К. И. Сэтбаев атындагы Қаз¥ту-нің доценті, техника ғылымдарының кандидаты

бет 72/159 Дата 04.01.2022 өлшемі #31569

(1   м 3   толггырмада  250м2  қыздыру  беті  бар);  ол  қуатгы  энергетикалық  қазандарда  кеңінен  таралған.  Оның  кемшілігіне  -  10%-  ке  дейінгі  ауаның  мөлшері  түтін  газьгаа  араласып,  үрлегіш  желдеткіш  пен  түтінсорғыштың  жұмысын  ауырлатады  және  де  шығатын  газдармен  шығындалатын  жылу  мөлшерін  көбейтеді.  Барлық  көрсетілген  жылуқабылдағыш  беттер  кэдімгі  жылуалмасқыштар  ретінде  есептелінеді.  Оларды  белгілі  формулалар  бойытппа  анықгайды.  Мысалы,  қыздыру  бетінің  ауданы  жылуберіс  келесі  формуласымен  анықгалады: F=BeQ /kA top  (7.1) мұндағы  k  -  жылуберіс  коэффициент!,  top  .  орта  логарифмдік  температуралық  айырмашылық  (жану  өнімдері  мен  жұмыстық  ортаның  арасындағы);  BeQ  -   қабылданған  жылу  мөлшері.  Қазанды  есептеудің  бір  ерекшелігі  мынада:  оны  1   кг  қатты  немесе  сұйық  отынға  немесе  1  м  газ  тэрізді  отынга  қатысты  етіп  есегггейді.  Бұл  жагдайда  1  кг отынның (1  м  ) жану өнідерінен алынган жылу Q, сол  жану  өнімдерінің  аталған  конвективті  бетке  дейінгі  (ИР)  жэне  одан  кейінгі (Н") энтальияларының айырмасьша тең болады: Q= Н'- Н"  (7.2) Ве  дегеніміз  жұмсалынған  отынның  есепті  мөлшері,  демек  ошақта нақты  жагылған  отын  саны.  Алынған  жылу  мөлшері  аталған  қыздыру бетінде жұмыстық денеге беріледі (суға, буға, ауага): Ве0=О (һш- һ « )   (7.3) мұңдагы  D  -  жұмыстық  дененің  мөлшері;  һш  ,  һк  -  жұмыстық  дененің  қыздыру  бетіне  кіретін  жэне  одан  шығатын  жерлеріндегі  энтальпиялары ( 1 т жұмыстық денеге шаққанда). 90 жүктеу Достарыңызбен бөлісу:

©g.engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз