73
Ша пы раш ты ба тыр ел,
Ба тыр ту ған мен едім!
Екей де ген ақын ел,
Өлең тап пай қи нал саң,
Ай тыс қан да біз ге кел.
Ес қо жа де ген ба тыр ел,
Кө се-кө се көк те ген.
Бү кіл қа зақ хал қын да
Оған ер лік жет пе ген.
Онан бе рі ай тай ын,
Қа лың жат қан Ошақ ты,
Ата мыз қой ған осы ат ты.
Талай ел ді ол жа лап,
Талай жер ді бо сат ты!
Жа са ған жау ға осы ат ты,
Ба тыр ла ры көп шы ғып,
Ал тын нан сау ыт жа сат ты!
Ошақ ты де ген ба тыр ел,
Ішін де гі атақ ты.
Қа та ған ақын оң бай ды,
Тіл ти гі зіп ха лық қа,
Аруақ қа тас ат ты.
Онан бе рі Ыс тым бар,
Ала тау дай күш тім бар.
Сол Ыс ты ның ішін де,
Ойық пе нен Ті лі гім бар.
Бар лы ғы тү гел қоз ғал са,
Сыр қы рар се нің жі лі гің.
Ел де сіп отыр ған екі ел дің,
Қа лай мы сың бү лі гін?
Ша ғыс тыр ған жұр тым ды,
Жақ па ды ма ған қы лы ғың.
Ата ғы жоқ Қа та ған,
Құ ры сын се нің ыры мың.
Онан бе рі Са ры Үй сін,
Ұлы жүз дің бә рі Үй сін.
Еке нім ді Сүй ін бай
Осы лар ды қап тат сам,
Ен ді «ба тыр» та ни сың...
Онан бе рі Қаң лым бар,
Қа ңлы ны қап тат сам,
Ау зы-ба сың ды қан қы лар.
Ша ныш қы лы ны қап тат сам,
Кең дү ниең ді тар қы лар.
Қо жа ме нен То ғы шақ,
Сәл де ле рі бір құ шақ.
Қа ли пі рім өз жұр тым,
Са ха ра дан жө ней тін,
Көл ден ұш қан қу құ сап.
Онан бе рі Сір ге лі,
О да бір жұрт ір ге лі.
Жі гіт тер дің бә рі де,
Те кежәу міт мін ге ні.
Дү ние нің қы зы ғы,
Та ма ша дәу рен сүр ге ні.
Іле ден ары өтей ін,
Жа лай ыр ға же тей ін.
Он екі ата ның ұлы еді,
Абақ, Та рақ жұр тым бар.
Ақ Кө бік ті өл тір ген,
Орақ ба тыр сон да бар,
Ар ғы ата сын ай тай ын,
Қо ға лы көл ді шал қыт қан,
Ту ған ай ды бал қыт қан,
Сөз ге ше шен Бал пық тан,
Он екі ата Жа лай ыр,
Ар шын ға қо лын сер ме ген,
Ма ңы на дұш пан кел ме ген.
Тұл пар де ген сол ел де
Ал тын Ор да да ба ғы лып,
Дор ба да тұ рып жем же ген.
Сұ лу де ген сол ел де
Аш па ған бе тін пен де ге.
Ба тыр ла ры жа са нып,
Ат та ры кет пес кер ме ден.
Қа зақ де ген – ба тыр ел,
Еш кім ге на мыс бер ме ген.
Онан әрі Ду лат ты,
Ба тыр ла ры көп шы ғып,
Талай жер ді шу лат ты.
Сы па тай аң дас Бәй сейіт,
Қар сы кел ген дұш па нын,
Са дақ тар тып най за мен,
Қы лыш пен ке сіп ту рап ты.
Төрт Ду лат тың ба ла сы,
Жер дің жү зін жа сыр ған.
Достарыңызбен бөлісу: