Аза дебие ті 7 ар ма н

128
қа лай бол ға ны сон да? Жа мал әл сін-әлі бал кон ға шы-
ғып, полк тұр ған ка зар ма лар ға, зең бі рек алаң да ры на, 
ат қо ра лар жақ қа көз жі бер ді. Қай да бол ма сын, абыр-
са быр, асы ғып-үсі гіп қай шы ла сып жү гі ріп жүр ген 
сол дат тар мен офи цер лер. Те ре зе лер ден, бал кон дар дан 
бас та ры қыл ти ып жан-жа ғы на кү дік те не көз жі бе ріп 
тұр ған офи цер семьяла ры, жай адам дар. Сон соң тұ рып 
тың тың да ды. Қа ла ның әр же рі нен со ғыс да бы лы, ан-
да-сан да саңқ-саңқ ет кен офи цер лер дің бұй ыра ай қай-
ла ған дау ыс та ры ес ті ле ді.
Ты ныш тық құ ша ғын да мүл гі ген осы көр кем қа ла-
ны мұн ша әбі гер лен ді ріп, шыр қын бұз ған кім? Не ге 
өшік ті екен осын ша? Ке ре гі не оған?
Жа мал әлі қа рап тұр сырт қа. Ен ді гі бір сәт те сап қа 
ті зіл ген сол дат тар, кө сем деп бір не ше ат қа жек кен зең-
бі рек тер, ұшы-қи ыры жоқ жүк тие ген ма ши на лар, ат ты 
әс кер лер кө ше-кө ше лер мен қа ла ның ба тыс жа ғы на қа-
рай ағы лып өте бас та ды. Се рік те ма ма сы ның жа нын да 
осы жой қын кө рі ніс тен көз ал май қа рап тұр ған-ды. Ба-
ла жү ре гі де қау іп ті сез ген дей еді. Со ны сын бай қа тып:
– Ма ма, па пам үй ге ен ді ке ле ме? – деп сұ ра ған ба-
ла сы на Жа мал ұзақ-сонар ой со ңын да тұ рып, – ке ле ді 
ба лам, мін дет ті түр де ке ле ді, – деп жұ ба ныш ай тып 
жау ап қай ыр ды. Осы дан кей ін еке уі бі рі не-бі рі тіл қат-
қан жоқ, ма ма сы ба ла сы на, ба ла сы ана сы на үн сіз қа-
рай бер ді. Еке уі баяу ба сып, бі рі нің со ңы нан бі рі еріп, 
үй ге қай та кір ді.
Се рік тің құ ла ғы на со ғыс да бы лы алыс тан үзі ліп-
үзі ліп ке ліп тұр ды.
Жо март үй ге кел ген де Жа мал мен Се рік бу ған тең-
нің үс тін де үр пиі сіп-үр пиі сіп отыр ған-ды. Се рік па па-
сын кө ре са ла ор ны нан ұшып тұ рып, жү гі ріп ба рып, 
оның мой ны на асы ла кет ті. Майор оның екі бе ті нен 
ал ма-ке зек сүй ді де:
– Жа мал, біз ат та нып ба ра мыз. Қош та сай ын деп, 
бі рер ми нут ке ға на кел дім. Өте асы ғыс пын. Ко ман до ва-
ние нің бұй ры ғы бой ын ша, бү гін бар лық офи цер лер дің 
семьясы кей ін, тыл ға қа рай кө ші рі ле ді. Кө ші ре тін адам-
дар осын да қал ды. Бі рақ қай жер ге кө ші рі ле ті ні бел гі сіз. 
Кей ін ха бар ла са мыз ғой. Әйт се де, – деп сәл кі ді ріп, Жа-
мал ға қа да ла қа рай бер ген де, Жа мал кө зі не жас алып:
– Жо март, жо лың бол сын! Әл де қан дай уа қыт бо ла-
ды, кім біл сін. Мүм кін со ғыс ұзақ қа со зы лар, біз ел ге 

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: