мұнда: Ptj – j-ші жылы әкелінген қалдық мөлшері, т; tэкспл – полигонның ашылған кезден есептеу моментіне дейінгі пайдаланылған ұзақтығы
Зиянды заттектердің шығарындысын есептеу қалдық үйіндісін атмосфераға шығарылатын әрбір зиянды заттектер бойынша жасалады. Есептеу алгоритмі жоғарыда келтірілген әдістеме бойынша құрылған. алгоритмнің блок-үлгісі 2-суретте және 3-суретте Borland Delphi-де жасалған бағдарламасы келтірілген.
Биогаз құрамына енетін атмосфераны ластайтын газ тәріздес заттектердің қалдықтарының есептеулері 2-кестеге сәйкес есептелінді.
Кесте 2
Биогаз құрамына енетін полигонда құрылатын
ластаушы заттектердің қалдықтары
Қоспа
|
Шығарынды,
г/тәу
|
Шығарынды, т/жыл
|
Азот қостотығы
|
0,0177
|
0,5056
|
Аммиак
|
0,0851795
|
2,43
|
Күкіртті ангидрид
|
0,0112
|
0,3189
|
Күкіртсутегі
|
0,0042
|
0,1184
|
Көміртегі тотығы
|
0,0403
|
1,1479
|
Метан
|
8,4564
|
241,04
|
Ксилол
|
0,07
|
1,9724
|
Толуол
|
0,1155437
|
3,29
|
Этилбензол
|
0,0152
|
0,4327
|
Формальдегид
|
0,0153
|
0,4373
|
Сурет 2. Ластаушы заттектердің шығарындысын
есептеудің блок-үлгісі
Сурет 3. Бастапқы мәліметтерді енгізу және
полигоннан шығарындыны есептеу терезесі
Есептеу нәтижесінде қатты тұрмыстық қалдықтар полигонында негізгі ластаушы зиянды заттектер метан екендігі анықталды.
Парниктік газ ретінде метанның әлемдік жылыту мүмкіндігі көмір қышқыл газының мүмкіндігінен 21 есе артық екендігі орнатылды. Сондықтан биогазды соның ішінде метанды залалсыздандыру әлемдік жылумен күресудің маңызды бағыты болмақ.
ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ
Әшімова, Г. Қоршаған ортаны қорғау бойынша іс-шаралардың ұлттық жоспары [Мәтін] / Г Әшімова // Қазақ тарихы: Ғылыми-әдістемелік журнал. – 2013. – №2. – Б. 19-21.
Методика расчета концентраций вредных веществ в атмосферном воздухе от выбросов предприятий: приложение №18 к приказу Министра охраны окружающей среды Республики Казахстан [Текст]: от 18 апреля 2008 г. – Астана, 2008. – №100-п.
Максимова, С.В. Моделирование процессов образования биогаза на полигонах твердых бытовых отходов [Текст] / С.В. Максимова, И.С. Глушанкова, О.Я. Вайсман // Инж. экология. – 2003. – №4. – С. 32-40.
Достарыңызбен бөлісу: |