Қыстау  Малды қыста жаюға байланысты қалыптасқан жайылым:  тебінді

ХУІ-ХУІІғ. Түйе мен қой –ешкілер үшін қыстық жайылымға тандалған жер:
Қызылқұм шөлі
ХІУ-ХУ ғасырларда материалдық игіліктер негізделген шикізат көзі: 
Мал басынан алынды 
ХІУ-ХУғасырларда жаздыгүні бастарында ыстық өткізбейтін ақ киізден жасалған : 
Айыр қалпақтар киген
Қазақ қоғамындағы (ХУІ-ХУІІғғ. ) қыстау мен көктеу арасы шамамен :
20-25шақырым
Қозы көш дегеніміз: 
Жас төлдерді аман сақтау үшін күніне 8-10 шақырым көшіп отыру
Қозылардың жүнін қырқатын мезгіл: 
«қозы күзем»
Көшпелі өмір салтындағы жайлауға көшудің басты мақсатын табыңыз:
«Жайлау мен көктеудің арасы 
ұзақ, Қазақстанның әр жерінде әрқалай болды. Шамамен оңтүстік аудандарда 100-150 шақырым 
болса,солтүстік және солт-батыс аудандарда 500-1000 шақырымға дейін жеткен. Жайлауда қозы жүні 
қырқылды. Қозы жүннен киіз басылып, үй-жайға қажетті қажетті бұйымдар жасалды. Қазақ халқы жайлауда 
қыз ұзатып, келін түсірген. Балаларды сүндетке отырғызып той жасаған.» 
қыстан аман шығу үшін, малды 
семірту 
Мәтінде сипатталған тарихи географиялық аймақтарды анықтаңыз. «бұл аймақтардың тұрғындары жаз 
айларында солтүстікке, ал қыста оңтүстікке қарай көшіп, Сырдария, Сарысу, өзендері мен Арал теңізінің 
жағалауындағы тоғайлы жерлерге қыстаған. Бұлардың көшу бағыттарының қашықтығы 800-1000 км-ге дейін 
барған. Сондықтан олар өздерінің тұрақты қыстауларында 3-4 айдан ұзақ отырмаған»
 Шығыс Дешті Қыпшақ 
пен Батыс Қазақстан 
Қыста көшіп қонған құазақ ауылдары үшін ең қауіптісі:
жұт
«жұт»- деген сөздің мағынасы : 
малдардың жаппай қырылуы
Көшпелі мал шаруашылығымен айналысқан қазақтардың төрт кезеңге бөлінген жайылымы:

жүктеу 1,65 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: