1) ¥йымдастыру кезеңі- 5 мин. - (6%)
Окушылардың назарын сабакка аудару. аудиториядағы окушылардың сабакка дайындығын тексеру.
Сабакты ұйымдастырудағы талаптарды іске асыру үшін мүғалім мен окушылардың әрекеті:
а) Оқушылармен амандасу;
э) Окушылардың сабаққа қатысуын тексеру;
б) Окушылардың сабақка дайындыгын тексеру;
в) Сабақтың мақсаты мен міндеті.
г) Сабақта кұрал - жабдықтар мен көрнекіліктерді колдану;
7. Окушылардың отілген тақырып бойынша білімін тексеру. 15 мин. (16%)
а) Барлық оқушылардың үй тапсырмасын орындауын тексеру;
э) Окушылармен уақыт бойынша жұмыс істеу;
б) Сабакты сұраудың жалпы әдісі, бакылау сүрақтарын пайдалану;
в) Окушылардың білімдерін бағалау;
г) Үй тапсырмасын қорытындылау.
8. Жаңа сабақты түсіндіру: 40 мин. (44%)
а) Жаңа сабақтың тақырыбымен таныстыру;
э) Жаңа сабакты түсіндіру, тарихи мәліметтерге шолу жасау, сабаққа зерттеушілік жасау;
б) көрнекі құралдар, оқытудың көрнекі кұралдарын колдану;
ХІХ-ХХ ғасырдағы батасеуропалық философиясы
XIXг. мәдениетіндегі батысеуропалык философия.XIXг. екінші жартысының мәденитіндегі дэуірлік окиғалар. Рациоиализм және оптимизм, шексіз прогресске деген сенім. Индустриалдык когам және оның негізгі доминанттары. Техникалык прогрессі иидустриалдық коғамның басты күндылыктары ретінде. XIXғ. — ғылымның «Алтын ғасыры».
Адам туралы эпистемологиялық айтыстар. Саяси-әлеуметтік философияның қалыптасуы. К. Маркстын предметтік іс-әрекет туралы ілімі. Адамның әлеуметтік түғырнамасы. Жатсыну және оны жеңу туралы ілім. Қосымша күн және қанау.
Қанаудың себептері. Айналма форма үғымы. Маркс идеяларының батыстық коғамның саяси-элсуметтік түгырнамаларының әсері. Маркс теориясы идеяларының батыстық адамның саяси-әлеуметтік белсенділігін қалыптастыруға, әлеуметтік оптимизмінің артуына, әлеуметтікі эділдік пен әлеуметтік теңдік стратегиясының нығаюына әсері.
Қоғамдык ғылымдардың дамуы. Әлеуметтік-гуманитарлық білімге деген күштарлыктың артуы. Позитивизмнің туындауы. О.Кант позитивтікі социологияның экесі ретінде. Философия және сциентизм. Эмпириокритицизм мен махизм позитивизмнін жалғастырушылары ретінде. Ғылыми зерттеу әдіснамасына деген қүштарлык. Неокантианство және оның ғылыми-зерттеу әдісі мәселесін жасақтауы. Адамның жаңа олшемі: «адам рэміздік жануар ретінде». XXгасыр - ғылыми - техникалык революция дэуірі. Рационализм мен иррационализм арақатынасын ғылыми техникалык прогреске көзкарастан да' байқауға болады. Біріншісін сциентизм деп атайды. Ол бағыт, ғылымға ғылыми техникалык прогреске сенеді. Ғылым адамға қызмет етеді, оның омірін жеңілдетіп, жақсартады. Бул бағыт XXғасырдың екінші жартысында дүниеге келді. Оған коптеген жаңа ғылымдардың, жанатехникалардың, технологиялық әдістердін. компыотердің, т.б. дүниеге келуі себеп болды. Екіншісі аитисциентизм деп аталады. Ол гылымға сенбейді. Ғылыми - техникалык прогресс адамға тек киындық экеліп, зиян келтіреді, когамды басқарудың тоталитарлық жуйесін туғызды. ал адамдардың санасын ол қаспактай үстайды. ойлау жүйесінде шектеу саласы деп есептейді. Сөйтіп, иррационализм сайып келгенде мистикаға, жоққа сенуге де, ғылыми ізденістерге де жеткізеді. Сондыктан оған сыңаржақты қарап, жақтауға, не даттауға болмайды.
Х(Х ғасырдың аяғы - XXгасырдың басында физиология мен психологияның, сезім мүшесінің рөлі артты. Оны уағыздағандар Эрнст Мах (1$38 - 1916) пен эмпириокритизмнің негізін салушы Рихард Авенариус (1843 - 1896) болды. Рессейде оларды жақтап, соңына ергендер А. Богданов (1873 - 1928), В. Базаров (1874 - 1939), т.б. Э. Мах былай деді: "Ағаш, стол, үй менін денемнен тыс, өздігінен өмір сүреді".
Дегенмен, XXғасырдағы идеалистік философияның басты бағыттары үшеу. Олар: неопозитивизм, неотомизм және экзистенциализм.
Достарыңызбен бөлісу: |