Сәрсеке М. Шығармалары

306
Медеу СӘРСЕКЕ
Бұрынғы техник Федор ПАСТУХОВТЫҢ естелігінен:
«...Дальний» деген участокта, Рудник поселкесінен жеті 
шақырым жерде, құрылыстық материалға барлау жасап, жыра 
қаздырып жүргенімде жеңіл машинамен Қа ныш Имантайұлы 
іздеп келді. Мау сым ның 
(1936 ж. – М.С.)
 бас кезінде менің отря-
дыма бір топ студент қосылған. Бәрі де төртінші курсты 
бітіргендер. Қа 
ныш Иман 
тайұлы жұмысымның жай-жап 
са-
рын сұрады, графи 
калық материал 
дарды қарап шықты, тек 
бұрынғыдай барлау жыраларын аралаған жоқ. «Көр мей сіз бе?» 
деп тықақтап едім: 
– Мен саған, Федюша, өзімдей сенемін. Саған және Павел 
Прокопьевке, екеуің де тапсырған істі тиянақты орындай сың-
дар... – деді. 
Қос іргесінде саз сұрыптап отыр ған студент екі қызға келіп: 
– Жұғымды саз сияқты, үлгіні көбірек алыңдар, қайтарда ала 
кетіп, отқа төзімділігін сынатамын, – деді де мені ма шинаға 
шақырды.
Жолсыз даламен жарым сағаттай изеңдеп, Кеңгірдің тө-
менгі тұсына келдік. Бір топ адам күтіп тұр екен. Қарсақбай 
зауытының басшыларынан өзгелерін та ны мадым, бір-бір папка 
құшақ таған ірі мамандар. Cөз етіп тұрған әңгімелері біржосын: 
«Жоқ, өндірісті бұл жер ден әрірек қою керек, суға түсуге кел-
ген жұрт түтінге шашалып, газға тұншыққан сайын бізді 
балағаттап отыр ғанын мен қаламай мын» немесе «Темір жол 
бекеті осы жерде қалсын; ал қала алысырақ ор налассын, па ровоз 
айғайын минут са й ын естіп жатқан адамда ұйқы бола ма?» де-
сіп, қызыл кеңірдек бол ған дауларын тың дай түскім келіп әрі 
соған құлақ тү руден де қысылып үнсіз тұрмын. 
Қа ныш Иман тайұлы Кеңгірдің арнасы та ры лып, екі жа-
ғалауы да биік жарланып біткен дөңес теу жерге келгенде ғана 

жүктеу 3,61 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: