Қожа Ахмет Ясауи атындағы Халықаралық Қазақ-Түрік университеті
«Жалпы медицина» факультеті
Ситуациялық есеп
Орындаған: Бабақұл Мейіржан
Тобы: ЖМ – 006
Қабылдаған: Абдирамашева К.С..
Науқас У. 24 жаста, қол буындарындағы, тобық буындарындағы ауырсынуға, ауырсыну таңертең 1 сағатқа дейін созылуына шағымданып келген. Сондай-ақ, кешке дене температурасының 37,5С дейін көтерілуі, бетінде бөртпелердің пайда болуы, жалпы әлсіздік, шаштың түсуі мазалаған.
Анамнезден: күн сәулесі әсерінен бет пен мойын терісінің гиперемиясының пайда болуын байқай бастаған. Бұл өзгерістер басталғанына 2 жылдан асқан . Осы жылдың жазынан бастап күн сәулесінің астында көп жүруінен кейін (оңтүстікте демалды) және қызып кетуден кейін мойын мен қолда эритематозды бөртпелер пайда болды. Үйге оралғаннан кейін екі аптадан соң дене температурасының 38 С дейін жоғарылағанын айтады.
Объективті: жағдайы орташа ауырлықты.
Тері: бет терісіне, декольте аймағына "көбелек" түріндегі эритематозды бөртпе. Аяқтың төменгі үштен біріне дейін симметриялы ісіну. Шырышты қабаттар таза. Тыныс алу везикулярлы, сырыл жоқ. Тыныс алу жиілігі минутына 17. Жүрек тондары айқын, ритмі дұрыс. Жүрек соғу жиілігі-1 минутта 92 рет, АҚ-140/80 мм сын. бағ. асқазан жұмсақ, ауыртпалықсыз, бауыр қабырға доғасының шетінен шықпайды. Зәр шығару қалыпты, ауыртпалықсыз.
II, III алақан- саусақ буындары және II проксимальды фалангааралық буындар аймағында, тобық буындарында ісіну; ауырсыну әсерінен қозғалыс азайған.
Тексеру. Жалпы қан анализі:
эритроциттер – 3,6×1012 / л,
гемоглобин-86 г / л,
тромбоциттер – 100×109 / л, лейкоциттер-1,6×109 / л,
эозинофилдер-1%,
таяқша ядролы нейтрофилдер-8%,
сегменттік ядролық нейтрофилдер-59%, лимфоциттер-25%,
моноциттер-4% ,
ЭТЖ -22 мм/сағ.
Жалпы зәр анализі-бұлтты,
түсі-сары,
тығыздығы-1,022,
реакциясы-қышқыл,
ақуыз-0,560 г / л,
глюкоза-теріс,
лейкоциттер-көру аймағында 20-25.
Биохимиялық қан анализі:
креатинин – 118 мкмоль / л,
мочевина-8,8 ммоль/л,
жалпы ақуыз – 67 г/л,
альбуминдер - 45%,
α1 – 4%, α2 – 15%, β – 9%, γ - 27%, фибриноген – 6,3 г/л.
ДНҚ антиденелері және антинуклеарлық фактор – 200 бірлік/мл-ден астам.
1.Синдромдарды атаңыз
Буындық синдром- буындардағы ауырсыну, проксимальды фалангааралық, алақан-саусақ буындарындағы ісіну.
Тері кілегей жамылғыларының зақымдану синдромы- терідегі эритематозды бөртпе, гиперемия
Интоксикация синдромы- дене қызуының көтерілуі
Астеновегатативті синдром- жалпы әлсіздік, шаш түсе бастау
Ісіну синдромы- аяқтың төменгі бөлігі ісінуі.
Артериялық гипертензия синдромы- АҚ 140/80 дейін көтерілген.
Анемиялық синдром- гемоглобин мен эритроциттер деңгейінің төмендеуі
Нефротикалық синдром- ақуыз төмендеуі, лейкоциттер болуы
Диагнозды нақтылаңыз
Жүйелі қызыл жегі, жеделдеу сатысы.
Ауруды нақтылау үшін диагностика әдістері.
Лабораториялық зерттеулер:
1.ЖҚА: жүйелі қызыл жегіге цитопения синдромы тән(лейкопения, лимфопения, тромбоцитопения). Лейкоциттік формула солға ығысады, тіпті промиелоциттер мен миелоциттерге дейін ығысады. Қызыл қан жағындысынан гипохромды анемия мен Кумбс сынамасы оң болуына байланысты гипохромды анемия дамуы мүмкін. ЭТЖ жоғарылаған.
2.БҚА: диспротеинемия (а2- және g-глобулиндер деңгейінің артуы)
С реактивті бело
Фибриноген деңгейі жоғарылауы
3.Иммунологиялық зерттеулер:
LE жасушалар- антинуклеарлық фактордың әсерінен қырылған, өзге қан жасушаларының ядросын жұтып алған, жетіле дамыған нейтрофилдер. LE жасушалар ДНҚ-гистон және комплемент комплексімен байланысатын антиденелер түзілген жағдайда болады. LE жасушалардың санын 1000 лейкоцитке шағып есептейді. Саны 5 тен артық болса жүйелі қызыл жегіге диагноз қоюға болады.
Антинуклеарлық фактор АНФ- жасушалық ядролардың заттарына қарсы түзілген түрлі антиденелердің жалпы қоспасы
Нативті ДНҚ-ға антиденелер болуы;
Қанның VII, IX, XII ұю факторларына антиденелер болуы;
4.Түрлі ағзаларға биопсия жүргізу
Теріден, лимфа түйіндерінен, синовийден, бүйректен биопсия алу арқылы ондағы дәнекер тіннің бұзылыстарын, ядролық патологияны, васкулитті анықтауға болады.
5.Жұлын сұйықтығын зерттеу
Нерв жүйесі зақымданғанда жұлын сұйықтығында белоктың мөлшері жоғарылайды (0,5-1г/л), плеоцитоз, қысымның жоғарылауы, IgG деңгейінің биіктеуі анықталады.
Аспаптық зерттеулер:
1.Тыныс алу жүйесі рентгенографиясы немесе флюорографиясы (плеврит, өкпе гипертензиясы, пневмонит, өкпе эмболиясы);
2.ЭКГ (миокард ишемиясына тән өзгерістер, жүрек ырғағының бұзылуы (толық АВ-блокада, пароксизмальды тахикардия, атриальды фибрилляция, суправентрикулярлық тахиаритмия);
3.ЭхоКГ (перикардит, миокардит, эндокардит: вальвулит, митральды, қолқа және үшжармалы қақпақшалардың жиі зақымдануымен жүректің клапан аппаратының зақымдануы; өкпе гипертензиясы);
4.Құрсақ қуысы мүшелері УДЗ, бүйрек УДЗ (бауыр және/немесе көкбауыр инфарктілері, панкреатит, панкреонекроз, холестаз белгілері; бүйрек инфарктісі; нефрит, бүйрек қан ағымының бұзылуы, оның перифериясы бойынша азаюы, бүйрек қабаттарының дифференциациясының бұзылуы);
5.Асқазан мен он екі елі ішектің шырышты қабығының биопсиясымен Эзофагогастродуоденоскопия (диспепсиялық бұзылыстардың болуы және ГКС және иммуносупрессанттарды ұзақ уақыт қолдану; аурудың белсенділігін анықтау мақсатында антиревматикалық терапияны тағайындау немесе түзету алдында; антиревматикалық терапияның тиімділігі мен қауіпсіздігін бақылау кезінде). Жоғарғы асқазан-ішек жолдарының эрозиялық-ойық жаралы зақымдануы мүмкін.
Емі:
1.Диетотерапия. Тағамда С,В тобы витаминдері және қанықпаған май қышқылдары болуы керек.
2.Патогенездік ем.
Глюкокортикостероидтар- жүйелі қызыл жегі емінің негізгі дәрмегі. Қолданылатын препараттар - преднизалон мен метипред.
Преднизалон дозасы аурудың активтілік дәрежесіне байланысты тағайындалады.
ІІ дәрежелі активтілікте дозасы 30-50мг,
ІІІ дәрежесінде дозасы 50-90 мг. Емді бастаған соң науқастың жағдайы жақсармаса дозаны 25-30%ға көбейтеді. Ем 1,5-2 айға созылады. Егер бүйрек зақымдануы болса ем 3-5 айға созылуы мүмкін. Ем әсер еткен соң дозагы біртіндеп азайтады.
Преднизалон мен метипред 1000мг вена ішіне 3-4 рет, күн сайын немесе күн ара тамшылатып енгізеді.
Цитостатиктер- глюкокортикостероидтарды асқынуы, көтере алмпу болған кезде қолданады.
Циклофосфан мен азатиоприн 1-3 мг/кг дозада, 10-30мг преднизолонмен бірге, науқастың жағдайы тұрақты жақсарғанша қолданады. Одан кейін цитостатиктер дозасын азайтады, цитостатиктермен емдеу 2-3 жылға дейін созылады. Ары қарай кайта преднизолонға ауысады.
3.Интенсивті терапия- глюкокортикоидтардың немесе цитостатиктердің аса жоғары дощасын қолдану арқылы емдеу.
4.Қосымша ем ретінде плазмаферез жасайды. Күнара немес аптасына 2 рет, барлығы 3-6 проуедура. Плазмаферез жүйелі түрде жасалады
Достарыңызбен бөлісу: |