Гломерулонефрит кезіндегі медбикелік үрдіс Емделушіден денсаулығы жайлы ақпарат жинау

1. 
   Емделушіден денсаулығы жайлы ақпарат жинау. Дерттің негізгі белгілері - ісіну, ентікпе, олигоанурия, гематурия, белдің ауыруы, артериялық қысымның жоғарылауы бар ма сұраймыз. Шөл, әлсіздік мазалайма? Ең алдымен бет пен кабақ ісінеді, соған мән береміз. Кейде кабақтар аса ісінгенгенде көз жасы еріксіз ағады ма? Науқастың өзі "салмақ қосуын", "денесінің ауырлауын" сезімі бар ма?
   

2. 
   Мейірбикелік диагноз қою. Зәр шығару қызметінің бұзылуына байланысты барлық нақты және болуы мүмкін мәселелер мейірбикенің диагнозы болып табылады. Жіті гломерулонефриттің алғашқы 2-3 күнінде олигурия, тіпті анурия болуы мүмкін. Созылмалы гломерулонефриттен айрықша, олигурия болғанның өзінде концентрацияланған зәр бөлінеді, оның меншікті салмағы жоғары болады. Осыған қарап бір бірінен ажыратады. Әдетте зәрдің түсі қызғылт, жас еттің шайындысына ұқсайды.
   
3. 
   Күтім шараларын жоспарлау.
   

• 
  Бел маңайы ауырсынуларды басу
  
• 
  Дене қызуы көтерілгенде, артериялық қысым көтерілгенде дәрілер беру
  
• 
  Төсек тәртібі
  
• 
  Зәрдің толық және жеткілікті түрде шығуына жағдайлар жасау
  
• 
  Гигиеналық шараларды сақтауда науқасқа түсіндіру қажет болған жағдайда көмектесу
  
• 
  Науқастың тамақтану рационына арнайы диеталық столды енгізу және де туыстарына ескерту
  
• 
  Медбике жоспар құрып болған соң оны науқаспен таныстырып, науқастан рұқсат алу
  
• 
  Күтім жоспары міндетті түрде медбикелік тарихқа жазылуы керек
  

4. 
   Жоспарланған жұмысты жүзеге асыру.
   

тәуелсіз – бүйрек және зәр шығару жолдарының ауруларында науқастың жалпы жағдайын қадағалап, оны бағалай білу. Ісіну мен гипертензия әбден жойылғанға дейін науқасты төсек тәртібінде ұстайды (2-4 апта). Жылы төсекте жатқанның өзі бүйректің қанайналымын жақсартады, сондықтан диурез көбейіп, ісіну мен гипертония тез қайтады. Диетотерапия

Бір – біріне тәуелділік қатынастары – дәрі – дәрмектермен ем жүргізуіді іске асырып, қолдану. Гломерулонефрит - егер созылмалы инфекцияның көздері болса немесе жіті гломерулонефрит белгілі бір инфекцияның салдарынан күмәнсіз дамыса, мәселен жуық арада болып өткен стрептококктық инфекциядан кейін онда антибактериялық емді қолданады. Антибиотиктің ағзаға тигізетін әсерін бағалай білу. Антикоагулянттық және антиагреғанттық ем. Шумақішілік, тамырішілік гиперкоагуляцияның болуы және содан бүйрекіші қанағымының, шумақгық фильтрацияның төмендеуі гепарин мен антиаг-реғанттарды қолдануды қажет етеді. Патогенездік ем(стероидтық гармондар). Егер антикоагулянтгық және антиагреғанттық емнің әсері жеткіліксіз болса, стероидтық гормондарды жіті гломерулонефриттің басталуынан 1-1,5 ай өткеннен кейін колданады. Стероидтарды бұдан ерте қолдану жіті гломерулонефриттің морфологиялық барысын нашарлатады. Науқастың жазылуына психологиялық көмек көрсету.

5. 
   Көрсетілген күтімнің нәтижесін бағалау