200
Бала тәрбиесіне тек балабақша, мектеп, оны қоршаған орта ғана емес, сонымен
қатар отбасы, яғни, әкесі, атасы, әжесі, ағасы, әпкесі де әсерін тигізеді. Ата - аналарды
ынтымақтастық пен серіктестікке жұмылдыра атқарған жұмысымыздың формаларын
ұсынғым келіп отыр. Мысалы, «Әженің үйінде қонақта болу», «Ата - әжем ауылы»,
«Менің туған өлкем» атты өткізілген іс - шаралардың мақсаты – балалар мен ата -
аналарды халқымыздың салт - дәстүрімен, әдет - ғұрпымен таныстырып, оны өзара
көрсете алу дағдыларын қалыптастыру.
Ата - аналармен жұмыс дәстүрлі емес түрлерімен ұйымдастырылады: ата -
аналармен тренингтер, пікірталастар, психологиялық демалыс сәттері, дөңгелек үстел.
Отбасы – қоғамның алғашқы ұясы болғандықтан, оны нығайту, оның тәрбиелік
мәнін арттыруғ сол қоғамның басты назарында болуы керек. Баланың дұрыс тәлім -
тәрбиесі, ең алдымен ата - ананың және тәрбиешілердің еңбексүйгіштігі мен беделіне
тікелей байланысты. Мектепалды даярлық топ тәрбиешілері мен ата - аналарға
ұсынылады. Бала тәрбиесі – атам заманнан бастап адамзатты толғандырып келе
жатқан өмірдің өзекті мәселесі.
Отбасындағы ата - ана мен баланың арасындағы қарым - қатынас нәтижесінде
адамгершілік, эстетикалық, дене тәрбиесінің алғашқы тәрбиешілері. Отбасы –
қоғамның алғашқы ұясы болғандықтан, оны нығайту, оның тәрбиелік мәнін арттыру,
сол қоғамның басты назарында болуы керек.
Еліміздің тәуелсіздік алған тұста жас ұрпақты ұлттық салт - дәстүріміз, әдет -
ғұрпымыз негізінде тәрбиелеу қолға алынады.
Жалпы отбасы болсын, мектепке дейінгі тәрбие беретін мекеме болсын
тәрбиеленуде мынадай тәсілдерді қолданған жөн: ақыл - кеңес беру, үлгі - өнеге
көрсету, үйрету, түсіндіру, жадында қалдыру, жаттықтыру, салыстыру, ынталандыру,
мадақтау, талап қою, жазалау. Әр ата - ана өз баласына ұстаз екенін ұмытпауы тиіс.
Тәрбиеші әр баланы жеке - жеке ата - ана арқылы білуі қажет. Ата - ананың
күнделікті өміріндегі еңбегі, мінез - құлқы, балаға қарым - қатынасы баланы тәрбиелеп
отырған тәрбиешіге де аян болуы қажет. Баланы сонда барып тәрбиелей аламыз.
1. Баланы сәби ол әлі ештеңе білмейді, ұқпайды деп жәй көзбен қарамау керек, өйткені
ол да жетіліп келе жатқан тұлға.
2. Баланы әр уақытта шындыққа үйрету. Еш уақытта алдамай ащы болса да шындықты
ашып айтып, сол жағдайға дұрыс көзқараспен қарауға жағдай туғызу.
3. Баланың әрбір сән уақытымен істеуге күнде қадағалау.
4. Баланың әрбір сән қадағалап, оған деген көзқарасыңызды қалай болса да нәтижеге
жеткізуіңіз керек.
5. Баланы өз бетімен жұмыс жасауға және өзге баланың жұмысын бағалауға үйрету
керек.
Мектепке дейінгі тәрбие беретін мекеме халықтық білім беру жүйесінің алғашқы
баспалдағы. Бұл ортада бала бұйығылықтан арылып, көпшіл, ұйымшыл болып өседі.
Тәрбиеші өз қарауындағы әр баланың әрқайсысына мейірім нұрын сыйлай, ана орнына
ана болуы қажет. Отбасындағы тәрбие педагогикалық тәрбиемен ұштасуы қажет.
Отбасының мектепке дейінгі мекемелерімен байланыстылығы өте маңызды.
Мұндай байланыссыз жас ұрпақты жақсы тәрбиелеу мүмкін емес.
201
Бала тәрбиесі жөніндегі сұрақтың ата - анамен яғни отбасымен байланысты болуы
педагогикалық ұжымның ең негізгі міндеті.
Мектепке дейінгі ұйымы мен отбасы ынтымақтастығын нығайту үшін тәрбиеші мен
ата - ана арасында үлкен байланыс болуы қажет. Әр баланың тани білу тәрбиешінің
ерекшелігіне де байланысты. Баланың бәрін бірдей көріп, бірдей тәлім - тәрбие беру
тәрбиешінің басты міндеті. Сауалнама таратып, ата - ананың пікірін бөлісуі қажет.
Бала ата - ана өмірінің жалғасы. «Құс балапаны үшін тұзаққа түседі, адам баласы
үшін азапқа түседі» демекші, баланың болашағына үлкен жауапкершілікпен
қарауымыз қажет. Баланың үлкен саналы азамат ету өміріміздің яғни отбасы мен
педагог ұжым арасындағы байланысымыздың шешімі деп те айтуымызға болады.
«Болар елдің баласын сәнінен емес сәлемінен танимын» деген екен қариялар,
сондықтан да әр баланы елдің үлкен беделі зор азаматы етіп тәрбиелейік, ағайын!
Колданылған әдебиеттер.
1. Островская Л.Ф. Беседы с родителями о нравственном воспитании дошкольника.
Книга для воспитателя детского сада. М. Просвещение, 1987
2. Евдокимова Е.С. Педагогическая поддержка семьи в воспитании дошкольника.
Творческий центр. Москва 2005.
3. Степанов О.М., Фицула М.М. Основы психологии и педагогики: Учебное пособие.
–К.:Академвидав, 2006. – 520 с. (Альма-матер)
4. Зверева О.Л, Кротова Т.В. Родительские собрания в ДОУ. Методическое пособие.
Айрис дидактика. Москва 2006.
РАЗВИТИЕ ВОСПРИЯТИЯ КРАСОТЫ ОКРУЖАЮЩЕЙ СРЕДЫ ДЕТЕЙ
ДОШКОЛЬНОГО ВОЗРАСТА
Ахметова Г,Б., Идрисова А.А.
КГКП № 134 «Гауһар»
Эстетическое воспитание – это целенаправленный, систематический процесс
воздействия на личность ребенка с целью развития у него способности видеть красоту
окружающего мира, искусства и создать ее. Начинается оно с первых лет жизни.
Знакомство с красотой в жизни и искусстве не только воспитывает ум и чувство
ребенка, но и способность развитию воображения и фантазии. В процессе
осуществления эстетического воспитания необходимо решить следующие задачи:
систематически развивать эстетическое восприятие, эстетические чувства и
представление детей. Их художественно-творческие способности, формировать
основы эстетического вкуса.
Эстетическое воспитание тесно связано с современностью и во многом
определяются ею. Эстетическое воспитание действительности предполагает близость
к жизни, стремление преобразовать окружающий мир, общество, природу,
предметную среду. Ребенок с первых лет жизни неосознанно тянется ко всему яркому
и привлекательному, радуется блестящим игрушкам, красочным цветам и предметам.
