Тараз қазақстан менің отаным

Құрастырған: жоғары санатты қазақ

тілі мен әдебиеті мұғалімі

Жанкулова М.Б.

Дәурен ваннаға барып жуынды да, сүлгімен немқұрайлы сүртіне бастады. Ішкі бөлмеге барып киінді де, айнаның алдына келіп таранды. Кенет ойланып кетті. Кеше аяқталған жарыс есіне түсіп, қатты ызаланды. Бір жақтан қатты намыстанды. Сол кезде көзінен жас көрінді. «Енді елге қайтып барамын? Туған елімнің, Қазақстанның сенімін ақтай алмадым-ау! Қазақ елінің атын шығара алмадым-ау! Жеңісті қолдан бердім ғой»,- деп, көзіндегі жасты қолымен сүртті.

Сол кезде балаларды оятуға келген Сәтбек ағай Дәуренді көріп қасына келді.

-Дәуренжан, қатты қайғыра берме!Сен қолыңнан келгенін істедің. Қазақстан үшін бірінші орын ала алмадым деген өкінішіңе ортақпын. Алайда мұндай халықаралық білім олимпиадасына 2-орын алу да оңай шаруа емес. Осының өзінде Қазақстанның атын әлемге әйгілі еттің. Амандық болса, келесі жарыста жолың болар. Маңызды болғаны: туған жерге деген махаббатың ешқашан өшпесін. Кәне, жолға дайындал. Бір сағаттан кейін әуежайда болуымыз керек,- деп балаларды оятуға кетті.

Дәурен үстелдің үстіндегі күміс медальды сөмкеге салып тұрып: « Келесі жарыста Қазақстанның намысы үшін қалай да алтын медаль аламын!»,- деп өз-өзіне ант етті. Сонда ғана өзін жеңіл сезінгендей болды.

_____________________________

Таңертең.

Аяқталған жарыс.

Сәтбек ағайдың сөзі.

Дәуреннің анты.

Жеңісті қолдан бердім ғой- ұтылып қалу