«ЖАСТАР ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ: БҮГІНІ МЕН БОЛАШАҒЫ»
Студенттер, магистранттар, докторанттар мен жас ғалымдарды 72-Республикалық ғылыми-тәжірибелік конференциясы
Сәуір, 2019
279
студенттердің өзін-өзі бағалауға, өзара бағалауға арналған электронды оқулықты төмендегідей
бөліктерден құрастыруға болады:
- тест тапсырмалары;
- сұрау-тапсырмалар;
- жағдаяттық тапсырмалар;
- видео және аудио тапсырмалар жүйесі.
«Электронды
оқулықпен
оқыту»
термині
әдебиеттерде
әртүрлі
айтылады.
В.П.Тихомировтың пікірінше, электронды оқулықпен оқыту, ақпараттық-коммуникациялық
технологияларды ертерек қолдануға дағдыландырады. Бұл келешекте білімді практикалық
пайдалану тиімділігін арттыруды жүзеге асырады. Ол электрондық оқыту технологиясын, білім
алудың жаңа стилі және ақпараттық қоғамға лайықты өмір сүру технологиясы, үздіксіз білімді
жетілдіру және іскерліктер мен дағдыларды дамытудың технологиясы деп сипаттайды [2].
Электронды оқулықты студент дәріс, практикалық, зертханалық сабақтарды, жаңа пәндерді,
материалдарды өз бетінше толық оқуға, көмекші-кеңесші, емтихан алушы ретінде қолдануға
мүмкіндік алады. Ә.Х.Сарыбаева: «Электронды оқулық – қолданушыға ақпаратты жүйелі
ұйымдастырып қолдануға мүмкіндік беретін интерактивті жүйе. ЭО теориялық, анықтамалық-
ақпараттық, практикалық материалдар мен тапсырмалардың, білімді меңгеруді бақылау және
бағалауды, арнайы бағдарламалардың көмегімен қалыптастырылатын, ақпараттық мәтіндік,
графикалық бейнесі және мультимедиялық видео және дыбыстық эффектілермен берілетін
ақпарат» [3].
К.Ә.Тілегенованың пікірінше, дәстүрлі және электронды оқулық кітаптары төмендегідей
функцияларды ойдағыдай орындайды: оқыту, дамыту, тәрбиелеу, сезімді ояту, бақылау-түзету.
Арнайы жасалған бағдарламалық оқулықтарды пайдаланғанда бақылауға, түзетуге, білімге
диагноз қоюға, іскерлікке байланысты сұрақтар тиімді түрде шешіледі.
Жоғарыда аталған ғалым-педагогтардың еңбектерін зерделей отырып, өз анықтамамызды
ұсынып көрдік: электронды оқулық дегеніміз – білім алушыға білім мазмұны жинақталған
оқулықты электронды нұсқада ұсыну. Оның кәдімгі оқулықтан айырмашылығы электронды
оқулықтың аз уақыт ішінде сақтауға, таратуға, көбейтуге, басып шығаруға болатындығы және
анимациялардан, бейнематериалдардан, дыбыстық фрагменттерден тұратындығы.
Цифрлы білім беру ресурстары негізінде студенттер сабақ барысында электронды оқулықта
берілген педагогикалық жағдаяттарды көріп, оларға талдау жасап, өз пікірлерін ортаға сала алады.
Себебі, аудиториядағы қарым-қатынас екіжақты бағытта жүрсе, білім алушының білім алу үдерісі
алға жылжиды. Аудиторияда студенттердің бірлескен сұхбаты пайда болады. Нәтижесінде,
диалог сабақта студенттердің қызығушылығын арттырумен қатар олардың білім деңгейінің өсуіне
әсер етеді. Әрбір өтілген сабақ соңында студенттер өтілген тақырып бйынша тест тапсырып,
білімдерін бағалай алады.
Қорыта келгенде, білім беру салаларында электронды оқулықтарды пайдаланып, оқыту
сапасын арттыру, тез модернизациялау және интенсификациялаудың тәсілдерін даярлау жүйесі
бойынша ізденістер қарастырылуда. Электронды оқулықтарды оқу үдерісінде қолдану
педагогикалық практикада оқу үдерісін интенсификациялауға, оқытуды дамыту идеяларын
жетілдіруді жүзеге асыратын психологиялық-педагогикалық технологиялар жүйесін арттыруға
мүмкіндік береді.
Электронды оқулықтар оқыту үдерісінде автоматтандырылған оқыту формасы болып
табылады. Электронды оқулық – мультимедиялық оқулық, сондықтан электронды оқулықтың
құрылымы сапалы жаңа деңгейде болуы тиіс. Электронды оқулық студенттің уақытын үнемдейді,
оқу материалдарын іздеп отырмай, өтілген және студенттің ұмытылып қалған материалдарын еске
түсіруге зор ықпал етеді.
Әдебиеттер:
1. «Болашаққа бағдар: рухани жаңғыру» мақала. 2017 жыл12 сәуір.
2. Тихомиров В.П. Качественное образование для всех как основа формирования зананий.//
Информационные общество. 2005, №4. –C. 12-14.
3. Сарыбаева Ә.Х. Электронды оқулық – болашақ мұғалімдердің кәсіби даярлығын
жетілдіру құралы. п.ғ.к. дис..., 13.00.08. Түркістан, 2009. –146 б.
«ЖАСТАР ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ: БҮГІНІ МЕН БОЛАШАҒЫ»
Студенттер, магистранттар, докторанттар мен жас ғалымдарды 72-Республикалық ғылыми-тәжірибелік конференциясы
Сәуір, 2019
280
Нургалиева Мадина
5В010300-Педагогика и психология
студентка 3- курса
научный руководитель: к.пс.н. Байздрахманова А.К.
КазГосЖенПУ
ПРИЧИНЫ ПРОЯВЛЕНИЯ ЭМОЦИОНАЛЬНОЙ ХОЛОДНОСТИ У МАТЕРЕЙ.
СИНДРОМ МЕРТВОЙ МАТЕРИ
Түйіндеме. Бұл мақалада аналардың эмоционалдық суықтылығын көрсетудің себептері, сондай-ақ өлі
ана феноменінің сипаттамаларын талдау қарастырылған. Зерттеу барысында «өлі аналар» синдромынның
белгілерін бастапқы кезеңдерінде анықтаудың маңыздылығы көрсетілген, себебі ананың зиян әрекеттері
балаға жұғып, сәби ересек адам болғаннаң кейін өмірден қорқуды бастайды.
Abstract. This article provides a rationale for the causes of the manifestation of the emotional coldness of
mothers, as well as an analysis of the characteristics of the "dead mother" phenomenon. The study showed the
importance of identifying the “dead mother” syndrome in the early stages of its manifestation, since this phenomenon
leads to the fact that the child becomes infected with the deadly nature of his mother and begins to fear life.
Актуальность данной статьи обусловлена тем, что в настоящий момент затронутая нами
проблема приобретает особую значимость в сфере психических заболеваний. так как она является
следствием нанесения психологической травмы ребенку, которая в последнее время стала
распространённым источником психической патологии в мире и частности в Казахстане.
Целью данной статьи является выявление причин эмоциональной холодности матерей по
отношению к своим детям.
Задачи:
1. Провести наблюдение за матерями в кризисном центре
2. Проанализировать детско-родительские отношения, которые приводят к формированию
синдрома «мертвой матери»
3. Выявить влияние поведения «мертвой» матери на дальнейшую судьбу ребенка.
Как говорил Кришна: "Рука, качающая колыбель, правит миром,"- мать, которая дарит свою
любовь и внимание своему чаду, в действительности оставляет значимый отпечаток на его
дальнейшей судьбе. А мать, которая обделяет свое дитя любовью, которая является эмоционально
холодной и отстранённой можно называть "мёртвой мамой". Данную статью мы хотим посвятить
рассмотрению некоторых, на наш взгляд, базовых особенностей феномена «мертвой матери». В
настоящий момент затронутая нами проблема приобретает особую значимость в сфере психических
заболеваний, так как она ведёт к проявлению симптомов депрессии у самой матери, следствием чего
является нанесение психологической травмы ребенку, которая в последнее время стала актуальным
источником психической патологии в мире и частности в Казахстане. Феномен «мертвой матери»
был выявлен, назван и изучен известным французским психоаналитиком Андре Грином. В своей
работе «Мертвая мать», вышедшей в свет в 1983 году, Грин уточняет, что эта работа трактует вопрос
не о последствиях реальной смерти. Мертвая мать здесь, вопреки тому, что можно было бы ожидать,
— это мать, которая остается в живых, но в глазах маленького ребенка, о котором она заботится, она,
так сказать, — мертва психически. Среди главных причин такой материнской депрессии Андре Грин
находит потерю любимого объекта: ребёнка, родственника, близкого друга или любого другого
объекта, сильно любимого матерью. В любом случае, на первом плане стоят грусть матери и
уменьшение её интереса к ребёнку. [1] Наблюдая и исследуя женщин, с синдромом "мёртвой
матери", мы столкнулись с горечью, душераздирающей болью, и ощущением Вселенской
несправедливости. Затем мы пошли дальше и узнали, что больнее и разрушительнее мертвой матери,
может быть мертвая убивающая мать. Попытки заботы о ребенке, проявляется в крайней степени
гиперопеки. Такие матери притягивают к себе, а потом словно удушают излишней заботой, видимой
любовью и опекой. Помимо этого, мертвые убивающие матери - это еще и те матери, которые сильно
озабочены здоровьем своего малыша. Такие матери проявляют интерес к болезни ребенка, его
неудачи (они все время хотят узнать происходит ли что-то плохое с ребенком, проявляя при этом
очень много заботы), также такие матери постоянно делают мрачные прогнозы по поводу
дальнейшей жизни своего ребенка. Такая мать равнодушно относится к положительным переменам и
не откликается на радость ребенка, а зачастую даже испытывает некое раздражение. Встретившись с