Діріл ауруы дербес нозологиялық бірлік ретінде 50-ші жылдардың ортасында жалпы танылда

Вертикальді дірілдің әсерінен көру өткірлігінің өзгеруі 15 Гц биік жиіліктерде байқалады, әсіресе 25-40 және 60-90 Гц, бұл дененің механикалық резонансымен байланысты. Дірілмен туған көру өткірлігінің нашарлануын объектінің жарықтануын жоғарылату арқылы компенсациялауға болады.

Объектінің синусоидальды салыстырмалы кқозғалысына көздің бақылау қабілеті 1-2 Гц жоғатыла бастайды, ал 4Гц жиілікте мүлдем жойылады.