Хазірет айша

Мүминдердің абзал аналарының бірі − хазірет Айша
137
Бір күні кешқұрым айша анамыздың үйіне келді. 
анамыз арпа ұнынан кішкентай бауырсақ пісірді. 
алайда, сүйікті жары үйге кіре сала есікті жауып 
алды. Бұл демалғысы келгенін білдіретін. ұйқысы 
келгенде торсықтың аузын байлап, кесенің бетін жа-
батын, бар болса шырақты сөндіретін.
сол кеште де анамыз алла елшісі (саллаллаһу 
аләйһи уә сәлләм) шыққанға дейін күтпек болды. 
алайда шығуы ұзаққа созылған соң денесі ауыр 
басып, өзі де ұйықтап қкетті. 
Бір кезде пайғамбарымыз біраз тоңып, анамыздың 
қасына келді де, оның тізесіне басын қойып ұйықтады. 
Бір кезде есіктен көршінің бір қойы кіріп, сол 
жерде тұрған бауырсақты алып шығып кетті. 
ұйқысынан оянып, мұны көзі шалып қалған анамыз 
қатты алаңдады. себебі, бұл арнайы әзірлеген 
бауырсағы еді. Отырған жерінен қойды үркітпек 
болып әрекеттенгеніменен қой қаша қоймады. 
Осы кезде күйеуі де оянып, айша анамыз орнынан 
тұрып, қойдың артынан қуа жөнелді. Оны көрген 
пайғамбарымыз артынан:
– 
Қуып жетсең, тек бауырсақты алып қайт, 
қойы үшін көршіңді тілдеме!
212
– деді.
Ол кездің адамдары «келер» деп аталатын малдың 
етін жейтін. алайда, пайғамбарымыз бұл малдың 
етін ұнатпайтын. негізінде үкімі халал болатын. Осы 
туралы сұралған сұраққа анық жауап та берілді
213
. 
212
Бұхари, әл-Әдәбул мүфрад 1\54 (120)
213
Қараңыз: Бұхари, Тәмәнни 15; мүслим, сайд 42.

Барша мұсылманның ардақты анасы 
−
 хазірет Айша
138
Бір күні үйіне осы малдың етінен әкелгенде, 
пайғамбарымыз жемеді. Бұл етті ұнатпайтынын 
білетін анамыз:
– мұны мұқтаждарға берейін ба? – деп сұрады. 
Өздері жемегенмен басқалар жемеу керек деген 
мәселе жоқ. Бұл етке тыйым да салынбаған. соны-
мен қатар, осы етке мұқтаж жандар да жоқ емес. сіәр, 
мұның айыбы болмаса керек. 
алайда, алла елшісі (саллаллаһу аләйһи уә 
сәлләм) басқаша ойлады. сондықтан анамызға қарап:
– Жоқ, берме. Өздерің жемеген нәрсені оларға да 
бермеңдер!
214
– деді.

жүктеу 2,44 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: