A) +Уларды уытсыздандыру үрдісі B) Гистогемдік тосқауылдар
C) Тері, шырышты қабықтар
D) +Антидене түзілуі
E) +Жедел кезең жауабы
F) Асқазан сөліндегі НCl мөлшері
G) Бақалар мен құрт-құмырсқалардың қатты жабыны
H) Теріасты май қабаты
80. Енжар төзімділікке мысал бола алады:
A) Эритропоэздің әсерленуі B)+ Гематоэнцефалдық тосқауыл
C)+ Мый қабықтары
D) Антидене түзілуі
E) Жедел кезең жауабы
F) +Асқазан сөліндегі НCl мөлшері
G) Фагоцитоз
H) Стресс дамытатын жүйенің әсерленуі
81. Акуланың жарасы ешқашан іріңдемейді. Бұл мысалы болып табылады:
A) +Түрлік реактивтіліктің
B) Топтық реактивтіліктің
C) Даралық реактивтіліктің
D) +Туа біткен төзімділіктің
E) Жүре пайда болған төзімділіктің
F) Дерттік төзімділіктің
G) Енжар төзімділіктің
H) +Белсенді төзімділіктің
82. Жаңатуылғандар мен жас балалардағы аурудың ағымы сипатталады:
A) Комплемент жүйесінің әсерленуімен
B)+ Организмнің жалпы уыттануымен
C) +Үрдістің жайылуымен
D) Ағзалардың айқын зақымдануымен
E) Лейкоциттердің жоғары фагоцитоздық белсенділігімен
F) Үрдістің айқын орнығуымен
G) Айқын иммундық жауаппен
H) +Бейімделу тетіктерінің тез қажуымен
83. Қарттық шақтағы дерттің ерекшелігіне жатады:
A) Аурудың гиперергиялық өтуі
B)+ Өспелер дамуының жиілігі
C) Ауру белгісінің айқын болуы
D) +Ауру белгісінің жасырын болуы
E) Ауыру сезімінің орнықпауы
F) Айқын иммундық жауап
G) +Дерттің көптігі
H) Зақымдануға жайылған серпіліс
84. М.В.Черноруцкийдің конституция түрлерін жіктеуіне сәйкес келеді:
A) +Нормостеник.
B) Сангвиник.
C) Атлеттік түрі.
D) Бұлшық еттік түрі.
E) Күшті, ұстамды, жігерлі түрі
F) +Астеник
G) +Гиперстеник
H) Холерик
85.Гиперстениктер бейім:
A) Артериялық қысымның деңгейі төмен болуына
B) Анемияларға
C) Қанда глюкоза деңгейінің төмен болуына
D)+Қанда холестерин деңгейінің жоғары болуына
E) Ішектің сіңіру қабілетінің төмен болуына
F) Қалқанша без гормондарының артуына
G) +Глюкокортикоидтар мөлшерінің артуына
H) +Асқазан сөлі өндірілуінің артуына
86. Гиперстениктерде жиі дамиды:
A)+ Жүректің ишемиялық ауруы
B) Анемиялар
C) Созылмалы колит
D) +Семіру
E) +Артериялық гипертензия
F) Асқазанның ойық жара ауруы
G) Өкпе туберкулезі
H) Гипертиреоз
87. М.В.Черноруцкий бойынша гиперстениктерге тән:
A) Ұзынбойлы
B) Кеуде сарайының тар болуы
C) +Аяқ-қолдарының қысқа болуы
D) +Жүректің көлденең орналасуы
E) +Бұлшық еті мен тері асты май қабатының жақсы дамуы
F) Эпигастр бұрышының сүйір болуы
G) Негізгі алмасу жоғары деңгейде
H) Ішектің сіңіру қабілетінің төмен болуы
88. М.В.Черноруцкий бойынша астениктерге тән:
A) +Эпигастр бұрышының сүйір болуы
B) +Негізгі алмасу жоғары деңгейде
C) +Аяқ-қолдарының ұзын болуы
D) Семіруге бейім болуы
E) Артериялық қысымы жоғарылауға бейім
F) Жүректің көлденең орналасуы
G) Өкпенің тіршілік сыйымдылығы төмен
H) Кеуде сарайының кең болуы
89. Астениктерде жиі дамиды:
A) Өт-тас ауруы
B) +Анемиялар
C) +Созылмалы жаралы колит
D) Семіру
E) +Артериялық гипотензия
F) Жүректің ишемиялық ауруы
G) Қантты диабеттің ІІ түрі
H) Артериялық гипертензия
90. Хромосомдық ауру болып табылады:
A) Фенилкетонурия
B)+ Даун ауруы
C) Орақтәрізді жасушалы анемия
D) Гемофилия
E) +Шерешевский-Тернер синдромы
F) +Клайнфельтер синдромы
G) Альбинизм
H) Гликогеноздар
91. Жыныспен тіркескен ауру болып табылады:
A) Агаммаглобулинемия
B) Гемофилия С
C) Альбинизм
D) +Дальтонизм
E) Брахидактилия
F) Фенилкетонурия
G) +Гемофилия А
H) +Гемофилия В
92. Полигендік ауру болып табылады:
A) Фенилкетонурия
B) +Семіру
C) Орақтәрізді жасушалы анемия
D) Гемофилия
E) Шерешевский-Тернер синдромы
F) Клайнфельтер синдромы
G)+ Аллергиялық аурулар
H) +Эссенциалды гипертензия
93. 13 жастағы жасөспірім М., ақыл-есінің жетілмеу белгілері, беті жалпақ, көзі сызығы қисық, аузы ашық, мұрнының қыры жоқ. Науқаста келесі кариотип өзгерісі, Барр денешіктерінің саны анықталып, диагноз қойылды:
A) +47 (23А + ХY)
B) 46 (22А + ХY)
C) +0 Барр денешігі
D) 1 Барр денешігі
E) 2 Барр денешігі
F) Фенилкетонурия
G) Шерешевский-Тернер синдромы
H) +Даун ауруы
94. Зат алмасуының аралық өнімдері жинақталуымен сипатталатын тұқымқуатын энзимопатиялар:
A)+Гликогеноз
B) +Фенилкетонурия
C) Гемофилия А
D) Гемофилия В
E) Дальтонизм
F)+Галактоземия
G) Гемофилия С
H) Орақтәрізді жасушалы анемия
95. Даун ауруына тән белгілер:
A) +Ақыл-есінің кемдігі
B) Бұлшықетінің гипертониясы
C) +Беті монғол типті
D) Дене бітімі кемтар
E) Аяқ-қолы ұзын
F) +Алақанында «маймылдың қатпары»
G) Балтыры қылыштәрізді
H) Мойнында қанаттәрізді қатпар
96. Жасуша зақымдануын туындататын эндогендік жайтқа жататыны:
A) Вирустар
B) Ауыр металл тұздары
C) Иондаушы радиация
D) +Майлардың асқын тотық өнімдері
E) Қоршаған ортаның температурасы
F) +Иммундық кешендер
G) +Зақымдану медиаторлары
H) Пестицидтер
97. Жасуша зақымдануын туындататын экзогендік жайтқа жататыны:
A) +Гамма-сәулелену
B) Жасуша сыртында осмостық қысымның жоғарылауы
C) Жасуша сыртында осмостық қысымның төмендеуі
D) Тироксиннің гиперсекрециясы
E) Белсенді бос радикалдар
F) +Вирустар
G) +Пестицидтер
H) Ацидоз
98. Жасуша зақымдануының арнайы емес көріністері
A) Жоғары температураның әсерінен нәруыз молекулаларының табиғатын жоғалтуы
B) + Ацидоз
C) +Мембрана өткізгіштігінің жоғарылауы
D) Цианидтермен цитохромоксидазаның тежелуі
E) +Жасушаның сорғыштық қабілетінің жоғарылауы
F) Жасушаның кальциймен зорығуынан тотығу және фосфорлану үрдістерінің ажырауы
G) Радиация әсерінен молекулалардың иондануы
H) Механикалық жайт әсерінен жасуша мен субжасушалық құрылымдардың құрылымы бұзылуы
99. Жасушаның созылмалы зақымдануының апаттық сатысында байқалады
A) +Бұзылмаған құрылымдар қызметінің жоғарылауы
B) +Жасушаның тектік құралының белсенділенуі
C) Жасуша құрылымдарының гипертрофиясы және гиперплазиясы
D) РНҚ, нәруыздар және АҮФ түзілуінің тұрақтануы
E) +Түзілулік үрдістердің әсерленуі
F) Жасушаның дистрофиясы
G) Жасуша өлуі
H) Жасушаішілік органеллалардың гипертрофиясы
100. Жасушаның созылмалы зақымдануының тұрақты бейімделу сатысында байқалады
A) Бұзылмаған құрылымдар қызметінің жоғарылауы
B) +Жасушаішілік гомеостаздың сақталуы
C) +Жасуша құрылымдарының гипертрофиясы және гиперплазиясы
D) +РНҚ, нәруыздар және АҮФ түзілуінің тұрақтануы
E) Жасушаның дистрофиясы
F) Жасуша өлуі
G) Жасуша апоптозы
H) Паранекроз
101. Апоптозға тән:
A) Қабынулық серпіліспен қабаттасуы
B) Жасуша дистрофиясының салдары болып табылады
C) +Жасушаның жоспарланған өлімі
D) Зақымдаушы жайттың әсерінен дамиды
E) Кариолизис
F) +Апоптоз «денешіктерінің» фагоцитозы
G) Жасушаның ісінуі
H) +Жасушаның хроматині бар бөлшектерінің түзілуі
102. Некрозға тән:
A) Жасушаның хроматині бар бөлшектерінің түзілуі
B) +Жасуша дистрофиясының салдары болып табылады
C) Жасушаның жоспарланған өлімі
D) р53 әсерінен дамыған инициация
E) +Зақымдаушы жайттың әсерінен дамиды
F) Апоптоз «денешіктерінің» фагоцитозы
G) Патогенезінде каспаза мен эндонуклеазалар әсерленуінің маңызы бар
H) +Қабынулық серпіліспен қабаттасуы
103. Жасуша мембранасы пероксидтік тотығуының күшейткіші болып табылады:
A) +УКС
B) Е гипервитаминозы
C) +Гипероксия
D) Пероксидазаның әсерленуі
E) Супероксиддисмутазаның әсерленуі
F) +Иондаушы радиация
G) SH тобы бар нәруыздардың артуы
H) Каталазаның әсерленуі
104. Жасуша мембранасы өткізгіштігінің жоғарылауынан дамиды:
A) Жасушадан натрий ионының шығуы
B) +Жасушадан калий ионының шығуы
C) Жасушадан кальций ионының шығуы
D) +Гиперферментемия
E) Жасушаның боялуының төмендеуі
F) +Жасушаның сорғыштық қабілетінің жоғарылауы
G) Митохондрий ферменттерінің әсерленуі
H) Электрөткізгіштігінің төмендеуі
105. Жасуша ісінуінің патогенезінде маңыздысы:
A) +Na/К - АТФазалардың әсерсізденуі
B) +Жасушаішілік осмостық қысымның жоғарылауы
C) Майлардың пероксидтік тотығуы төмендеуі
D) +Цитозоль нәруыздарының гидрофилдігі артуы
E) Са2 - АТФ-азаның әсерленуі
F) Жасушаішілік осмостық қысымның төмендеуі
G) Жасушаішілік натрийдің азаюы
H) Жасушаішілік калийдің артуы
106.Жасушада калций көбеюінің салдарлары
A)+Мембраналық фосфолипазалар, калций тәуелді протеазалардың әсерленуі
B) +Митохондрийларда тотығу және фосфорланудың ажырауы
C) Миофибрилдердің тұрақты босаңсуы
D) Адренореактивтіліктің жоғарылауы
E) Бос калмодулин мөлшерінің көбеюі
F) +Миофибрилдердің тұрақты жиырылуы
G) Гидролазалар белсенділігі төмендеуі
H) Митохондрий ферменттерінің әсерленуі
107. Жасушаның гипоксиялық зақымдануы кезіндегі теңгерілулік құбылыстарға жатқызуға болады
A) Na/К АТФ-азалардың белсенділігінің төмендеуі
B) +Гликолиздің әсерленуі
C) Фосфолипаза А2 әсерленуі
D) +Буферлік жүйелердің әсерленуі
E) МАТ әсерленуі
F) Са2- АТФ-азаның белсенділігінің төмендеуі
G) +Гипоксия-индуцибилді жайт түзілуі әсерленуі
H) Мембраналық фосфолипазалар әсерленуі
108. Эритроциттер гипотониялық ерітіндіге салынды. Анықталатын өзгерістер:
A)+ Осмостық гемолиз
B) Эритроциттердің бүрісуі
C) +Эритроциттердің ісінуі
D) +Эритроциттердің шартәрізді болуы
E) МАТ әсерленуінен эритроциттердің бұзылуы
F) Мембраналық фосфолипазалар әсерленуінен эритроциттердің бұзылуы
G) Орақтәрізді эритроциттер пайда болады
H) Жұлдызшатәрізді эритроциттер пайда болады
109. Жасушаның қайтымды бүліністерінің белгісі:
A) Митохондрий құрылымы бұзылуы
B) Жасушаларда жасушадан тыс пайда болған нәруыздар жинақталуы
C) Кариолизис
D) +Жасуша көлемінің аздап ұлғаюы
Е) +Жасуша сыртында калийдің жинақталуы
F) +Митохондрий ферменттерінің әсерсізденуі
G) Кариорексис
H) Плазмалық мембрананың тұтастығы бұзылуы
110. Жануарларға фенилгидразинді енгізгенде, эритроциттер саны азайып, қанда бос және метгемоглобин пайда болды. Эритроциттер бұзылуының, қанда бос және метгемоглобин мөлшерінің арту патогенезінде маңыздысы:
A) +Эритроциттер мембранасы липидтерінің пероксидтік тотығуы
B) Эритроциттер мембранасының осмостық зақымдануы
C) Эритроциттердің мембраналық фосфолипазалары әсерленуі
D) +Зақымданған эритроциттерден гемоглобиннің қанға шығуы
Е) +Fe гемоглобиннің Fe түзіп тотығуы
F) Fe гемоглобиннің Fe түзіп тотықсыздануы
G) Эритроциттер мембранасының иммундық зақымдануы
H) Зақымданған миоциттерден метгемоглобиннің шығуы
111. «Жедел кезең жауабының» негізгі дәнекерлері:
A) +Интерлейкин –1, интерлейкин – 6
B) +Өспе тіршілігін жоятын жайт-α
C) С-реактивті нәруыз
D) +Интерферон-γ
E) Гистамин
F) Арилсульфатаза
G) Лизосомалық ферменттер
H) Простагландиндер
112. «Жедел кезең жауабының» негізгі дәнекері интерлейкин -1 әсерінің көрінісі:
A) Дене температурасының жоғарылауын
B) Жасушалар мембраналарының тұрақтануы
C) Оң азоттық тепе-теңдік
D) +Қанда «жедел кезең жауабы» нәруыздары пайда болуы
E) АКТГ сөлденісі азаюы
F) +Гипергаммаглобулинемия
G) +Қызба
H) Қанда альбумин көбеюі
113. «Жедел кезең жауабы» қабаттасады
A) +Қанда темір мөлшерінің азаюымен
B) +АКТГ мөлшерінің жоғарылауымен
C) Қанда альбумин мөлшері жоғарылауымен
D) Фагоцитоздың тежелуімен
E) +ЭТЖ жоғарылауымен
F) Оң азоттық тепе-теңдікпен
G) С-реактивті нәруыздың мөлшері төмендеуімен
H) Қанда лейкоциттердің азаюымен
114. Стресс дамытатын жүйеге жататыны
A)+Симпато-адреналдық жүйе
B) +Гипоталамус, гипофиз
C) Серотонинергиялық жүйе
D) +Бүйрекүсті безінің қыртысты қабаты
E) ГАМК-ергиялық жүйе
F) Опиоидергиялық жүйе
G) Антиоксиданттық жүйе
H) Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесі
115. Жалпы адаптациялық синдромның төзімділік сатысына тән:
A) +Бүйрекүсті безінің қыртысты қабатының гиперплазиясы
B) Қанда АКТГ және глюкокортикоидтар мөлшері азаюы
C) Жыныс гормондары мөлшері азаюы
D) +Глюконеогенездің күшеюі
E) +Глюкокортикоидтар өндірілуі артуы
F) Гипотензия
G) Адинамия
H) Гипогликемия
116. Стрессте бейнақты төзімділіктің жоғарылауын қамтамасыз етеді:
A) +Энергия қорын жұмылдыру және қайта бөлу
B) +Иондық каналдар жұмысының тұрақтылығы мен қуаты артуы
C) +Жасуша мембраналарының тұрақтануы
D) Глюкокортикоидтардың иммундық депрессивті әсері
E) Фагоцитоздың әсерленуі
F) Липидтердің пероксидтік тотығуының әсерленуі
G) Ұзақ гиперлипидемияның дамуы
H) Лимфоидты тіннің атрофиясы
117.Стресстегі дезадаптациялық аурулардың патогенезінде маңыздысы:
A)+ Қанда катехоламиндер мөлшері ұзақ артуы
B) +Ұзақ гиперлипидемия
C) Эндогенді опиоидты жүйенің әсерленуі
D) +Липидтердің пероксидтік тотығуының әсерленуі және антиоксиданттық жүйенің әсерсізденуі
E) Функциялық жүйенің түзілуі
F) ГАМК-ергиялық жүйенің әсерленуі
G) Серотонинергиялық жүйенің әсерленуі
H) Стресс шектейтін жүйенің әсерленуі
118. Сілейменің (шоктың) эректилді сатысының белгілері болып табылады:
A) Артериялық гипотензия
B) +Қозу
C) Жүрек шығарымының азаюы
D) +Артериялық гипертензия
E) +Қимылдық және сөйлеудің қозуы
F) ОЖЖ тежелуі
G) Тамыр қимылдатқыш орталықтың тежелуі
H) Қанның қорға дерттік жиналуы
119 2 дәрежелі күйікке ұшыраған науқас қозған, айқын ауыру сезімі, қалтырау, шөлдеуді сезінеді, есі шатысқан, АҚ 90/60 мм.с.б., тамыр соғысы әлсіз толған, минутына 130 рет. Науқаста дамыған жағдай, оның сатысы мен патогенезі:
A) Жарақаттық сілейме
B) Анафилаксиялық сілейме
C) +Күйіктік сілейме
D) Эректилді сатысы
E) +Торпидті сатысы
F) +ОЖЖ тежелуі
G) ОЖЖ қозуы
H) Гипоталамо-гипофиз жүйесінің әсерленуі
120. Инсулинді енгізгеннен кейін науқастың қанында глюкоза деңгейі 2 ммоль/л-ге төмендеп, есінен танған. Науқастағы дамыған жағдай, нейрон зақымдануының негізгі тізбегі және дамыған гипоксияның түрі:
A) Гипергликемиялық кома
B) +Гипогликемиялық кома
C) +АТФ түзілуі азаюы
D) Иондар теңсіздігі
E) Мембрана мен ферменттер жүйесінің зақымдануы
F) Тіндік гипоксия
G) Гемдік гипоксия
H) +Субстраттық гипоксия
121. Артериялық гиперемияның патогенезінде маңыздысы: A) Қанның ағып кетуінің қиындауы.
B) +Артериолалардың кеңеюі және қан келуінің артуы.
C) Қан келуінің азаюы.
D) +Қанның сызықтық жылдамдығының артуы.
E) +Қызмет атқаратын қылтамырлар санының артуы.
F) Артериолалардың тарылуы және артериялық қан келуінің азаюы
G) Қанның қоюлануы және тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауы
H) Транссудация үрдісінің төмендеуі
122. Артериялық гиперемия дамуында қанда, артықтығы маңызды: A) Адреналиннің
B) +Ацетилхолиннің
C) +Брадикининнің
D) Тромбоксан А2- нің
E) +Азот тотығының
F) Ангиотензин-2-нің
G) Эндотелиннің
H) Серотониннің
123. Артериялық гиперемия дамыған тін бөлігінде байқалады:
A) Тін бөлігінің көгеруі
B) +Тін тығыздығының артуы
C) Тін бөлігі қызымының төмендеуі
D) +Тін бөлігінің қызаруы
E) Бозару
F) Ісіну
G) +Тін бөлігі қызымының жоғарылауы
H) Тін тығыздығының төмендеуі
124. Артериялық гиперемияда микроциркуляция өзгерістеріне тән:
A) Тамырлардың көлденең кесіндісі ауданының кішіреюі.
B) Қанның көлемдік жылдамдығының азаюы
C)+Веналық қанның артерилизациялануы.
D) +Қанның көлемдік жылдамдығының артуы
E) Қызмет атқаратын қылтамырлар санының азаюы.
F) +Қанағымының сызықтық жылдамдығының артуы
G) Транссудация үрдісінің төмендеуі
H) Веналық қанның ағып кетуі төмендеуі
125. Артериялық гиперемияның жағымсыз әсеріне жататыны:
A) +Тамыр қабырғасының жарылуы және тінге қан кету
B) Зақымданған жерден ыдырау өнімдерінің таралуының шектелуі
C) +Зақымданған жерден ыдырау өнімдерінің таралуы күшеюі
D) Дәнекер тіннің өсіп-өнуі
E) Тіндерге оттегінің келуі артуы
F) Тіндерден көмір қышқыл газының кетуі күшеюі
G) Тіннің некрозы
H) +Липидтердің асқын тотығу үрдістері күшеюі
126. Артериялық гиперемияны дамытуға бағытталған емдік шаралар:
A) Қанды тоқтату үшін байлам салу
B) Қан алу үшін байлам салу
C) +Банкамен массаж жасау және қыздырғыш қағаз қою
D) +Ультракүлгін сәулелену қолдану
E) +Массаж және ысқылау
F) Бұғана асты венасын катетерлеу
G) Асқазанды шаю
H) Суық қою
127. Физиоемнен кейін науқастың беті қызарып, басы соққылы сипатта ауырды. Шеткері қанайналым бұзылысының түрі, патогенездегі негізгі тізбегі және бұл бұзылыстың мүмкін болатын жағымсыз әсері:
A) Бас пен бет тамырларының ишемиясы
B) +Бас пен бет тамырларының артериялық гиперемиясы
C) Бас пен бет тамырларының тарылуы
D) Бас пен бет тамырларының веналық гиперемиясы
E) +Артериялық тамырлардың кеңеюі
F) Вена тамырларының кеңеюі
G) Нейрондардың гипоксиялық зақымдануы
H) +Нейрондардың ЛАТ әсерленуінен зақымдануы
128. Веналық гиперемияның себебі болуы мүмкін:
A)+ Вена қақпақшаларының жеткіліксіздігі.
B) Артериолалардың кеңеюі.
C) Артериосклероз.
D) +Веналардың тромбозы.
E) +Қысымның артерио-веноздық айырмасы төмендеуі
F) Артериялардың тромбозы
G) Ангиоспазм
H) Артериялардың эмболиясы
129. Веналық гиперемия патогенезінің тізбектері болып табылады:
A) +Қанның ағып кетуінің қиындауы.
B) Қанның ағып келуінің күшеюі.
C) +Тамырішілік веналық қысымның жоғарылауы
D) Қызмет атқаратын қылтамырлар санының көбеюі
E) +Қанағымының сызықтық жылдамдығының артуы
F) Қанағымының көлемдік жылдамдығының артуы
G) Тамырішілік қысымның төмендеуі
H) Қанағымының тоқтауы
130. Веналық гиперемия дамыған тін бөлігінде байқалады:
A) Тіннің қызаруы.
B) Тін қызымының жоғарылауы.
C) +Тіннің көгеруі
D) Тін көлемінің кішіреюі.
E) +Тін температурасының төмендеуі
F) +Ісінулер
G) Тін тығыздығының жоғарылауы
H) Тін тығыздығының төмендеуі
131. Веналық гиперемияның жағымсыз әсеріне жататыны:
A) Тіннің некрозы
B) +Тіндердің дистрофиясы
C) Дерттік үрдістің жайылуы
D) +Тіндердің гипоксиялық зақымдануы
E) +Тіндердің ұлғаюы және ісінуі
F) Тамыр қабырғасының жарылуы
G) Веналық қанның артерилизациялануы
H) Тіндермен оттегінің қолданылуы азаюы
132. Гипс салғаннан кейін науқастың байламнан төмен орналасқан иық тіндерінің ісінуі, қол саусақтарының көгістенуі, сипағанда салқындығы сезілді. Шеткері қанайналымы бұзылысының түрі, ісіну мен саусақтардың көгеру патогенезі:
A) Артериялық гиперемия
B)+ Веналық гиперемия
C) Ишемия
D) +Қылтамырішілік қысымның жоғарылауы
E) Қанның ағып келуінің бұзылуы
F) Қанағымы жылдамдығы артуы
G) +Дезоксигемоглобин мөлшері артуы
H) Карбоксигемоглобин мөлшері артуы
133. Артериядағы тромб, дамытуы мүмкін:
A) Веналық гиперемияны.
B) Артериялық гиперемияны.
C) Қанның ағып кетуінің қиындауын.
D) +Ишемияны.
E) Іркілістік стазды.
F) +Ишемиялық стазды
G) +Тіннің жергілікті гипоксиясын
H) Тіннің толыққандығын
134. Ишемияның белгісі болып табылады:
A) Тін қызымының жоғарылауы.
B) +Тіннің бозаруы.
C) Тін тығыздығының жоғарылауы
D) Тіннің көгеруі.
E) Ұсақ тамырлардың соғуы.
F) +Тін тығыздығының төмендеуі
G) +Тін қызымының төмендеуі
H) Ісіну
135. Ишемиядағы микроциркуляция өзгерістері сипатталады:
A) Артериялық тамырлардың кеңеюімен
B) Қанағымы жылдамдығы артуымен.
C) Қанның ағып кетуінің төмендеуімен
D) +Ағып келетін қан көлемінің азаюымен.
E) +Артериялық тамырлар кемерінің тарылуымен
F) Қызмет атқаратын қылтамырлар санының артуымен
G) +Плазмалық қылтамырлар санының азаюымен
H) Тамырішілік қысымның артуымен
136. Ишемияның салдарлары болуы мүмкін:
A) Веналық толыққандылық
B) +Постишемиялық артериялық гиперемия.
C) +Ишемиялық стаз
D) +Жасушаның некрозы
E) Тіндердің дистрофиясы
F) Жасушалық құрылымдардың гиперплазиясы
G) Тіндерге қан құйылу
H) Іркілулік стаз
137. Науқас аяқ тамырларының жайылған атеросклерозы әсерінен жүргенде ақсайтындығына, табан аймағында тері температурасының төмендеуі мен парестезияға шағымданады. Шеткері қанайналымы бұзылысының түрі, патогенездің негізгі тізбегі және табан терісі температурасының төмендеу патогенезі:
A) Артериялық гиперемия
B) Веналық гиперемия.
C) +Ишемия
D) +Артерия кеңістігі тарылуынан қан келуінің қиындауы
E) Қанның ағып кетуі қиындауынан қанағымының тоқтауы
F) +Тіндерде тотығу-тотықсыздану үрдістерінің төмендеуі
G) Тіндермен оттегінің қолданылуы бұзылуы
H) Митохондрийде тотығу мен фосфорлану үрдістерінің ажырауы
138. Даму тетіктеріне қарай ишемияның түрлері болуы мүмкін:
A) +Компрессиялық
B) +Обтурациялық
C) Жергілікті-локальді
D) +Ангиоспазмдық
E) Жайылған
F) Қайтымды
G) Қауырт
H) Созылмалы
139. Шынайы қылтамырлық стаздың патогенезінде маңыздысы:
A) Гематокриттік көрсеткіштің азаюы
B) +Гематокриттік көрсеткіштің артуы
C) +Қылтамыр қабырғасы өткізгіштігі жоғарылауы
D) Айналымдағы қан көлемінің азаюы
E) +Эритроциттердің агрегациясы
F) Плазматикалық қылтамырлардың саны көбеюі
G) Қанның гидростатикалық қысымы төмендеуі
H) Эритроциттер мембранасының теріс заряды жоғарылауы
140. Шеткері қанайналымы тамырларында қанағымының тоқтауы, жабысқан эритроциттер бөлігі, қанның гомогенденген бөліктері анықталды. Шеткері қанайналымы бұзылысының түрі, патогенездің негізгі тізбегі және салдары:
A)+ Шынайы қылтамырлық стаз
B) Веналық гиперемия.
C) Ишемия
D) +Қылтамыр қабырғасы өткізгіштігі жоғарылауы
E) Гематокриттік көрсеткіштің төмендеуі
F) +Тіндердің некрозы
G) Зат алмасу үрдістерінің әсерленуі
H) Жасуша құрылымдарының гиперплазиясы
141. Қабынудың құрамбөлшектеріне жататыны:
A) Домбығу, қызару, ауыру сезімі
B) Артериялық гиперемия
C) Қабыну ошағындағы ацидоз, гиперосмия, гиперонкия
D)+ Әлтерация
E) Лейкоцитоз, ЭТЖ артуы
F) +Лейкоциттер эмиграциясы және экссудациямен көрінетін қанайналымының бұзылуы
G) +Пролиферация
H) Веналық гиперемия, стаз
142. Асептикалық қабынудың себебі болып табылады:
A) Микробтар
B)+ Қышқылдар, сілтілер
C) +Иммундық кешендер
D) +Өт қабының тастары
E) Кандидалар
F) Құрттар
G) Вирустар
H) Қарапайымдар
143. Қабынуды дамытатын жағдайларға жататыны:
A) +Қант диабеті
B) Стафилококктар
C) Қышқылдар
D) Сіңірлер мен байламдардың созылуы
E) +Организмнің суықтауы
F) +Фагоцитоздың жеткіліксіздігі
G) Ультракүлгін сәуленің әсері
H) Жоғары температураның әсері
144. Салдарлық альтерацияны дамытатыны:
A) Қышқылдардың әсері
B) Микрорганизмдердің әсері
C) Механикалық жайттардың әсері
D) Иондаушы сәуленің әсері
E) +Қабыну медиаторларының әсері
F) Ультракүлгін сәуленің әсері
G) +Микроциркуляция бұзылыстары
H) +Қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістер
145. Қабыну ошағында дамиды:
A) +Анаэробты гликолиздің әсерленуі.
B) Органикалық қышқылдар мөлшерінің азаюы.
C) Гликоген түзілуі жоғарылауы
D) +Зат алмасудың тотықпаған өнімдерінің жиналуы
E) +Ұсақ дисперсті нәруыздардың көбеюі
F) Нәруыз синтезі артуы
G) Биологиялық тотығудың қарқындауы
H) Сүт және пирожүзім қышқылдары түзілуі азаюы
146. Қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістер жататыны:
A) Алкалоз
B) +Онкотикалық қысымның жоғарылауы
C) Онкотикалық қысымның төмендеуі
D) +Осмостық қысымның жоғарылауы
E) Органикалық қышқылдар мөлшерінің азаюы
F) Калий ионының мөлшері азаюы
G) +Ацидоз
H) Сүт және пирожүзім қышқылдары мөлшері азаюы
147. Қабыну ошағындағы гиперонкияның патогенезін қамтамасыз ететіні:
A) +Полипептидтер мен аминқышқылдарының жиналуы
B) Гиперкалийиония
C) Май қышқылдарының көбеюі
D) +Тамырлардан нәруыздардың қабыну ошағына шығуы
E) Тыныстық коэффициенттің төмендеуі
F) +Нәруыз молекулаларының ыдырауы артуы
G) Биологиялық тотығудың қарқындауы
H) Алкалоз
148. Қабынудың гуморалдық дәнекерлеріне жататыны:
A) Гистамин.
B) +Брадикинин
C) +Қан ұйытушы жүйенің нәруыздары
D) Простагландиндер
E) Лейкотриендер
F) Р заты
G) Интерлейкиндер
H)+ Комплемент жүйесінің нәруыздары
149. Қабынудың жасушалық дәнекерлеріне жататыны:
A) +Лизосомалық ферменттер
B) Брадикинин
C) Қан ұйытушы жүйенің нәруыздары
D) +Эйкозаноидтар
E) +Азот тотығы
F) С3а, С5а
G) Мембранаға әсер ететін С5-С9 кешені
H) Ұйытуға қарсы жүйенің нәруыздары
Мембрана фосфолипидтерінен түзілетін қабыну дәнекерлеріне жататыны:
A) Лизосомалық ферменттер
B) Брадикинин
C) Ферменттік емес катиондық нәруыздар
D) +Лейкотриендер
E) Азот тотығы
F) +Простагландиндер
G) +Тромбоциттерді әсерлендіргіш жайт
H) Серотонин
151. Қабынудың жалпы белгілерін камтамасыз ететін дәнекерлерге жататыны:
A) Лизосомалық ферменттер
B) +Интерлейкиндер
C) Ферменттік емес катиондық нәруыздар
D) Тромбоциттерді әсерлендіргіш жайт
E) Азот тотығы
F) Серотонин
G) +Өспе тіршілігін жоятын жайт
H) +Гамма-интерферон
152. Қабынудағы артериялық гиперемия, тамыр қабырғасына әсерінен дамиды:
A) Гепариннің
B) +Гистаминнің
C) +Ацетилхолиннің
D) +Брадикининнің
E) Норадреналиннің
F) Ангиотензин – ІІ-нің
G) Эндотелиннің
H) Тромбаксан А2-нің
153. Қабынудағы веналық гиперемияның патогенезінде маңыздысы:
A) Артериолдардың тарылуы.
B) Артериолдардың кеңеюі.
C) Ацетилхолиннің тамыр қабырғасына әсері.
D) +Қан тұтқырлығының жоғарылауы.
E) Қанның ағып келуінің артуы.
F) +Венулалардың жасушалық инфильтратпен және экссудатпен басылуы
G) +Эндотелийдің ісінуі
H) Норадреналиннің тамыр қабырғасына әсері
154. Конгейм тәжірибесінде артериолалардың айқын кеңеюі, қызмет атқаратын қылтамырлардың саны көбеюі, қан ағымының жылдамдауы байқалды. Қабыну ошағында қанайналым өзгерістерінің сатысы және патогенезі:
А) Ишемияға
В) +Артериялық гиперемияға
С) Веналық гиперемияға
D) Стазға
Е) Стаз алдық жағдайға
F) + Вазодилятаторлар тонусы жоғарылауы
G)+ Тамыр қабырғасына гистамин, простагландиндердің әсері
H) Вазоконстрикторлардың тамыр қабырғасына әсері
155. Экссудацияның патогенезінде маңыздысы:
A)+ Тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауы
B) +Қылтамырларда гидростатикалық қысымның жоғарылауы
C) +Қабыну ошағында тіндердің гиперосмиясы мен гиперонкиясы
D) Қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы
E) Қанның онкотикалық қысымының төмендеуі
F) Қылтамырларда гидростатикалық қысымның төмендеуі
G) Қабыну ошағында осмостық қысымның төмендеуі
H) Тамырлардың тарылуы
156. Қабынуда тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауын қамтамасыз етеді:
A)+Ультрапиноцитоздың әсерленуі
B) +Тамыр қабырғасының зақымдануы
C) +Эндотелиоциттердің жиырылуынан эндотелийаралық кеңістіктің кеңеюі
D) Қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы
E) Қанның ірі дисперсті нәруыздары көбеюі
F) Қылтамырларда гидростатикалық қысымның төмендеуі
G) Қабыну ошағында осмостық қысымның төмендеуі
H) Тамырлардың тарылуы
157. Шырышты экссудатқа тән:
A) +Нәруыздар аз мөлшерде, тығыздығы аздап жоғары
B) Фибриннің көптігімен ерекшеленеді
C) Іріңді денешіктердің болуы
D) +Шырышты қабаттарда дамиды
E) +Күйіктік, иммундық, аллергиялық қабынуларда түзіледі
F) Жоғары протеолиздік белсенділігімен ерекшеленеді
G) Тек созылмалы қабынуда кездеседі
H) Вирустармен шақырылған қабынуға ғана тән
158. Іріңді экссудат сипатталады:
A) Фибриннің көптігімен
B) Лейкоциттердің аздығымен
C) +Жоғары протеолиздік белсенділігімен ерекшеленеді
D) Тек созылмалы ауруларда кездеседі.
E) Вирустармен шақырылған қабынуға ғана тән
F) +Кокктармен шақырылған қабынуға ғана тән
G) +Іріңді денешіктердің көптігімен
H) Дизентерия, дифтерияда дамиды
159. Фибринді экссудатқа тән:
A) +Фибриннің көптігі
B) Жоғары протеолиздік белсенділік
C)+ Ауыз қуысы, бронх, асқазан, ішек шырышты қабаттарында дамуы
D) Тек созылмалы ауруларда кездесу
E) Кокктармен шақырылған қабынуда кездесуі
F) +Тамыр қабырғасы өткізгіштігі айқын жоғарылауы
G) Іріңді денешіктердің көптігі
H) Вирустармен шақырылған қабынуда кездесуі
160. Қабынудағы іріңді экссудаттан транссудаттың айырмашылығы, іріңді экссудатта кездеседі:
A) +Жасушалардың көптігі (лейкоциттер, ж.б.)
B) +Көптеген бүлінген және зақымданған тін элементтері болуы
C) Нәруыздардың аз болуы
D) +Нәруыздардың көп болуы
E) Эритроциттердің көп болуы
F) Фибрин жіпшелері кездесуі
G) Эозинофилдердің көптігі
H) Атипиялық жасушалар болуы
161. Науқастың плевра қуысынан алынған сұйықтық мөлдір емес, рН – 5,0, нәруыз мөлшері – 7%, микроскопта - лейкоциттер көп мөлшерде болатын экссудат түрі және оның негізгі қасиеті мен патогенезі:
A) Фибринді экссудат
B) Шырышты экссудат
C) +Іріңді экссудат
D) +Қоршаған тіндерді ерітуге қабілетті
E) Қоршаған тіндерді бояуға қабілетті
F) + Лейкоциттер лизосомасының протеолиздік ферменттері бар
G) Антиоксиданттар бар
H) Фибрин бар
162. Қабыну ошағында лейкоциттердің бағытталған қозғалысын қамтамасыз етеді:
A) +Хемотаксистік күшейткіштер
B) +Лейкоциттердің жиырылтатын аппаратының әсерленуі
C) +Тиксотропия құбылысы (гел күйінен зол күйіне қайтымды ауысу)
D) Тотығудан фосфорланудың әсерленуі
E) Липолиздің әсерленуі
F) Хемоаттрактанттарға рецептордың болмауы
G) Лейкоциттер бетінде селектиндер мен интегриндердің болмауы
H) Лейкоциттердің жиырылтатын аппаратының тұқымқуатын жеткіліксіздігі
163. Фагоцитоздың тұқымқуатын жеткіліксіздігі дамиды:
A) +ЛАА -1 синдромында (лейкоциттердің ажгезиясы ақауы)
B) +ЛАА -2 синдромында
C) +Чедиак-Хигаси синдромында
D) Қантты диабетте
E) Полигиповитаминоздарда
F) Жаңатуылғандарда
G) Сәулесоқ ауруында
H) Өспе өсуінде
164. Фагоцитоздық белсенділік көрсететіні:
А) +Нейтрофилдер
В) +Моноциттер
С) +Купфер жасушалары
D) Эритроциттер
Е) Лимфоциттер
F) Кардиомиоциттер
G) Нейрондар
H) Миоциттер
165. Макрофагтарға жататыны:
А) +Моноциттер
В) Лимфоциттер
С) Нейтрофилдер
D) +Купфер жасушалары
Е) +Микроглия жасушалары
F) Кардиомиоциттер
G) Нейрондар
H) Миоциттер
166.Пролиферацияның әсерлендіргіштері болып табылады:
А) Адгезиялық молекулалар
В) +Соматотропин
С) +Фибробластардың өсу жайты
D) Өспе тіршілігін жоятын жайт
Е) +Тромбоциттердің өсу жайты
F) Гамма-интерферон
G) Кейлондар
H) Гепарин
167. Қабынудың жергілікті белгілері болып табылады:
А) +Ісіну
В) +Жергілікті температураның жоғарылауы
С) Қызба
D) Гамма глобулиндердің жоғарылауы
Е) +Ауыру сезімі
F) ЭТЖ жоғарылауы
G) Лейкоцитоз
H) С-реактивті нәруыздың артуы
168. Тізе буынының артриті бар науқаста анықталған қабынудың жалпы белгілері тән:
А) Буынның ісінуі
В) Жергілікті температураның жоғарылауы
С) +Қызба
D) Буындағы ауыру сезімі
Е) Буын қызметінің бұзылуы
F) +ЭТЖ жоғарылауы
G) +Лейкоцитоз
H) Буын үстіндегі терінің қызаруы
169. Қабынуда жергілікті температураның көтерілу патогенезін түсіндіреді:
А) +Артериялық гиперемия дамуы
В) +Артериялық қанның ағып келуі күшеюі
С) Экссудация үрдісінің әсерленуі
D) Қабыну ошағына лейкоциттер эмиграциясының әсерленуі
Е) Веналық гиперемия дамуы
F) +Қабыну ошағында тотығу-тотықсыздану үрдістерінің әсерленуі
G) Тамыр қабырғасы өткізгіштігінің артуы
H) Митохондрий ферменттерінің әсерсізденуі
170. Созылмалы қабынуға тән:
А) Негізінен нейтрофилдер маңызды рөл атқарады
В) Экссудация үрдісі айқын
С) +Склероздану үрдісімен аяқталады
D) Тамырлық серпілістер айқын
Е) +Пролиферация үрдісі айқын
F) Клиникалық көріністері қарқынды көрінеді
G) Зақымданған тіннің қалпына келуімен аяқталады
H) +Макрофагтар негізгі рөл атқарады
171. Экзогенді пирогендер болып табылады:
A) Мукополисахаридтер
B) Гликопротеидтер
C) +Липополисахаридтер
D) Фосфолипидтер
E) Липопротеидтер
F) +Эндотоксиндер
G) +Нуклеин қышқылдары
H) Үшглицеридтер
172. Алғашқы пирогендер болып табылады:
A) +Тіндердің асептикалық қабыну өнімдері
B) Интерлейкин -1
C) +Микробтық эндотоксиндер
D) Өспелер тіршілігін жоятын жайт
E) +Иммундық кешендер
F) Интерлейкин -4
G) Интерлейкин -8
H) Лимфотоксин
173. Салдарлық эндогенді пирогендерді өндіреді:
A) Тромбоциттер
B) +Моноциттер
C) +Тіндік макрофагтар
D) Эритроциттер
E) +Лимфоциттер
F) Мес жасушалары
G) Кардиомиоциттер
H) Макрофагтар
174. Жұқпалы қызбаны дамытатыны:
A) Тіндердің өлеттенуі
B) Тиреоидты гормондардың көп өндірілуі
C) Физикалық немесе химиялық жайттармен туындатылған қабыну
D) Ыдыраған өспелер
E) +Баспа
F) +Биологиялық жайттармен туындатылған қабыну
G) Ауқымды қанқұйылулар
H) +Фурункулез
175. Салдарлық эндогенді пирогендер болып табылады:
A)+Интерлейкин -1
B) Интерлейкин -4
C) Интерлейкин -12
D) +Интерлейкин -6
E) +Өспелер тіршілігін жоятын жайт
F) Микробтық эндотоксиндер
G) Гистамин
H) Тіннің ыдырау өнімдері
176. Эндогенді пирогендердің жылу реттеу орталығына әсерінен дамиды:
A) Жылу реттеу орталығының жылу сезгіш нейрондарының сезімталдығы артуы
B) +Жылу реттеу орталығының суық сезгіш нейрондарының сезімталдығы артуы
C) +Мый қылтамырларында простагландин Е түзілуі артуы
D) Парасимпатикалық жүйке жүйесі әсерленуі
E) +Гипоталамустың жылу сезгіш нейрондарында цАМФ түзілуі артуы
F) Жылу реттеу орталығының әсерсізденуі
G) Жылу реттеу орталығының әсерленуі
H) Жылу реттеу орталығының қызметі бұзылуы
177. Қызбадағы зат алмасудың өзгерістеріне тән:
A) Гликогенездің әсерленуі
B)+ Гликогенолиздің әсерленуі
C) Липолиздің күшеюі
D) +Липолиздің әсерленуі
E) +Нәруыз ыдырауы күшеюі
F) Гиперкалиемия
G) Гипонатриемия
H) Анаболикалық үрдістердің әсерленуі
178. Қызбадағы температураның көтерілу дәрежесі мен температуралық сызықтың сипаты байланысты:
A) +Этиологиялық жайтқа
B) Қоршаған ортаның температурасына
C) +Жүйке және эндокрин жүйесінің қызметтік жағдайына
D) Ауаның ылғалдылығына
E) Жыныстық ерекшелігіне
F) +Иммундық жүйенің қызметтік жағдайына
G) Өмір сүру қалпына
H) Дене салмағына
179. Қызбада температураның көтерілу патогенезінде маңыздысы:
A) +Тотығу мен фосфорланудың ажырауы
B) Тотығу мен фосфорланудың ілесуі
C) Шеткері вазодилятация
D) +Жиырылғыштық («бұлшықеттік») термогенездің күшеюі
E) Диурездің күшеюі және тыныстың жиілеуі
F) +Жиырылмайтын (биологиялық тотығу) термогенездің әсерленуі
G) Терлеудің күшеюі
H) Парасимпатикалық жүйке жүйесі тонусы жоғарылауы
180. Қызбаның бірінші сатысында дене қызымының тез көтерілуі қабаттасады:
A) +Бұлшықет дірілі және қалтыраумен.
B) Тахипноэмен.
C) Терінің қызаруымен.
D) Артериялық қысымның төмендеуімен.
E) Терлеудің күшеюімен.
F) +«Құс терісінің» пайда болуымен
G) Асқазан-ішек жолы сөл бөлуінің артуымен
H) +Диурездің артуымен
181. Қызбаның екінші сатысына тән:
A) Брадикардия.
B) +Терінің қызаруы.
C) Брадипноэ
D) Диурездің артуы.
E)+Артериялық қысымның жоғарылауы
F) Бұлшықет дірілі
G) +Тахикардия
H) Брадипноэ
182. Қызбаның үшінші сатысында жылу шығарудың күшеюі байланысты:
A) +Тері тамырларының кеңеюіне
B) Терлеудің шектелуіне
C) Зат алмасудың күшеюіне
D) +Терлеудің күшеюіне
E) Бұлшықет діріліне
F) +Диурездің күшеюіне
G) Тотығу мен фосфорланудың ажырауына
H) Тыныстың сиреуіне
183. Қызба кезінде жүрек-қантамыр жүйесі қызметі өзгеруіне тән:
A) Екінші сатысында артериялық қысымның төмендеуі
B) +Бірінші және екінші сатысында артериялық қысымның жоғарылауы
C) +Қызбаның барлық сатысында тахикардия болуы
D) Қызбаның барлық сатысында брадикардия болуы
E) Дене қызымы 10 С-қа көтерілгенде жүрек соғу жиілігі 18-20 ретке артуы
F) Қызбаның үшінші сатысында артериялық қысым біртіндеп түсіп, брадикардия дамуы
G) +Дене қызымы 10 С-қа көтерілгенде жүрек соғу жиілігі 8-10 ретке артуы
H) Қызбаның үшінші сатысында артериялық қысымның жоғарылауы
184. Қызу түсіретін дәрілерді қолданудың көрсеткіштері болып табылады:
A) Пневмония кезіндегі дене температурасының шамалы көтерілуі
B) +Асқын қызба
C) Аппендицитпен ауырған науқастағы орташа қызба
D) +Миокард инфарктымен ауырған науқастағы орташа қызба
E) +Анамнезінде құрысулық синдромы бар 2 жастағы баладағы шамалы қызба
F) Сауығу сатысында 6 жастағы балада шамалы қызба
G) Дене температурасы көтерілуімен сипатталатын барлық аурулар
H) Қауырт респираторлық жұқпалы вирустық ауруы бар науқастағы орташа қызба
Пиротерапия, емдеу үшін кешенді түрде қолданылуы мүмкін:
A) Қауырт қабынуды
B) +Сылбыр өтетін созылмалы қабынуды
C) +Сылбыр салдануларды
D) Эпилепсияны
E) Миокард инфарктын
F) Тиреотоксикозды
G) +Аллергиялық ауруларды
H) Онкологиялық ауруларды
186. Табиғи (біріншілік) эндоаллергендерге жататыны:
А) +Көз бұршағы тіні
В) +Қалқанша бездің коллоиды
С) Эритроцит мембранасының антигендері
D) +Миелин
Е) Күйіктік тін
F) Гепатоциттер мембранасының антигендері
G) Бүйрек шумағы қылтамырлары тіректі мембранасының антигендері
H) Кардиомиоциттер мембранасының антигендері
187. Атопиялық ауруларға жататыны:
А) Гломерулонефрит
В) Тобы сәйкессіз қан құюға реакция
С) + Поллиноздар
D) +Аллергиялық ринит
Е) Гемолиздік анемия
F) Сарысулық ауру
G) +Аллергиялық коньюнктивит
H) Анафилаксиялық сілейме
188. Аллергиялық серпілістерді П.Джелл мен Р.Кумбс бойынша жіктеуге жататыны:
A) Дереу дамитын аллергиялық серпілістер
B) Баяу дамитын аллергиялық серпілістер
C) +Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрі
D) +Аллергиялық серпілістердің цитотоксиндік түрі
E) +Аллергиялық серпілістердің иммундық кешендік түрі
F) Жалған аллергиялық серпілістер
G) В-бағынышты аллергиялық серпілістер
H) Т-бағынышты аллергиялық серпілістер
189. Аллергиялық серпілістердің иммундық сатысының негізінде жатады:
A) Аллергия дәнекерлерінің түзілуі
B) Мес жасушаларының түйіршіксізденуі
C) Аллергия дәнекерлеріне жасушалардың серпілісі
D)+ Антидене, сенсибилизацияланған Т-лимфоциттер түзілуі
E) Антидене титрі азаюы.
F) +Антиген антидене немесе антиген сенсибилизацияланған Т-лимфоцит кешені түзілуі
G) Жасушалық рецепторлардың тежелуі
H) +Фагоцитоз, антигенді тану және таныстыру
190. Аллергиялық серпілістердің патохимиялық сатысы сипатталады:
A) Микроциркуляция бұзылыстарымен.
B) Тегіс салалы бұлщық еттердің жиырылуымен.
C) Тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауымен.
D) +Аллергия дәнекерлерінің босауымен.
E) Иммундық кешендер түзілуімен.
F) +Аллергия дәнекерлері түзілуімен
G) Антидене титрі артуымен
H) +Аллергия дәнекерлері әсерленуімен
191. Аллергиялық серпілістердің патофизиологиялық сатысы сипатталады:
A) Иммундық кешендердің түзілуімен.
B) Биологиялық белсенді заттардың әсерленуімен.
C) +Аллергия дәнекерлері әсерінен ағзалар мен тіндердің қызметі бұзылыстарымен
D) Антидене түзілуімен.
E) Сенсибилизацияланған лимфоциттердің түзілуімен
F) +Аллергия дәнекерлері әсерінен ағзалар мен тіндердің құрылымдық бұзылыстарымен
G) Антидене титрі артуымен
H) +Тамыр өткізгіштігі жоғарылауымен
192. Аллергиялық серпілістің І түрінің себептері:
А) +Үй шаңы
В) Бактериялық уыттар
С) +Көрпе-жастық уақ кенелер
D) Қан тобының антигендері
Е) +Өсімдіктер тозаңы
F) Бүйрек шумағы қылтамырлары тіректі мембранасының нәруыздары
G) Бета-гемолиздік стрептококк
H) туберкулез микобактериясы
193. Аллергиялық әсерленістердің реагиндік түріне тән
А) +Иммуноглобулиндер IgЕ маңызы зор
В) +Әсерленіс аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 15 - 20 минөттен соң
көрінеді
С) Әсерленіс аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 24 - 48 сағ. соң
көрінеді
D) +Патохимиялық сатыда гистамин, гепарин, простагландиндер, лейкотриен-
дердің босауы болады
Е) Клиникалық көріністері болып жанасулық дерматит болып табылады
F) Негізгі дәнекерлері лимфокин болып табылады
G) Т-лимфоциттер негізгі рөл атқарады
H) Тh-1 (Т-хелпер) иммундық жауапқа жатады
194. Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрінің иммундық сатысы сипатталады:
А) +Антигенді танып, оны Т-лимфоциттерге таныстырумен
В) +Тh-2 хелперді түзумен
С) Сезімталдығы жоғарылаған Т-лимфоциттердің клоны түзілуімен
D) +IgЕ иммуноглобулинінің титрі жоғарылап, олардың мес жасушаларының бетіне бекуімен
Е) IgG иммуноглобулинінің титрі жоғарылап, олардың мес жасушаларының бетіне бекуімен
F) IgG және IgM иммуноглобулиндері титрі артуымен
G) Мес жасушаларының түйіршіксізденуімен
H) Антиденелер титрінің азаюымен
195. Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрінде мес жасушалары түйіршіксізденгенде бөлінетін дәнекерлер:
А) + Гистамин
В) Лейкотриендер С4, Д4, простагландиндер
С ) Арилсульфатаза
D ) Гистаминаза
Е) +Эозинофилдердің хемотаксистік жайты
F) Тромбоксан А2
G) +Гепарин, серотонин
Н) Лимфокиндер
196. Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрі, патогенезінде маңызды:
A)+ Есекжемнің
B) Миастенияның
C) Аутоиммундық гемолиздік анемияның
D) +Квинке ісінуінің
E) Сарысулық аурудың
F) Туберкулиндік сынаудың
G) +Поллиноздың
Н) Трансплантатты тойтару серпілісінің
197. Аллергиялық әсерленістердің цитотоксиндік түрінің иммундық сатысы сипатталады
А) Базофилдердің бетінде аллергендердің антиденелермен әрекеттесуімен
В) +Антигендерді танумен
С) +IgG1, 2, 3 және IgM антиденесін түзумен
D) IgE антиденесін түзумен
Е)+ Антидененің жасуша мембранасының өзгерген бөлшектерімен әрекеттесуімен
F) Мес жасушаларының беткейінде аллергендердің реагиндермен өзара
әрекеттесуімен
G) Сенсибилизацияланған Т-лимфоциттердің аллергендермен әрекеттесуімен
Н) Қанда айналып жүретін иммундық кешендердің түзілуімен
198. Аллергиялық серпілістердің цитотоксиндік түрінің негізгі дәнекері:
A) Гистамин.
B) Нейтрофилдер мен эозинофилдердің хемотаксистік жайты
C) +Лизосомалық ферменттер
D) +Оттегінің бос радикалдары
E) +Комплимент жүйесінің нәруыздары
F) Лимфокиндер
G) Брадикинин
Н) Лейкотриендер
199. Аллергиялық серпілістердің цитотоксиндік түрі, патогенезінде маңызды:
A) Трансплантатты тойтару серпілісінде
B) Туберкулиндік сынауда
C) Есекжемде
D) Поллинозда
E) +Аутоиммундық гемолиздік анемияда
F) +Иммундық агранулоцитозда
G) +Иммундық тромбоцитопенияда
Н) Квинке ісінуінде
200. Аллергиялық әсерленістердің иммундық кешендік түрінің аллергендері
A) +Еритін нәруыздар
B) +Дәрі-дәрмектер
C) +Емдік сарысулар
D) Жусан тозаңы
E) Үй шаңы
F) Төсек орын кенесі
G) Қан тобының антигендері
Н) Көз бұршағы
201. Аллергиялық әсерленістердің III түрі бойынша, басымырақ дамитын
ауруларға жатады
А)+ Сарысулық ауру
В) Иммундық агранулоцитоз
С) +Васкулит
D) +Артюс феномені
Е) Есекжем
F) Туберкулиндік сынау
G) Трансплантатты тойтару серпілісі
Н) Квинке ісінуі
202. Аллергиялық әсерленістердің IV түріне тән
А)+Сезімталдығы жоғарылаған Т-лимфоциттердің маңыздылығы
В)+Әсерленіс, аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 6 - 8 сағ. соң көріне бастайды және 24 - 48 сағ.соң жоғары деңгейге жетеді
С) Әсерленіс, аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 20 - 30 минөттен соң көріне бастайды
D) +Негізгі дәнекерлері болып лимфокиндер
Е) Негізгі дәнекерлері болып гистамин, кининдер, лейкотриендер
F) В-лимфоциттер негізгі рөл атқарады
G) Комплимент бөлшектері негізгі дәнекер болып табылады
Н) Th-2 иммундық жауапқа жатады
203. Оң Манту сынауына тән:
А) Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрі
В) +Жасуша атысуымен жүретін аллергиялық серпілістер
С) Аллергиялық серпілістің цитотоксиндік түрі
D) +Негізгі дәнекерлері - лимфокиндер
Е) Негізгі дәнекерлері - гистамин, кининдер, лейкотриендер
F) Комплимент бөлшектері негізгі дәнекер болып табылады
G) +Бала туберкулез микобактериясын жұқтырған
Н) Баланың дені сау
204. Шөп шабу кезінде жұмысшыда қышыну, қабақтарының гиперемиясы және ісінуі; мұрынның шырышты қабатының қышуы; толастамайтын түшкіру ұстамасы пайда болды. Науқаста дамыған аллергиялық серпілістің түрі және иммуноглобулиндер тобы:
А) +Поллиноз
В) Квинке ісінуі
С) Есекжем
D) +Аллергиялық серпілістің реагиндік түрі
Е) Аллергиялық серпілістің жасуша атысуымен жүретін түрі
F) Аллергиялық серпілістің цитотоксиндік түрі
G) IgG1, 2, 3 және IgM
H) +IgE
205. Жалған аллергиялық әсерленістер дамуының негізгі тетіктері
А) Мес жасушаларының бетінде антиген-антидене кешенінің түзілуі
В) IgE тобының иммуноглобулиндерінің түзілуі
С) IgG тобының иммуноглобулиндерінің түзілуі
D)+ Мес жасушаларының гистамин күшейткіштерінің әсерінен түй+
іршіксізденуі
Е) +Комплимент жүйесінің шектен тыс әсерленуі
F) +Арахидон қышқылының метаболизмі бұзылуы
G) Сенсибилизацияланған Т-лимфоциттердің түзілуі
H) антигеннің артықшылығында ерігіш иммундық кешендердің түзілуі
206. Эндогенді химиялық канцерогендерге жататыны:
A) Көпоралымды хошиісті көмірсутектер.
B) +Оттегінің бос радикалдары және азот тотығы.
C) Аминоазоқосындылар.
D) Афлотоксиндер.
E) Жай химиялық қосындылар (Be, As, Pb)
F) +Триптофан, триптозин метаболиттері
G) Адам папилломасы вирусы
H) +Холестерин туындылары
207. Көпоралымды хошиісті көмірсутектерге жататыны:
A) +Жергілікті әсер көрсетеді
B) Ағзаға қасиет көрсетеді
C) +Организмге енгізгенде қай ағзада жиналса сол жерде өспе дамытады
D) Қуық пен бауырда өспе дамытады
E) +Машинаның түтінінде, бетонда, ысталған тағамда, темекіде кездеседі
F) Анилин бояғыштарының құрамында кездеседі
G) Тағамдық бояғыштарының құрамында кездеседі
H) Асқазанда тұз қышқылының қатысуымен нитраттар мен аминдерден түзіледі
208. Адамда вирусты этиологиялы болып есептеледі:
A) Миелолейкоз
B) Ретинобластома
C) +Т-жасушалы лейкоз
D) +Жатыр мойнының қатерлі өспесі
E) Пигментті ксеродерма
F) +Беркитт лимфомасы
G) Нейрофиброматоз
H) Тоқ ішектің полипозы
209. Өспе жасушаларының өсуін қамтамасыз етеді:
A) Ерте жас
B) +Өспе жасушаларының антигендік қасиетінің әлсіз болуы
C) Организмнің өспе тіршілігін жоятын жайт өндіруі
D) Жасушаның жетілу үрдістерінің күшеюі
E) Табиғи киллердің (NK-жасуша) әсерленуі
F) Салауатты өмір салты
G) +Иммундықтапшылықты жағдайлар
H) +Тиреоидты гормондардың тапшылығы
210. Қатерсіз өспелерге тән:
A) +Өспе түйінінің баяу өсуі
B) +Экспансивті өсу сипаты
C) Инфильтративті өсу сипаты
D) Метастаздану
E) Өспе үдеуінің жоғары дәрежеде болуы
F) Айқын атипизм
G) +Қоршаған тіндермен шекарасы анық
H) Кахексия дамуы
211.Қатерлі өспелерге тән:
A) +Инфильтративті өсу сипаты
B) Экспансивті өсу сипаты
C) Өспе түйінінің баяу өсуі
D) +Метастаздану
E) +Өспе үдеуінің жоғары дәрежеде болуы
F) Айқын емес атипизм
G) Қоршаған тіндермен шекарасы анық
H) Метастаз бен қайталанудың болмауы
212. Канцерогенездің инициация сатысына тән:
A)+ Онкогендердің әсерленуі
B) +Антионкогендердің делециясы
C) Апоптоз гендерінің әсерленуі
D) Антиапоптоз гендерінің әсерсізденуі
E) Әсерленген онкогендердің амплификциясы
F) Көптеген дәрілерге төзімділік генінің әсерленуі
G) +Қалыпты жасушаның өспе жасушасына айналуы
H) Метастаздану
213. Сау жасушаның өспе жасушасына айналуының патогенезінде маңыздысы:
A)+ Ras генінің мутациясы
B) +Rb генінің делециясы
C) р53 генінің амплификациясы
D) +Гибридті abl-bcr генінің түзілуі
E) Тақ негіздердің репарация гендерінің жоғары белсенділігі
F) bax гендерінің жоғары белсенділігі
G) bcl гендерінің әсерсізденуі
H) ДНК репарация гендерінің жоғары белсенділігі
214. Канцерогенездің промоция сатысына тән:
A) +Өспеге айналған жасушалардың көбеюі, өспе түйінінің түзілуі
B) +Әсерленген онкогендердің амплификациясы
C) Апоптоз гендерінің әсерленуі
D) Сау жасушаның өспе жасушасына айналуы
E) +Тіндік бақылаудың жойылуы
F) Жасушалық бақылаудың артуы
G) Көптеген дәрілерге төзімділік генінің әсерсізденуі
H) Метастаздану
215. Өспенің үдеуін сипаттайды:
A) +Жасушалардың үдемелі анаплазиясы
B) Апоптоз гендерінің әсерленуі
C) +Химиотерапияға тұрақтылық
D) Сау жасушаның өспе жасушасына айналуы
E) Организмнің өспе жасушаларымен антигендік түрткіленуі артуы
F) Жасушалық бақылаудың артуы
G) Жасушалардың соңғы жетілу үрдістері күшеюі
H) +Метастаздану
216. Қатерлі өспелердің инвазиялық (инфилтрациялық) өсуінің патогенезінде
маңызы бар
Кейлондар түзілуі жоғарылауының
B) +Өспе жасушаларының жоғары қозғалғыштығының
C) +Өспе жасушаларының гидролиздік ферменттерді бөліп шығаруының
D) +Өспе жасушалары арасында жабысу күші төмендеуінің
E) Ангиогенез жайттарының өндірілуі азаюының
F) Жасушалық бақылаудың артуы
G) Өспе жасушаларының бетіне адгезиялық молекулалардың экспрессиясы
217. Өспенің жасушалық атипиясына тән:
A) Цитоплазмада рибосома сапасының төмендеуі
B)+ Хромосомалардың ауытқыған орналасуы бар митоздардың болуы
C) +Көп ядролы жасушалардың пайда болуы
D) Ядролық-цитоплазмалық қатынастың төмендеуі
E) Пастер эффектісінің әлсіреуі
F) +Ядроның гиперхромиясы, ядрошықтар санының көбеюі,
G) Варбург феномені
H) Митохондрий ферменттерінің жоғары белсенділігі
218. Өспе жасушаларының шексіз өсуі патогенезінде маңызы бар:
A) Апоптоз гендерінің әсерленуі
B) Жасушалар арасында жабысу күшінің жоғарылауы
C) +Онконәруыздар түзілуінің күшеюі және өсіп-өнудің аутокриндік түрткіленуі
D) Теломераза белсенділігінің жоғарылауы
E) +Теломераза белсенділігінің төмендеуі
F) +Өспе жасушаларының беткейінде адгезиялық молекулалар санының азаюы
G) Хейфлик әсері айқын
H) Варбург әсері
219. Өспе жасушаларының көмірсу алмасуының ерекшеліктеріне жатады:
A) Тіндік тыныстың анаэробтық гликолизден басым болуы
B) Өспе жасушаларының глюкозаны қамтуының әлсіреуі
C)+ Глюкозаның пентоздық-фосфаттық жолмен тотығуының белсенділенуі
D) Анаэробтық гликолиздің тежелуі
E) +Варбург әсері (анаэробтық гликолиздің күшеюі)
F) Өспе жасушаларынд сүт қышқылының азаюы
G) ДНҚ, РНҚ түзілуі азаюы
H) + Пастер әсерінің әлсіреуі (оттегі және тіндік тыныстың анаэробтық гликолизді тежей алмайды)
220. Өспе жасушаларының нәруыз алмасуының ерекшеліктеріне жатады:
A) Өспе жасушаларының амин қышқылдарын қамтуының әлсіреуі
B)+ Онконәруыздардың қарқынды түзілуі
C) Гистондар түзілуінің артуы
D) +Эмбриондық нәруыздар түзілуі
E) Изоферменттік жиынтықтың күрделенуі
F) +Гистондар түзілуінің азаюы
G) Май қышқылдарының түзілуі әсерленуі
H) рН сілті жаққа ауысуы
221. Қатерлі өспелердегі кахексияның патогенезінде маңыздысы:
A) +"Заттық қақпан феномені"
B) Онконәруыздардың қарқынды түзілуі
C) +Өспе жасушаларымен өспе тіршілігін жоятын жайт өндірілуі
D) Эмбриондық нәруыздар түзілуі
E) Изоферменттік жиынтықтың күрделенуі
F) +Глюкокортикоидтардың гиперсекрециясы
G) Инсулиннің гиперсекрециясы
H) Хейфлик шегі
222. Өспе жасушаларын организмнің иммундық әсерінен қорғайтын жайттар:
A) +Тежегіш антиденелер
B) Макрофагтар
C) +Өспе жасушалары бетіндегі фибриндік қабық
D) Табиғи киллерлер
E) Т-лимфоциттер хелперлер
F) +Өспе жасушалрының антигендік қарапайымдануы
G) Фагоциттер
H) Өспе тіршілігін жоятын жайт
223.Қатерлі өспелердің метастазалануының патогенезінде маңызы бар:
A) +Инфилтрациялық өсуінің
B) +Ангиогенез күшеюінің
C) Түйіспелік тежелудің деңгейі жоғарылауының
D) +Өспе жасушаларының жоғары протеолиздік белсенділігі
E) Өспе жасушаларымен протеазалар өндірілуінің төмендеуінің
F) Өспе жасушасы мембранасында кадгериндер мен интегриндер әсерленуі
G) Табиғи киллерлердің жоғары белсенділігі
H) Өспе жасушаларында HLA-кешені молекулаларының пайда болуы күшеюінің
224. Қатерлі өспелердің метастазалануының сатыларына жатады
A) +Өспе жасушаларының біреуі немесе тобының өспенің алғашқы ошағынан үзілуі
B) +Жасушалардың лимфа және қан тамырлары бойымен тасымалдануы және өспелік эмболдың түзілуі
C) Сау жасушаның өспе жасушасына айналуы
D) +Жасушалардың қан тамыры сыртына шығуы, олардың сау тінге енуі
E) Өспенің үдеуі
F) Алғашқы өспе түйінінің түзілуі
G) "Заттық қақпан феномені"
H) Хейфлик шегі
225.Паранеоплаздық синдромның көріністеріне жатады:
A) +Кахексия
B) "Заттық қақпан феномені"
C) +Тромбоздық синдром
D) +Дерматоздардың кейбір түрлері
E) Метастаздану
F) Лимфа түйіндерінің ұлғаюы
G) Инвазиялық өсу
H) Бақыланбайтын прлиферация
226.Экзогенді нормобариялық гипоксия дамиды:
A) Барометрлік қысым жоғарылағанда.
B) Ұшақтармен көтерілгенде.
C) Кессондық жұмыстарда.
D) Ауада СО2 мөлшері азайғанда.
E)+ Ауасы тазартылмайтын бөлмеде болғанда.
F) +Қалыпты барометрлік қысымда қоршаған ортада оттегінің азаюында
G) +Атмосфералық қысым 760 мм.с.б. деңгейінде қоршаған ортаның ластануы
H) Гипербариялық оксигенация
227. Экзогендік нормобариялық гипоксияға тән қанның газдық құрамының өзгерісі:
A) Гипокапния.
B) +Гипоксемия.
C) Алкалоз.
D) Гиперлипидемия.
E) Гиперпротеинемия.
F) +Гиперкапния
G) +Газдық және метаболизмдік ацидоз
H) Оксигемоглобин 90%-ды құрайды
228. Экзогендік нормобариялық гипоксия байқалады:
A) Шахтада болғанда.
B) Су астында.
C) Наркоздық – тыныстық аппарат бұзылғанда.
D)+ Теңіз деңгейінен жоғарыға көтерілгенде.
E) Сүңгуір қайықтармен жүзгенде.
F) + Таудың шыңына көтерілгенде
G)+ Ұшақтардың тығыздығы бұзылғанда
H) Лифтпен көтерілгенде
229. Тыныстық гипоксия байқалады:
A) Шахтада болғанда.
B) Наркоздық – тыныстық аппарат бұзылғанда
C) Анемияда
D) Тиреоидты гормондар тапшылығында
E) +Пневмонияда
F) Жүрек жеткіліксіздігінде
G) +Обструктивті бронхитте
H) +Өкпе эмфиземасында
230. Тыныстық гипоксия кезінде оттегілік көрсеткіштердің өзгерістеріне жататыны
A) +Артериялық қанда рО2 60 мм.с.б.
B) Артериялық қанда рО2 90 мм.с.б.
C) Артериялық қанда рСО2 38 мм.с.б.
D) Артериялық қанның рН – 7,35
E) Артериялық қанда оксигемоглобин 98%
F) +Артериялық қанда оксигемоглобин 70%
G) Қанның оттегілік сыйымдылығы 13 көлемдік %
H) +Қанның оттегілік сыйымдылығы 24 көлемдік %
231. Тыныстық гипоксия кезінде артериялық және веналық қанда (раО2, рvО2) оттегінің үлестік қысымы және рН өзгерістеріне жататыны:
A) раО2 артады
B) +раО2 азаяды
C) раО2 өзгеріссіз
D) +рН төмендейді
E) рН артады
F) рvО2 артады
G) +рvО2 азаяды
H) рvО2 өзгермейді
232. Қанайналымдық гипоксия байқалады:
A) +Жүрек жеткіліксіздігінде
B) +Тамыр жеткіліксіздігінде
C) +Шеткері қанайналым және микроциркуляция бұзылыстары
D) Анемияда
E) В тобының гиповитаминоздарында
F) Пневмонияда
G) Өкпе эмфиземасында
H) Қоршаған ортаның ластануы
233. Қанайналымдық гипоксия кезінде артериялық және веналық қанда (раО2, рvО2) оттегінің үлестік қысымы және рН өзгерістеріне жататыны:
A) раО2 артады
B) раО2 азаяды
C) +раО2 өзгеріссіз
D) +рН төмендейді
E) рН артады
F) рvО2 артады
G) +рvО2 азаяды
H) рvО2 өзгермейді
234. Қанайналымдық гипоксия кезінде оттегі бойынша артерия-веналық айырманың жоғарылауының патогенезінде маңыздысы:
A) +Қанағымы жылдамдығы баяулауы
B) Қанағымы жылдамдауы
C) +Тіндермен оттегінің қолданылуы артуы
D) Тіндермен оттегінің қолданылуы азаюы
E) +Оксигемоглобин ажырау сызығы оңға жылжыған
F) Оксигемоглобин ажырау сызығы солға жылжыған
G) рН -7,38
H) рСО2 32 мм.с.б.
235. Гемдік гипоксияның себептері:
A) +Анемия
B) +Иіс газымен улану
C) +Метгемоглобин түзушілермен улану
D) Пневмония
E) Артериялардың тромбозы
F) Веналардың тромбозы
G) Тиреоидтық гормондардың артықшылығы
H) Цианидтермен улану
236. Науқас ауруханаға «иіс газымен улану» диагнозымен әкелінді. Науқасты тексергенде анықталды:
A) +Карбоксигемоглобин.
B) Қанның оттегіге сыйымдылығы 12 көл %
C) +Қанның оттегіге сыйымдылығы 35 көл %
D) Терісі жер түсті
E) Терісі ашық қызыл түсті
F) +Қанның түсі қоңыр
G) Өкпе гипервентиляциясы
H) Метгемоглобин
237. Науқас ауруханаға «Цианидтермен улану» диагнозымен әкелінді. Науқасты тексергенде анықталды:
A) Артериялық қандағы оттегінің үлестік қысымы 60 мм.с.б.
B) Қанның оттегіге сыйымдылығы 12 көл %
C)+ Қанның оттегіге сыйымдылығы 20 көл %
D)+ Оттегі бойынша артерия-веналық айырма 2 көл %
E) Оттегі бойынша артерия-веналық айырма 8 көл %
F) Оттегінің тіндермен қамтылуы артуы
G) +Веналық қандағы оттегінің үлестік қысымы 80 мм.с.б.
H) Веналық қандағы оттегінің үлестік қысымы 30 мм.с.б.
238. Науқас ауруханаға «Анилинді бояулармен улану» диагнозымен әкелінді. Науқасты тексергенде анықталды:
A) Карбоксигемоглобин.
B)+ Қанның оттегіге сыйымдылығы 12 көл %
C) Қанның оттегіге сыйымдылығы 35 көл %
D) Гемоглобиннің оттегіге қанығуы 98%
E) Терісі ашық қызыл түсті
F) +Қанның түсі қоңыр
G) Қаны қоңыр қызыл түсті
H) +Метгемоглобин
239. Тіндік гипоксияның себептері:
A) +Цианидтермен улану
B) Жабық кеңстіктеболу
C) Артериялардың тромбозы
D) +В1, В2, РР, В3 (пантотен қышқылы) гиповитаминозы
E) Өкпе эмфиземасы
F) +Тиреоидтық гормондардың тапшылығы
G) Гемолиздік анемия
H) Биіктік ауруы
240. Тіндік гипоксияның патогенезінде маңыздысы:
A)+ Тыныстық ферменттердің әсерсізденуі
B) Гипогликемия
C) +Тотығу мен фосфорланудың ажырауы
D) +Митохондрийдің зақымдануы
E) Оттегінің тіндерге түсуі азаюы
F) Гиперлипидемия
G) Гипопротеинемия
H) Дислипопротеинемия
241. Гипоксия кезінде қанайналым жүйесінің тез теңгерілуі тетіктері:
A) Өкпе гипервентиляциясы
B) Оксигемоглобин ажырау сызығы оңға ығысқан
C) +ЖМК, ЖСК артуы
D) +Қанайналымының орталықтануы
E) +Қанағымының жылдамдауы
F) Тіндерде миоглобин санының артуы
G) Митохондрий санының артуы
H) Эритропоэздің әсерленуі
242. Гипоксия кезінде ұзақ бейімделу тетіктері:
A) Тахипноэ
B) Тахикардия
C) +Тіндерде миоглобин санының артуы
D) +Тыныстық бұлшықеттердің гипертрофиясы
E) Қордан қанның шығуы
F) +Эритропоэздің әсерленуі
G) Аназробты гликоздың әсерленуі
H) Қанның қорға жиналуы
243. Гипоксия кезінде зат алмасу өзгерістеріне жататыны:
A) +АТФ синтезі азаюы
B) Бауырда гликоген мөлшері азаюы
C) +Липолиздің артуы
D) Биологиялық тотығу үрдістерінің күшеюі
E) +Гликолиздің күшеюі
F) Липогенездің әсерленуі
G) Нәруыз синтезі әсерленуі
H) Метаболизмдік алкалоз
244. Қауырт қансыраудан дамитын гипоксияның түрі:
A) +Гемдік
B) Экзогендік нормобариялық
C) +Қанайналымдық жалпы
D)+Тыныстық
E) Экзогендік гипобариялық
F) Субстраттық
G) Жүктемелік
H) Қанайналымдық жергілікті
245.Субстраттық гипоксияның себебі:
A) +Ашығу
B) Тыныс жеткіліксіздігі
C) Биіктік ауруы
D) +Гипогликемия
E) Көміртегі тотығымен улану
F) +Гликогеноздар
G) Гипергликемия
H) Гиперлипидемия
246. Неврогендік гипергликемия байқалады:
A) +Орталық жүйке жүйесі қозғанда
B) Гликогеноздарда
C) Көмірсуы мол тамақ ішкенде
D) +Адреналин артық өндірілгенде
E) Парасимпатикалық жүйке жүйесі әсерленгенде
F) Ацетилхолин артық өндірілгенде
G) Майлы тағамды қолданғанда
H) +Стрессте
247. Гиперлактатацидемияның патогенезінде маңыздысы:
A) Гликогенездің күшеюі.
B) Гликогенолиздің артуы.
C) Липолиздің әсерленуі.
D) +Анаэробты гликолиздің әсерленуі.
E) Кребс орамында тотығудың күшеюі.
F) +Бауыр ауруларында лактаттың глюкозаға айналуы бұзылғанда
G) +В1 витамині тапшылығында
H) С витамині тапшылығында
248. Созылмалы гипогликемияның себебі:
A) +Инсулинома.
B) Инсулинді артық енгізу.
C) +Гликогеноздар.
D) +Бүйрек үсті безінің созылмалы жеткіліксіздігі.
E) Ауыр қол жұмысы
F) Глюкокортикоидтардың артық өндірілуі
G) Соматотропиннің артық өндірілуі
H) Инсулиннің аз өндірілуі
249. Гиперинсулинизм кезіндегі гипогликемияның патогенезінде маңызы бар
A) Жасуша мембраналары арқылы глюкоза тасымалдануы тежелуінің
B) +Жасуша мембраналары арқылы глюкоза тасымалдануы белсенділенуінің
C) +Гликогеногенез әсерленуінің
D) +Гликогенолиз және гликонеогенез тежелуінің
E) Глюкоза тотығуы баяулауының
F) Гликогенолиз әсерленуінің
G) Глюконеогенез әсерленуінің
H) Ішекте глюкоза сіңірілуінің күшеюінің
250. Қауырт гипогликемияға тән:
A) +Тершеңдік
B) Қанның гиперосмиясы
C) +Ашығу сезімі
D) Жұмысқа қабілетінің жоғарылауы
E) Гликелирленген гемоглобин мөлшерінің артуы
F) +Қанның гипоосмиясы
G) Тамыр қабырғасы тіректі мембранасы нәруыздарының гликелирленуі
H) Несепте глюкоза пайда болуы
251.Гормондық гипергликемия дамиды:
A) +Инсулин тапшылығында.
B) Глюкокортикоидтар тапшылығында.
C) Паратгормон артықшылығында.
D) Вазопрессин артықшылығында.
E) Соматотропин тапшылығында.
F) +Тироксин артықшылығында
G) +Глюкагон артықшылығында
H) Альдостерон тапшылығында
252. Ауқаттық гипергликемияға тән:
A) +Тағам ішкеннен кейін 30-60 минуттан соң дамиды
B) +Екі сағат бойы сақталады
C) Тағам ішкеннен кейін 2 сағаттан соң дамиды
D) Гипергликемиялық шың глюкозаға «бүйрек табалдырығынан» асқан
E) +Глюкозаға толдеранттылық бұзылғанын анықтауға қолданылады
F) Глюкоза деңгейі 3 сағаттан соң қалпына келеді
G) 5 сағат бойы сақталады
H) Эмоциялық стрессте дамиды
253. Глюкозурия байқалады:
A) Бауыр жеткіліксіздігінде
B) +Фанкони синдромында
C) +Бүйрек жеткіліксіздігінде
D) Тыныс жеткіліксіздігінде
E) Гиперлактацидемияда
F) Гиперлипидемияда
G) Қантсыз диабетте
H) +Қантты диабетте
254. Инсулиннің ұйқы бездік жеткіліксіздігін тудырады:
A) Инсулинге антидене түзілуі
B) +Ұйқы безі тамырларының атеросклерозы
C) Бауыр инсулиназасының белсенділігі артуы
D) Инсулин қабылдағыштарының бөгелуі
E) +Лангерганс аралшығының бета-жасушаларына аутоантидене түзілуі
F) +Панкреатит
G) Қанда бос май қышқылдарының көбеюі
H) Инсулиннің нәруыздармен тығыз байланысуы
255. Инсулиннің ұйқы безінен тыс жеткіліксіздігін тудырады:
A) +Қанның протеолиздік ферменттерінің мөлшері артуы
B) Ұйқы безінің өспемен зақымдануы
C) Панкреатитпен ауыру
D) +Контринсулиндік гормондардың (АКТГ, СТГ, глюкокортикоидтар) көбеюі
E) Лангерганс аралшығының бета-жасушаларына аутоантидене түзілуі.
F) +Инсулинге қарсы антидене түзілуі
G) Лангерганс аралшығының бета-жасушаларының вирустармен зақымдануы
H) Бета-жасушаларының стрептозотоцит, аллоксанмен зақымдануы
256. Қантты диабеттің I түріне тән:
A) +HLA антигендерімен бірігуі
B) Ұйқыбезінен тыс инсулиндік жеткіліксіздік
C) +Балалық және жасөспірімдік шақ
D) Жас 40- тан асқанда
E) +Диабеттік кома пайда болуына бейімділік
F) Біртіндеп басталу, жеңіл өту
G) Ангиопатиялардың кеш дамуы
H) Инсулинмен алмасуын қалпына келтірудің қажетсіздігі
257. Қантты диабеттің IІ түріне тән:
A) HLA антигендерімен бірігуі
B) +Ұйқыбезінен тыс инсулиндік жеткіліксіздік
C) Балалық және жасөспірімдік шақ
D) +Жас 40- тан асқанда
E) Диабеттік кома пайда болуына бейімділік
F) +Біртіндеп басталу, жеңіл өту
G) Ангиопатиялардың ерте дамуы
H) Инсулинмен алмасуын қалпына келтірудің қажеттігі
258. Инсулин тапшылығындағы гипергликемияның патогенезі:
A)+ Гликогенолиздің тежелуі
B) +Глюкозаның жасушалармен қамтылуы азаюы
C) +Гликогенолиз және глюконеогенездің күшеюі
D) Ішекте глюкоза сіңірілуінің күшеюі
E) Кори циклінің бұзылуы
F) Глюкозаға «Бүйрек табалдырығының» төмендеуі
G) Бүйрек өзекшелерінде глюкоза сіңірілуінің бұзылуы
H) Липогенездің әсерленуі
259. Қантты диабет кезінде көмірсу алмасуының бұзылуы сипатталады:
A) Бауырда гликогеногенездің артуымен
B) +Глюконеогенездің күшеюімен
C) Эндоплазмалық ретикулумда полисома санының артуымен
D) +Инсулинге тәуелді тіндермен глюкоза қамтылуының бұзылуымен
E) Бауырда гликогеннің артуымен
F) +Қанда сүт қышқылының мөлшері көбеюімен
G) Гликогенсинтетазаның белсенділігі артуымен
H) Кетогенездің артуымен
260. Қантты диабеттегі глюкозурияның патогенезінде маңыздысы:
A) +Глюкозаға бүйрек табалдырығынан асқан гипергликемия
B) +Бүйрек өзекшелерінде глюкозаның фосфорсыздануының жеткіліксіздігі
C) Бүйрек шумақтарында дәрменді сүзілулік қысымның жоғарылауы
D) Нефронның дисталды өзекшелерінің зақымдануы
E) Бүйрек өзекшелерінде глюкозаның реабсорбциясына қажетті ферменттердің тұқымқуатын тапшылығы
F) Бүйрек өзекшелерінде судың реабсорбциясы төмендеуі
G) Бүйрек өзекшелерінде глюкозаның белсенді фосфорсыздануы мен фосфорлануы
H) +Бүйрек өзекшелерінде глюкозаның фосфорлануының жеткіліксіздігі
261. Қанда қант – 20 ммоль/л, несепте глюкоза – 3 ммоль/л, несептің салыстырмалы тығыздығы – 1035, тәуліктік диурез – 3500мл. Инсулин деңгейі төмендеген. Аталған өзгерістерді медициналық атаусөздермен атаңыз, алдын ала диагнозын қойыңыз.
A) Нормогликемия, гюкозурия
B) +Гипергликемия, глюкозурия
C) Полиурия, гипостенурия
D) +Полиурия гиперстенурия
E) +Қантты диабет І түрі
F) Қантсыз диабет
G) Қантты диабет ІІ түрі
H) Бүйректік глюкозурия
262. Науқасты тексергенде ашқарында қанда қант – 7,26 ммоль/л, С-пептид деңгейі жоғарылаған. Инсулин деңгейі артқан. Гликерилденген гемоглобин артқан. Алдын ала диагнозы және оның патогенезі:
A) Қантты диабет І түрі
B) +Қантты диабет ІІ түрі
C) +Инсулинге төзімділік
D)Лангерганс аралшықтарының бета-жасушаларының антиденелермен зақымдануы
E) Панкреатитте бета-жасушаларының ыдырауы
F) Бета-жасушаларының вирустармен зақымдануы
G) Бета-жасушаларының аллоксанмен зақымдануы
H) +GLUT-4-тің тұқымқуатын жеткіліксіздігі
263. Микроангиопатиялар патогенезінде маңызы бар
A) Гипогликемия
B)+ Ұсақ қантамырларының тіректі мембраналарында нәруыздардың глюкозамен байланысуы
C) +Глюкозаның сорбитолға ауысуының белсенділенуі және оның усақ қантамырларының қабырғасында жиналуы
D) +Қан тамырлары қабырғасы нәруыздарының антигендік қасиетке ие болуы және ұсақ қан тамырлары қабырғаларының иммундық зақымдануы
E) Артериялардың атеросклерозы
F) Қанда ТТЛП артуы
G) Қанда ӨТТЛП артуы
H) Қанда хиломикрондардың жоғарылауы
264. Макроангиопатиялардың патогенезінде маңыздысы:
A)+Қанда ТТЛП артуы
B) +Қанда ЖТЛП төмендеуі
C)Тромбоксан А2 түзілуі күшеюі
D) Простациклин түзілуі жоғарылауы
E) NO түзілуі жоғарылауы
F) Эндотелин деңгейі азаюы
G) +Тамыр қабырғасы тіректі мембранасы нәруыздарының гликелирденуі
H) Тромбоциттердің адгезия-агрегациялық қасиетінің төмендеуі
265. Науқас эндокринология бөліміне комалық жағдайда әкелінді. Қанда глюкоза – 25 ммоль/л, кетон денелері артқан, аузынан ацетон иісі шығады. Науқаста дамыған жағдай және оның патогенезі:
A) Гиперосмолялдық диабеттік кома
B) +Кетоацидоздық диабеттік кома
C) Лактатацидоздық диабеттік кома
D) Гипогликемиялық кома
E) +Гиперкетонемия
F) +Метаболизмдік ацидоз
G) Гипоосмолялдық гипогидратация
H) Метаболизмдік алкалоз
266. Ісінудің патогенездік жайты болып табылады:
A) Қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы.
B) Қанның гидростатикалық қысымының төмендеуі.
C)+ Тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауы
D) +Тіндердің осмостық және онкотикалық қысымы жоғарылауы.
E) +Әлдостерон және антидиурездік гормон түзілуі жоғарылауы
F) Инсулин түзілуі жоғарылауы
G) Антидиурездік гормонның тапшылығы
H) Қысымның артерио-веналық айырмасының артуы
267. Жүректік ісінудің тізбегінде маңыздысы:
A) +Жүректің минуттық көлемі азаюы
B) Артериялық қысымның жоғарылауы
C) Айналымдағы қан көлемінің артуы
D) +Тамырішілік веналық қысымның жоғарылауы
E) Қанағымы жылдамдығы төмендеуі және оттегінің тіндермен қамтылуының әсерленуі
F) +Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің әсерленуі
G) Лимфа ағымының әсерленуі
H) Ангиогенездің әсерленуі
268. Дамуында онкотикалық жайт маңызды рөл атқаратын ісіну:
A)+ Ашығулық.
B) Лимфа тамырларының тромбозы
C) +Бауырда альбумин өндірілуі артуы
D) +Айқын протеинурия
E) Альбумин-глобулиндік коэффициенттің жоғарылауы
F) Гипофибриногенемияда
G) Квинке ісінуі
H) Қабынудағы
269. Ісінудің тамырлық факторының патогенезінде маңызы бар:
A)+ Гистамин, кининдер, простагландиндер ж.б. әсерінен эндотелий жасушалары жиырылуының
B) +Лейкоциттермен эндотелий жасушалары зақымдануының
C) Қанның онкотикалық қысымының төмендеуі
D) Эндотелий жасушаларында аква-тесіктің жойылуы
E) Лимфа жүйесінде қысымның жоғарылауы
F) +Тамыр қабырғасы тіректі мембранасының лизосомалық ферменттермен ыдырауы
G) Қанда ангиотензин – 2 артуы
H) Айналымдағы қан көлемінің азаюы
270. Қан тамырлары қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауы, ісіну патогенезінің негізгі жайты болып табылады
A) Жүрек жеткіліксіздігі кезіндегі
B) +Квинке
C) Бауыр жеткіліксіздігі кезіндегі
D) +Ара, сона шаққан кездегі
E) +Уыттанулық
F) Бүйректік
G) Бауырлық
H) Ашығулық
271. Әлдостерон өндірілуін түрткілейді
A) Гиперволемия
B) +Гиповолемия
C) Гипернатриемия
D) +Гипонатриемия
E) +Ангиотензин II
F) Эритропоэтин
G) Гиперкалиемия
H) Гиперкальциемия
272. Лимфа ағып кетуінің қиындауы байқалады:
A) +Лимфа тамырларының туа біткен гипоплазиясы кезінде
B) +Филяриялармен лимфа тамырларының бітелуінде
C) Айналымдағы қан көлемі артқанда
D) Орталық көктамырлық қысым төмендегенде
E) +Лимфа тамырларының тромбозында
F) Артерия тамырларының тромбозында
G) Қанда альдостерон артқанда
H) Қанда антидиурездік гормон артқанда
273. Патогенезінде жүйке-эндокриндік жайт маңызды ісінуді табыңыз:
A) +Жүректік
B) +Бүйректік
C) +Бауырлық
D) Ашығулық
E) Аллергиялық
F) Уыттық
G) Қабынулық
H) Кахексиялық
274. Жүрек жеткіліксіздігі бар науқастың аяқтарындағы ісіну мен іш шеменінің патогенезі:
A) +Қуыс веналарда қысым жоғарылауы
B) Артериялық қысым жоғарылауы
C)+ Қақпа венасында қысым жоғарылауы
D) Қанның осмостық және онкотикалық қысымының жоғарылауы
E) Тіндердің оттегіні қамтуының әсерленуі және қанағымы жылдамдығының төмендеуі
F) +Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің әсерленуі
G) Лимфа ағып кетуінің әсерленуі
H) Тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауы
275. Науқаста тері мен шырышты қабаттардың құрғауы, тін тығыздығы төмендеуі, шөлдеу сезімін дамытқан су алмасуы бұзылысының түрі, қанның осмостық қысымының өзгеруіне қарай түрі мен оны емдеу ұстанымы:
A) Оң су балансы
B) +Теріс су балансы
C) +Гиперосмолялдық гипогидрия
D) Гипоосмолялдық гипогидрия
E) Изоосмолялдық гипогидрия
F) Гипертониялық ерітінді енгізу
G) Қан плазмасын енгізу
H) +Тұзы аз ерітінді енгізу
276. Шөлдеу сезімі орталығы қозады:
A) +Қан плазмасының осмолялдығы жоғарылағанда
B) +Жасуша ішінде су мөлшері азайғанда
C) +Ангиотензин II деңгейі жоғарылағанда
D) Қан плазмасында натрий мөлшері азайғанда
E) Жасушалардың гипергидратациясы кезінде
F) Қан плазмасы онкотикалық қысымы төмендегенде
G) Антидиурездік гормон деңгейі жоғарылағанда
H) Гиперволемияда
277. Сумен «уланудың» патогенездік факторы болып табылады:
А) Жасуша сыртының гиперосмиясы
В) +Жасуша ішінің гипоосмиясы
С) +Жасуша сыртының гипоосмиясы
D) Жасуша ішінің гиперосмиясы
E)+ Гиперволемия
F) Гиперальбуминемия
G) Полиурия
H) Гематокриттің жоғарылауы
278. Гипоосмолялдық гипогидрия дамиды:
A) +Толастамайтын құсуда.
B) +Ұзақ іш өтулерде
C) Өкпе гипервентиляциясында
D) Қантты диабетте.
E) +Әлдостерон тапшылығында
F) Әлдостерон артықтығында
G) Жұтыну бұзылғанда
H) Диурез артқанда
279. Гиперосмолялдық гипогидрия дамиды:
A) Диареяда
B) Толастамайтын құсуда
C) Ішек жыланкөзінде
D) +Қантты диабетте.
E) Әлдостерон тапшылығында
F) +Гипервентиляцияда
G) +Қантсыз диабетте
H) Қатты терлегенде
280. Гиперосмолялдық гипогидратацияға тән:
A)+ Шөлдеу сезімі
B) Шөлдеу сезімінің болмауы
C) Гиперволемия
D) +Жасушалардың гипогидратациясы
E) Жасушалардың гипергидратациясы
F) Жасуша сыртының гипоосмиясы
G) +Жасуша сыртының гиперосмиясы
H) Орталық веноздық қысымның жоғарылауы
281. Гипогидратациядағы бейімделулік серпілістерге жататыны:
A) +Альдостерон түзілуі артуы
B) +Қанайналымының орталықтануы
C) +Вазопрессин түзілуі артуы
D) Ренин өндірілуі азаюы
E) Тәуліктік диурез көбеюі
F) Жасуша сыртындағы судың жасуша ішіне ауысуы
G) Альдостерон түзілуі азаюы
H) Қанның қорға жиналуы
282. Сусызданудың көріністеріне жататыны:
A) +Шөлдеу сезімі
B) +Тері мен шырышты қабаттардың құрғауы
C) АҚ жоғарылауы
D) Қанның қорға дерттік жиналуы
E) +Тәуліктік диурез азаюы
F) Полиурия
G) Гематокриттік көрсеткіштің төмендеуі
H) Қанағымының жылдамдауы
283. Гипоосмолялдық гипогидратацияға тән:
A) +Жасуша ішілік гипергидрия
B) Жасуша ішілік гипогидрия
C) +Жасуша сыртылық гипогидрия
D) Жасуша ішіндегі судың жасуша сыртына ауысуы
E) Шөлдеу сезімі
F) +Жасуша сыртындағы судың жасуша ішіне ауысуы
G) Қан тұтқырлығының төмендеуі
H) Қанның қорға дерттік жиналуы
284. Организмге су аз түсуінен болатын сусыздану пайда болады:
A) Гипервентиляциялық синдромда
B) Толастамайтын құсуда
C) Ұзаққа созылған диареяда
D) +"Судан қорқу"кезінде
E) +Жұту қиындағанда
F) Қатты терлегенде
G)+ Өңеш тарылғанда
H) Полиурияда
285. Организмнен су артық шығуынан болатын сусыздану пайда болады:
A) +Гипервентиляцияда
B) +Толастамайтын құсуда
C) "Судан қорқу"кезінде
D) +Ұзаққа созылған диареяда
E) Жұту қиындағанда
F) Шөлдеу сезімі болмағанда
G) Өңеш тарылғанда
H) Сумен ашыққанда
286. Нәруыз синтезі төмендейді:
A) +Толық ашығуда
B) Жүктілік кезінде
C) +Өсу факторлары тапшылығында
D) +Гипоксиялық жағдайларда
E) Соматотропты гормон артықшылығында
F) Құнды тамақтану жағдайында
G) Организм өсу кезінде
H) Анаболикалық гормондар артықшылығында
287. Нәруыз синтезі артады:
A) Дене қызымы көтерілу кезінде
B) +Анаболикалық заттарды қолданғанда
C) +Жыныстық жетілу кезінде
D) Қатерлі өспелерде
E) Қантты диабетте
F) +Жұқпалы аурулардан кейін сауығу кезінде
G) В тобы витаминдері тапшылығында
H) Нәруыз құрамы бойынша құнсыз тамақтану жағдайында
288. Оң азоттық баланс, организмде артық өндірілгенде дамиды::
А) +Инсулин
B) Глюкокортикоид
C) +Андроген
D) Тироксин
E) +СТГ
F) Норадреналин
G) Альдостерон
H) Адреналин
289. Теріс азоттық баланстың себептері:
А) Жүктілік
B) Гиперинсулинизм
C) Организмнің қарқынды өсуі
D) +Күйіктік ауру
E) Анаболикалық гормондар артықшылығында
F) +Ішекте қоректік заттар сіңірілуі бұзылуы
G) +Ашығу
H) Етті тағамдарды қолданғанда
290. Қан плазмасы нәруыздық құрамының сапалық өзгерістерін сипаттайтын көрсеткіштер болып табылады:
A) Гиперпротеинемия
B) Гипопротеинемия
C) +Диспротеинемия
D) Гипоальбуминемия
E) +Парапротеинемия
F) +Дефектпротеинемия
G) Гиперазотемия
H) Афибриногенемия
291. Теріс азоттық баланстың салдары:
A)+ Организм төзімділігі төмендеуі
B) Қоршаған ортаның өзгерістеріне организмнің жоғары дәрежелі тұрақтылығы
C) +Балаларда өсудің кешеуілдеуі
D) Қоршаған ортаның зақымдаушы әсеріне организмнің жоғары бейімділігі
E) +Ішкі ағзалардың дистрофиясы
F) Гиперпротеинемия
G) Жараның тез бітуі
H) Салмақты тез қосу
292. 4 жастағы балада дене салмағынын азаюы, жиі суықтап ауыру, анемия анықталды. Осы науқасты тексергенде анықталатын нәруыз алмасуы көрсеткіштері:
А) +Гипопротеинемия
В) Парапротеинемия
С) +Диспротеинемия
D) Афибриногенемия
E) Абсолютты гиперпротеинемия
F) Салыстырмалы гиперпротеинемия
G) Оң азоттық баланс
H) +Теріс азоттық баланс
293. Ішекте майлардың сіңірілуі бұзылуын дамытатыны:
А)+ Өт құрамында өт қышқылдарының тапшылығы
В) +Ішекке ұйқы безі липазасының аз түсуі
С) +Энтерит дамуы
D) Суда еритін витаминдердің тапшылығы
E) Асқазан сөлі пепсині белсенділігі төмендеуі
F) Ұйқы безі трипсині белсенділігі төмендеуі
G) Ішек ферменттерінің әсерсізденуі
H) Амилаза белсенділігі төмендеуі
294. Тағамда липидтердің тапшылығынан дамиды:
А) Суда еритін витаминдердің гиповитаминозы
В) +Алмастырылмайтын қанықпаған май қышқылдарының тапшылығы
С) +Простагландиндер синтезі бұзылуы
D) +Лейкотриендер синтезі бұзылуы
E) Кетоздар
F) Семіру
G) Ісіну
H) Гиперлипопротеинемия
295. Семірудің эндокриндік түрі дамиды:
А) +Глюкокортикоидтар өндірілуі артуы
В) +Инсулин өндірілуі артуы
С) Гипофиздің липотропты гормоны артықшылығы
D) +Жыныс гормондары тапшылығы
E) Тиреоидты гормондар өндірілуі артуы
F) Соматотропты гормондар өндірілуі артуы
G) Адреналин гормондар өндірілуі артуы
H) Лептин өндірілуі артуы
296. Гипоталамустық семіру түрінің себебі:
А) +Мый жарақаты
В) +Бас мый ішілік қысымның жоғарылауы
С) +Гипоталамустың өспесі
D) Соматотропты гормондар артықшылығы
E) Аденогипофиздің толық жеткіліксіздігі
F) Лептиннің артықтығында
G) Тиреоидты гормондар өндірілуі артықшылығы
H) Артық тағам қабылдау
297. Семірудің салдары:
A) Гемофилия
B) +Атеросклероз
C) Тромбоцитопения
D) +Жүректің ишемиялық ауруы
E) Даун ауруы
F) +Гипертониялық ауру
G) Гликогеноздар
H) Пневмония
298. Гиперкетонемияны дамытады:
A) +Липолиздің әсерленуі
B) +Тіндерде кетон денелерінің қамтылуы төмендеуі
C) +Кребс орамында тотығудың төмендеуі
D) Липогенездің әсерленуі
E) Организмде азоттық баланстың әсерленуі
F) Гликогеногенездің әсерленуі
G) Биологиялық тотығудың әсерленуі
H) С витаминінің тапшылығы
299. Кетоздың салдары:
A) Газдық ацидоз
B) Газдық алкалоз
C)+Метаболизмдік ацидоз
D) +Аутоуыттану
E) +Тіндік тыныстың тежелуі
F) Гипергликемия
G) Гипогидратация
H) Гипергидратация
300. Гипер-бета липопротеинемияға (ІІ түрі) тән:
A) +ТТЛП жоғарылауы
B) Қарттық шақта тамырларлдың атеросклероздық зақымдануы
C) Гиперхиломикронемия
D) +Жастық шақта миокард инфаркты дамуы
E) ЖТЛП жоғарылауы
F) АТЛП жоғарылауы
G) +ТТЛП қабылдағыштарының тұқымқуатын тапшылығы
H) Апопротеин А қабылдағыштарының тұқымқуатын тапшылығы
Достарыңызбен бөлісу: |