Адам – жанды машина (Ж.Ламетри) Адам адамға қасқыр (Т.Гоббс)

Адам – жанды машина (Ж.Ламетри)

Адам адамға қасқыр (Т.Гоббс)

Адам адамға – Құдай (Л.Фейербах)

Адам – екі әлемге қатысты жан. Табиғи қажеттілік әлеміне және адамгершілік еркіндік әлеміне (И.Кант)

АДАМ ТУРАЛЫ ЕҢ АЛҒАШҚЫ МӘДЕНИ АНТРОПОЛОГИЯЛЫҚ ОЙ БАСТАУЫНДА ТҰРҒАН СОКРАТ БОЛДЫ. ОЛ АЛҒАШ РЕТ ӨЗІНДІК САНА МӘСЕЛЕСІН ЗЕРТТЕДІ.

ПИФАГОР – АДАМДЫ КОСМОСТЫҢ БІР БӨЛІГІ, БОЛМЫСТЫҢ УАҚЫТТАН ТЫС БІРТҰТАС ЖҮЙЕСІ ДЕП ТҮСІНЕДІ.

Фома Аквинский адамды дене мен жанның бірлігі, хайуан мен періштенің аралығындағы нәрсе деп санаған. Дене – ынтымақтық аренасы, жанның ұясы. Сондықтан адамдар өмір бойы сайтандар тұзағынан босануға және құдайдың жарық дүниесіне шығуға ұмтылады.

Қайта өрлеу философиясының дүниетенымдық орентациясында басты ерекшелік адамға деген бет бұрыс егер антикалық философияда басты проблема табиғат космологиялық өмір болса, ал қайта өрлеу дәуірінде қайырлы қоғам дүниедегі адам қызметі, адам бақыты проблемалары көтеріледі. Философия ғылым, оның мақсаты адамның өмірде орнын табу. Антропоцентризм- басты тұлға құдай емес ал адам. Құдай барлық заттардың бастауы, ал адам дүниенің ортасы, негізі.