи. Ведь именно через диалог отрабатываются и запоминаются отдельные речевые образцы, целые структуры, которые используются затем в монологической речи.

Уже на начальном этапе обучения английскому языку учащиеся могут, а учитель должен им помочь приобрести умение пользоваться изучаемым языком для общения.

На начальном этапе устное начало с первых шагов создает условия для раскрытия коммуникативной функции языка, учитывая способности учащегося 8-10 лет к более легкому восприятию звучащей речи и воспроизведению услышанного и приближает процесс обучения к условиям реального общения, что вызывает интерес учащихся к предмету и создает высокую мотивацию к изучению английского языка. Ағылшын тілін оқытудың бастапқы кезеңінде студенттер мүмкін, ал мұғалім оларға тілдесу үшін мақсатты тілді қолдану қабілетін алуға көмектесуі керек.

Бастапқы кезеңде 8-10 жастағы оқушының дыбысты сөйлеуді жеңіл қабылдау және естігенін қайталау қабілетін ескере отырып, алғашқы қадамдардан бастап ауызша сөйлеу тілдің коммуникативтік қызметін ашуға жағдай жасайды. оқу процесін шынайы қарым-қатынас шарттарына жақындатады, бұл студенттердің пәнге деген қызығушылығын оятып, ағылшын тілін үйренуге жоғары мотивацияны тудырады.

Говоря о задачах обучения диалогу, надо отметить, что методика обучения диалогической речи не так давно выделилась в самостоятельный аспект обучения устной речи. В этой области есть еще много вопросов, требующих теоретического и экспериментального исследования.
Диалогтік сөйлеуге үйретудің міндеттері туралы айта отырып, диалогтік сөйлеуге үйрету әдісі соңғы уақытта ауызша сөйлеуді оқытудың дербес аспектісі ретінде пайда болғанын атап өткен жөн. Бұл салада әлі де теориялық және эксперименттік зерттеулерді қажет ететін сұрақтар көп.К их числу можно отнести: соотношение диалогической и монологической речи в курсе средней школы; принципы и приемы создания коммуникативной обстановки на уроке; особенности восприятия речи в процессе диалога; отбор ситуаций, лежащих в основе обучения диалогу на разных этапах обучения; способы создания диалогической речевой ситуации на уроке; возможности использования технические средства обучения для обучения диалогу; отбор материала для обучения диалогу.
Оларға мыналар жатады: жалпы білім беретін мектеп курсындағы диалогтік және монологтық сөйлеудің арақатынасы; сабақта коммуникативті ортаны құру принциптері мен әдістерін; диалог процесінде сөйлеуді қабылдау ерекшеліктері; оқытудың әртүрлі кезеңдерінде диалогты оқытудың негізінде жатқан жағдайларды таңдау; сабақта диалогтік сөйлеу жағдаяттарын құру тәсілдері; диалогты оқыту үшін техникалық оқыту құралдарын пайдалану мүмкіндігі; диалогты оқыту үшін материал таңдау.

Под диалогом понимается форма речи, при которой происходит непосредственный обмен высказываниями между двумя или несколькими лицами. В основе любого диалога лежат различные высказывания, комбинирование которыми составляет его сущность.

По цели общепринято выделять повествовательные, вопросительные и побудительные высказывания, каждое из них может быть утвердительным и отрицательным. Повествование состоит в сообщении (положительном или отрицательном) о каком-либо факте действительности, явлении, событии. Вопросы имеют целью побудить собеседника высказать мысль, интересующую говорящего. Диалог – екі немесе одан да көп адамдар арасында тікелей пікір алмасу болатын сөйлеу түрі. Кез келген диалог оның мәнін құрайтын әртүрлі мәлімдемелерге негізделген.

Мақсаты бойынша декларативті, сұраулы және ынталандырушы мәлімдемелерді ажырату жалпы қабылданған, олардың әрқайсысы растаушы және теріс болуы мүмкін. Әңгімелеу шындықтың, құбылыстың, оқиғаның қандай да бір фактісі туралы хабарламадан (жағымды немесе жағымсыз) тұрады. Сұрақтар әңгімелесушіні қызықтыратын ойды айтуға ынталандыруға арналған.

В побудительных высказываниях выражается волеизъявление говорящего: приказ, просьба, мольба, угроза, совет, предложение, предостережение; согласие, разрешение, отказ; призыв, приглашение к совместному действию; желание.

Диалогическая речь имеет свои особенности в отношении подбора, оформления и функциональной направленности использования языкового материала. Так, для нее, характерно употребление вводных слов, междометий, штампов, выражений оценочного характера, отражающих реакцию, говорящего на полученную информацию, отрицающих или подтверждающих высказанную мысль, выражающих сомнение, удивление, пожелание и другие.
Ынталандырушы мәлімдемелер сөйлеушінің еркін білдіреді: бұйрық, өтініш, дұға, қорқыту, кеңес, ұсыныс, ескерту; келісім, рұқсат, бас тарту; шақыру, бірлескен әрекетке шақыру; тілек. Диалогтік сөйлеудің тілдік материалды таңдау, ресімдеу және қолданудың функционалдық бағытына қатысты өзіндік ерекшеліктері бар. Сонымен, сөйлеушінің алынған ақпаратқа реакциясын көрсететін, айтылған ойды жоққа шығаратын немесе растайтын, күмән, таңданыс, тілек білдіретін кіріспе сөздерді, шылауларды, клишелерді, бағалау сипатындағы өрнектерді қолданумен сипатталады.

Для диалога характерно широкое использование экстралингвистических средств выражения мысли: жестов, мимики, указаний на окружающие предметы. Соотнесенность в речи языковых и неязыковых знаков определяется как ситуативность. Ситуация — совокупность обстоятельств, условий, создающих те или иные отношения, обстановку или положение — облегчает общение, способствует экономии языковых средств

При обучении школьников диалогической речи решаются следующие основные задачи:
Диалог ойды білдірудің экстралингвистикалық құралдарын кеңінен қолданумен сипатталады: ым-ишара, мимика, айналадағы заттардың белгілері. Сөйлеудегі тілдік және тілдік емес белгілердің корреляциясы ситуация ретінде анықталады. Ситуация – белгілі бір қарым-қатынасты тудыратын жағдайлардың, жағдайлардың жиынтығы, орта немесе жағдай – қарым-қатынасты жеңілдетеді, тіл ресурстарын үнемдеуге көмектеседі. Студенттерге диалогтік сөйлеуге үйрету кезінде келесі негізгі міндеттер шешіледі: