Аза дебие ті 7 ар ма н

33
Жа нып-күй дім, өрт бол дым.
Күл те гі нім қа сым да,
Екі шад та осын да,
Ат тап бар лық ке сір ді,
Мен хал қым ды өсір дім.
Дау ыл өш ті, жел қайт ты,
Өрі сім ді ұлғ айт тым.
Ты ныш тал ды ит-құ сы,
Бол дым ел дің ұйыт қы сы.
Те ріс тік те – оғыз дар,
Шы ғы сым да – құ қай лар
Та та бы мен қы тай бар.
Қо қаң да ған ал ғаш та,
Түс ті гім де – таб ғаш тар.
Қор ғау үшін қо ныс ты,
Он екі рет со ғыс тым.
Он екі рет ұрыс тым,
Тұ рар жер де тұ рыс тым.
Сөйт іп жо лым бол ды да,
Кел ді бә рі ор ны на.
Жа рыл қа ды Тә ңі рім,
Жи на ды ел, өңі рім.
Дұш пан да рым күй ін ді,
Жа ла ңа шым ки ін ді.
Жар лы лар ды бай қыл дым,
Төрт тү лі гін сай қыл дым.
Аз ха лық ты көп қыл дым,
Кө ңіл де рін тоқ қыл дым.
Жи нап бай ды, жар лы ны
Та ту қыл дым бар лы ғын.
Бә рі ма ған ба ғын ды,
Тә ңі рін дей та бын ды.
Ең бек етіп елі үшін,
Көр дім со ның же мі сін.
Қай тыс бол ды Күл те гін,
Жан емес-ті ол те гін...
Әкем өліп, же ті де
Же тім қал ған Күл те гін.
Анам Ұмай ба ғы на
Ер атан ған Күл те гін.
Он ал ты да ағам ның
Елі-жұр тын кө бейт ті.
Ал дын да ғы қа ған ның
Же рін әб ден ке ңейт ті.
Соғ ды лар ға ат тан дық,
Тал қан да дық, мақ тан дық.
Оң тұ тық пен Таб ғаш ты
Қу дық біз дер, жау қаш ты.
Күл те гін от тай лау ла ды,
Ел дің дау ын дау ла ды.
Тырп ет кіз бей қа ма дық,
Талау дай ын тала дық.
Жан-жа ғы нан қыс та дық,
Оң тұ тық ты ұс та дық.
Кө сем де рін қа ру лы
Кө рер күн ге зә ру ғып,
Та дық Чур дың ал ды мен
Боз атын мі ніп зау ла ды.
Одан соң Ыш бар Ям тар дың
Боз атын мі ніп зау ла ды.
Одан соң Йе гін Сі лік бек тің
Торы атын мі ніп зау ла ды.
Ілік пей жа тып пы шақ қа
Зо ры ғып өл ді үш ат та!
Жа рат қа ны жар бол ды,
Жау ішін де ба тыр ға
Ти іп жат ты сан сыз оқ
Сау ыты на са тыр лап.
...Күл те гін де бол ған-ды,
Отыз ға ол тол ған-ды.
Сал ма ғы да сан бат пан,
Бір кез де ол қон ды ат қа,
Бая ғы дай қай рат ты,
Қос ба тыр ды жай рат ты.
Қа ра көл де то ғыс тық,
Аз дар ме нен со ғыс тық.
Күл те гін – ел қа на ты,
Отыз бір де бо ла тын.
Алып Шал шы боз мі ніп,
Жау ын тоз-тоз, тоз қы лып,
Ша бу ыл ға жұл қын ды,
Ес ке сақ тар бұл күн ді
Аз дар мүл дем ұтыл ды,
Ел те бе рі тұ тыл ды,
Елі қа ған ағам ның
Ор та сын да жа ман ның
Күң шіл, кек шіл бол ған да
Ма лын ды да қол қан ға
Із гіл дер мен со ғыс тық,
Со ғыс шеш ті көп іс ті.

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: