№№5-12(95-102), мамыр-желтоқсан, май-декабрь, May-December, 2015 ISSN 2307-017X
Ġylymi zertteuler a̋lemì – Mir naučnyh issledovanij – World
of scientific research
___________________________________________________________________
158
Қазақ оюларының әдістемеліктерін ою-ӛрнекті зерттеуші Д. Шоқпарұлының
туындыларынанда байқауға болады. Кӛркемдік әдіс ӛнерінің барлық осы түрлері
заманымыздың сәндік – қолтаңбалы ӛнері екендігін паш етеді.
Ою-ӛрнек саласын зерттеп жүрген ағылшын ғалымы А. Хелдона қазақ ою-
ӛрнегін физика-морфтық және био-морфтық топқа бӛліп қарастырған, алайда оюдық
мазмұнын, түрлерін және ӛзіндік ерекшеліктерін, мәнін аша түсу үшін оған қосымша
гео-морфтық жүйені де қосып қарастырған дұрыс болар еді. Ою-ӛрнектің түрін,
түсін және оның физикалық, биологиялық шығу тегіндегі қасиеттерін қарастыруда
қосымша геологиялық аймақтық жағдайына кӛңіл бӛліп, оны зерттеп білуге
мүмкіндіктер береді. Сондықтан ӛнертану ғылымында мазмұны мен мәнін білуде
нақты қатып қалған заңдылық әлі болған емес. Қайта ою-ӛрнек тӛңірегіндегі
зерттеулер ою-ӛрнек туындыларының тақырыптық мазмұнын, бітімін, тепе-теңдігін,
ырғағын және философиялық мәнін аша түседі. Қазақ қолӛнеріне нақыш беретін ою-
ӛрнек ӛнері еліміздің әр түкпірінде, әр қилы дамығанмен, сонда да олардың қазақи
үндестігі тоғысып жатады.
Ою-ӛрнек – қайталанатын ритмикалық элементтерден тұратын нақыш.
Қазақтың «ою» және «ӛрнек» деген екі сӛзі біріге келіп, латынша «орнамент» деген
ұғымды білдіреді. Орнаменттің мағынасы – сәндеу, әсемдеу. Ою-ӛрнек бір затты ою,
кесу, тілу, қию тәсілдері арқылы жүзеге асады. Ойылған, кесілген, қиылған оюды
екінші бір затқа кіріктіріп, жапсырып, желімдеп әшекейлейді, әсемдейді,
түрлендіреді. Ою күнделікті тұрмыста үй жиһаздарын – сырмақ, текемет, кӛрпеше,
кілем, сандық, кебеже, жүкаяқ беттерін киім-кешектерді, ыдыс-аяқтарды, қару-
жарақ, зергерлік бұйымдарды т.б. безендіруде, сондай-ақ сәулет ӛнерінде кеңінен
қолданылады.
Нүкте, сызық, ирек түріндегі қарапайым ӛрнектер ерте кезден пайда болған.
Ою-ӛрнектің тарихын зерттеумен кӛптеген ғалымдар айналысқан. Бұған шетелдік
(В. Куррер, Ф.Т. Куглер), кеңестік (С.В. Иванов, В.В. Стасов), қазақ ғалымдарының
(Ә. Марғұлан, Т. Бәсенов, Е. Масанов және т.б.) зерттеу материалдарын айтсақ та
жеткілікті. Бұлар ою-ӛрнектердің түрлері, атаулары, шығу тарихы туралы кӛптеген
құнды
еңбектер жазып, деректер келтіреді.
Ҧлттық ою-ӛрнектер. Қазақтың осы күнгі ою-ӛрнектерін қарт шеберлер екіге
бӛліп қарайды. Біріншісі, қазақ халқының ӛзіне тән ертеден келе жатқан ұлттық
оюлары.
Екіншісі, басқа халықтардан ауысқан және интернацоиналды ою-ӛрнектер.
Ертедегі қазақ оюларын мазмұн жағынан іріктесек, негізінен үш түрлі ұғымды
бейнелейді. Олар, біріншіден, мал ӛсіру мен аңшылықты, екіншіден, жер-су, кӛшіп-
қону кӛріністерін, үшіншіден, күнделікті ӛмірде кездесетін әртүрлі заттардың
сыртқы бейнесін береді. Қазақтың ұлттық ою-ӛрнегіндегі бір ерекшелік – осы түрлі
ұғымның қайсысын бейнелегенде де, ұлттық ою-ӛрнектің негізі болған мүйіз оюы
үнемі араласып отырады.
Ою-ӛрнектің классификациясы тӛңірегінде арнайы қабылданған жүйе жоқ.
Әдетте ою-ӛрнек жануарлық (зооморфтық), ӛсімдіктік (кӛкӛрістік) және
геометриялық деп бӛлінеді. Бірақ бұл классификация толық емес. Бұған
космогониялық, астральдық, ғарыштық деп аталатын тӛртінші топты қосу жүйесі
бар. Келесі бір ғалымдар тобы барлық ою-ӛрнектерді физикоморфтық және
биоморфтық деп екі топқа бӛліп қарастырады.
Қазіргі кезде ою-ӛрнек атаулары мағынасына қарай мынадай топтарға
жіктелген: Ай-күн, жұлдыздарға – кӛк әлеміне байланысты ою-ӛрнектер; Малға,
малдың денесіне, ізіне байланысты ою-ӛрнектер; Аңға, аңның денесіне, ізіне
байланысты ою-ӛрнектер; Құрт-құмырсқаларға байланысты ою-ӛрнектер; Құстарға
байланысты ою-ӛрнектер; Жер, су, ӛсімдік гүл, топырақ, жапырақ бейнелі ою-