Машиналық аударма теориясы

XX ғасырдың ортасында аударматанудың арнайы нысаны – электронды есептеу машинасын (ЭЕМ-ді) пайдалану арқылы аударма жасаудың, демек, машиналық аударманың пайда болуына байланысты – машиналық аударма мәселесін зерттейтін машиналық аударма теориясына, соның ішінде, бір жағынан, көптеген машиналық аударманың «қағаз алгоритмін» жасап шығарушылардың И. Бар-Хилелле [13], И.А. Мельчук [14], И.И. Ревзин, В.Ю. Розенцвейг [3] және тағы да басқалардың сипаттама еңбектерінде және екінші жағынан, Ю.Н. Марчуктің [15] жетекшілігімен және тікелей қатысуымен орындалған бүкілодақтық еңбектерде, Р.Г.Пиотровскийдің [16] жетекшілігімен және тікелей авторлық қатысуымен орындалған еңбектерде, К.Б. Бектаевтың [17], А.Н. Беляеваның [18], Л.Л.Нелюбинның [19], А.Қ. Жұбановтың [20] және тағы да басқалардың монографиялық жұмыстарында көрініс тапқан машиналық аудармаға деген қажеттілік туындады.