Эссе «Әрқайсысы өзі үшін таңдайды»

Мен де бала кезімнен мұғалім болуды армандадым, өз ұстаздарымды мақтан ететінмін, оларға ұқсағым келген, олардай ақылды, парасатты, дана, әділетті, таза жан болғым келді. Сондықтан 2005 жылы мектепті үздік бітіріп, түлек атанған кезде, еш ойламастан мұғалім болатынымды шешіп, Манаш Қозыбаев атындағы Солтүстік – Қазақстан мемлекеттік университетіне Ақпараттық технологиялар факультетіне информатика және математика мұғалімі мамандығына мемлекеттік грантқа оқуға түстім. Менің осы таңдауымды көбі қолдамады, өйткені олар математиканы қызықсыз, жансыз пән деп санады. Бірақ мен өз таңдауыма сенімді болдым, әрбір өзі үшін таңдайды. Математика пәні өте қызықты, сандарды, фигураларды, әртүрлі өрнектерді зертеу өте қиын, сонымен қатар өте қызықты. Жеңіске апаратын жеңіл жолдар болмайды, бір жетістікке қол жеткізу үшін көп еңбек ету керек деп санаймын, және бұл менің өмірлік ұстанымым. Осы мамандықты таңдаған кезде, оқушылардың бәрі математиканы жақсы көрмейтінін, бәрі ұздік оқымайтынын түсініп, көптеген қиыншылықтар болатынын біле отырып, осы салада жақсы маман болуды армандадым.

2010 жылы университетті бітіргеннен кейін, Ильинка орта мектебіне жұмысқа орналастым.Ең алғаш «Ұстаз» деген атаққа ие болуым да осы мектептен басталды. Бұл мектеп оқушылары менің армандарымның жүзеге асуына өз үлестерін қосты.

Осы мектепте жас маман болып бірінші сабақ бердім, бірінші рет сынып жетекшісі атандым. Ильинка орта мектебі менің өзімнің бітіріп шаққан мектебім болғандықтан, алғашқы жұмыс қадамдарым сәтті болды. өзімді оқытқан ұстаздарым мені қолдап, әрдайым көмек көрсетті, оқушыларым де қолдау көрсетіп, тілімді алып, мені ренжетпеуге тырысты. Сондықтан екінші жылы жұмыс істеп жүрген кезде, оқушыларым аудандық проекттер сайысында үшінші орынға ие болды.

Ал қазір мен Петровка орта мектебінде қызмет етемін. Мында мен тәжірибесі бар маман ретінде келіп, өзімді жақсы қырынан көрсете білдім деп ойлаймын. Оқушыларымен, әріптестерімен жақсы, достық қарым-қатынасты орнатып, көптеген жетістіктерге бірге жеттік.

«Жақсы мұғалім болу үшін, өмір бойы оқу керек» - дейді Конфуций, сондықтан мен де әртүрлі сайыстарға, олимпиадаларға қатысып, оқушыларыма үлгі көрсетемін. Ал енді деңгейлі курстарға баруға дайындалып, өз білімдерімді жинақтап, тағы бір қадам алға басуға дайынмын. Жақсы маман болу үшін, уақыттың талаптарына сай, жан-жақты дамыған тұлға болу керек.

«Бала жүрегі - кішкентай сандық. Сол сандықтың кілтін тапсаң ғана ашылады. Мұғалімнің қолында әр кезде сол кілт тұру керек» - деп, М.Шаханов ағамыз айтқандай, әр баланың жүрегіне жол табу, бала бойындағы дарынды ашу мұғалімнің ең басты міндеті деп ойлаймын.
Күнделікті таңертең мектеп ауласына жақындағанда, балалардың сыңғырлай күлген дауыстары мені қуанышқа бөлейді. Мектепке кіргеннен – ақ, өзімді мазалаған сан түрлі ойлардан арылып, оқушыларымның тәтті қылықтарымен әдемі жүздерінен шаттанамын. «Баласыз үй мазар, балалы үй базар» - деп ата-бабаларымыз бекер айтпаса керек.

Алдымызға келген балалар – біреудің маңдай алды жарығы, енді бірі – жал дегенде жалғызы, бірі – ерке, бірі – қой аузынан шөп алмас момыны. Маңдай алды жарығын Таңшолпандай жарқыратып, жал дегенде жалғызды көпшілікке үйретіп, қой аузынан шөп алмасты ортада жарқылдап сөйлер шешен қылып тәрбиелеу үшін қажымас қайрат пен батырлық қажет.

Мектеп – балалардың екінші үйі болса, ал ұстаздар екінші анасы десек те артық етпейді. Әр үйдің еркелерін бір арнаға тоғыстырып, олармен жұмыс жасау оңайға соқпайды. Алайда баланың тілін тауып, тілдесу, жақсы тәрбие берудің өзі үлкен ғанибет. Ақ парақ бетіне сызу сызғандай баланың кіршіксіз санасына алғашқы адамгершілік, мейірімділік нұрын сеуіп, білім, өнер нәрімен сусындату мына біз мұғалімдердің еншісінде.

КММ «Петровка орта мектебі»