ҚазаҚстан Республикасының білім және ғылым министРлігі а и. артемьев, с.Қ. мырзалы ғылым таРиХы және ФилОсОФиЯсы

 (1596-1650) бол-

ды.  Бірақ  Бэкон  да,  Декарт  та  бір  дәуірдің  адамдары  болғандықтан, 

олардың философиялық жүйелерінде де ортақ нәрселер көп еді.

Сократтың  күні  бойы  қар  үстінде  тұрып  ойға  шомғанды  жақсы 

көргені  туралы  айтылып  жүр.  Ал  Декарт  жылы  жерде  отырып 

еңбектенгенді  ұнатса  керек.  «Әдіс  туралы  ойлар»  деген  кітабында  ол 

аязды  бір  таңда  Баварияда  пеш  (көлемді  ішкі  кеңістігіне  адам  еркін 

сыйып  кететін  орыс  пеші  сияқты  болса  керек)  ішіне  кіріп  алып,  күні 

бойы сонда ойға шомумен отырғанын сипаттайды. Нақ сол кезде, оның 

айтуынша,  ол  өзінің  философиясының  жартысына  жуығын  бітіріп 

қойған екен.

Ең  бастысы,  Бэкон  мен  Декартты  жақындастыратын  –  ол  ғылыми 

зерттеулер әдістемесінің мәселесі. Бэкондікі сияқты, Декарт әдістемесі 

де  схоластикаға  қарсы  бағыт  сипатында  болды.  Бірақ  Бэконға 

қарағанда, Декарттың философиялық мәселелерге көзқарасы түбегейлі 

басқаша  болды.  Оның  мейлінше  жан-жақты  философиялық  сипатта 

қорытындылауға  бейімділігін  мықты  математик  болғандығынан  деп 

ойлауға болады.

«Әдіс туралы ойлардан» басқа, Декарт