54
І.Жансүгіров атындағы ЖМУ ХАБАРШЫСЫ № 4 / 2015
криминалистического обеспечения раскрытия и расследования данной категории
преступлений. В немалой степени это вызвано специфичностью и сложностью
исследуемых объектов, а также опасностью для жизни при работе с ними. Тем не
менее, в последние годы были предприняты значительные усилия в методическом,
научно-техническом и организационном плане по повышению эффективности
криминалистического исследования этой категории объектов [3].
Зажигательное
оружие
в
качестве
объекта
криминалистического
исследования в судебно-следственной и экспертной практике встречается гораздо
реже. Одной из причин этого, является отсутствие в действующем УК РК статьи,
предусматривающей
уголовную
ответственность
за
незаконный
оборот
зажигательного оружия. Позиция законодателя в этом плане вызывает удивление.
Трудно объяснить, почему самостоятельный, исторически сложившийся вид —
зажигательное оружие, являющееся не меньшим источником повышенной
общественной опасности, чем огнестрельное оружие, оказалось вне рамок действия
«Закон об оружии РК» и Уголовного кодекса РК. Ликвидация этого правового
пробела в действующем законодательстве, безусловно, благотворно сказалась бы на
практике борьбы с «вооруженной» преступностью [4].
Отсутствие правовой урегулированности оборота зажигательного оружия
негативно сказывается и на разработку научных и методических основ его
криминалистического исследования. В настоящее время в криминалистической
литературе серьезных разработок в этом плане нет, хотя практика испытывает
потребность в них. Так, в последние годы участились случаи использования в
криминальных целях реактивных огнеметов и, особенно, самодельного
зажигательного оружия (обычно бутылок с разного рода зажигательной смесью). Все
увеличивающееся число таких объектов в судебно-следственной и экспертной
практике еще острее делает проблему разработки понятия, классификации
зажигательного оружия и методики его криминалистического и судебно-экспертного
исследования.
Пневматическое оружие в качестве объекта криминалистического
исследования встречается гораздо реже. В основном оно служит основой для
изготовления самодельного огнестрельного оружия. Однако с появлением
современных образцов газобаллонного оружия возможность использования их в
качестве орудий преступления значительно возросла. Так, поражающие свойства
некоторых образцов современного газобаллонного оружия приближаются к
соответствующим характеристикам огнестрельного оружия самообороны и вполне
отвечают минимально принятым в судебной баллистике критериям убойной силы.
Имеющиеся на сегодня методические рекомендации по криминалистическому
исследованию пневматического оружия не охватывают всего спектра решаемых
вопросов и явно отстают от современного уровня развития названного вида оружия
[5].
В заключение следует отметить, что все перечисленные выше объекты
криминалистического исследования, несмотря на их конструктивную несхожесть,
объединяет одно обстоятельство — все они относятся к одной группе предметов —
оружию, которому присущи общие тенденции и закономерности развития,
подтверждением чего является процесс его эволюции.
ЛИТЕРАТУРА
1. Балашев Д.Н. Криминалистика. М.: ИНФРА – М, 2005.-503 с.
2. Винберг А.И. Основные принципы советской криминалистической экспертизы.
М., 1949. 176с.
3.
Белкин P.C. Курс криминалистики. Т.2. М.: Юность, 1997. -.408с.
55
І.Жансүгіров атындағы ЖМУ ХАБАРШЫСЫ № 4 / 2015
4. Инструкция по производству судебных экспертиз и специализированных
исследований в Центре судебной экспертизы МЮ Республики Казахстан. Алматы.
2002. 372с.
5. Тихонов Е.Н. Судебно-баллистическая экспертиза. М.: ИНФРА, 1991. –
420 с.
ӘОК 347.78
ҒҰМАР ҚАРАШЕВТЫҢ ӨМІРІ МЕН ҚОҒАМДЫҚ ҚЫЗМЕТІ
Белғожанов Р.М., Каташев У.
Ө.А.Жолдасбеков атындағы Экономика және құқық академиясы
Бұл мақалада Ғұмар Қарашевтың өмірі мен қоғамдық қызметі қарастырылған.
Оның құқықтанушы ретіндегі қоғамдық қызметіне баға берілген.
В данной статье рассматривается жизнь и общественная деятельность Гумара
Карашева. Дана оценка его юридической деятельности.
This article discusses the life and public activity Gumarov Karash. The evaluation
of its legal capacity.
Қазақ жерінде патшалық империя мен орыстың зорлыққа қарсы шын
мэніндегі мақсатты, ұлттық әлеуметтік күштерін қамтыған саяси қозғалыс 1917
жылғы ақпан төңкерісінен кейінгі кезеңде партиясының, ал соңына қарай Түркістан
автономиясының (Қоқанда), ал оның артын ала Алашорда өкіметінің (Орынборда)
құрылуы бұл қозғалыстың нақты нәтижелері болатын. Бұл сияқты құрылымдар
1918-1919 жылдарда большевиктер тарапынан күшпен таратылғанмен, ұлт-азаттық
қозғалыс күштері саяси күрес сахнасының бірден кете қойған жоқ. Алаш
қайраткерлері ұлт мүддесі үшін күресін мүлдем жаңа саяси жағдайда, яғни өздері
тұтқынға алынып сотталған 20-шы жылдардың соңына дейінгі кезеңде де
жалғастырды. Солай болды да толық негізді еді. Оған қандай айғақ бар.
Бұл күрес әсіресе жер мәселесінде анық көрінді. Қазақ шаруалары түгелдей
жерге орналасып болмайынша қазақстанда қоныс аударушылықты тоқтату үшін
Алаш қайраткерлері бастап берген кеңес үкіметі тұсына да өз жалғасын тапты,
сондай-ақ жаңа саяси жағдай да бұл күреске бағыт, пәрменділік беруші ескі алаштық
интеллигенция болды. Алаштың интеллигенция мен отыршыл күштер арасындағы
бітіспес күрестің шырқау шегі қазақ бұқарасына берілмек жер нормасы төңірегінде
өрбіді.
20-шы
жылдардың
екінші
жартысында
жүрген
бұл
күреске
атсалысқандардың қатарында Алаш қозғалысының белсенді мүшелері, сол тұстағы
Жер Комиссиаратының басшы қызметкерлері Мырзағазы Есболов, Жаманмұратов,
Сәлімгерей Қаратулов сияқты қайраткерлер болды. Әлихан Бөкейханов
Қазақстандағы отырықшылыққа көшпелі қазақ шаруаларына тиесілі жер көлемін
анықтау мақсатында КСРО Ғылым Академиясы жанынан құрылған экспедициясы
(төрағасы профессор С.П. Швецов) ұйымдастыру идеясының авторы болумен бірге,
өзі де соның құрамына еніп, зерттеу жұмысына ат салысты. ОГПУ тыңшылары
Мәскеуден шығуға тиым салынған қайраткерді Ақтөбе қаласында тұтқынға алып
жедел түрде кейін қайтады [1].
Сонымен, ғасыр басында басталған жаңа ұлт-азаттық өрлеу 20-шы
жылдардың соңы 30-шы жылдардың басына дейінгі тарихи кезеңді қамтыды. Ол
"алаштық" атанған ескі буын интеллигенциясының ең белсенді бөлігін
репрессиялаумен, сондай-ақ олардың кеңестік-партиялық қызметтегі ізбасарларын
Достарыңызбен бөлісу: |
