ҚазаҚстан Республикасының білім және ғылым министРлігі а и. артемьев, с.Қ. мырзалы ғылым таРиХы және ФилОсОФиЯсы

болсақ, онда «таза түріндегі» ғылыми жаңалықтар 

 зерттеулерде 

ашылады  екен.  Бірақ  бұл  инновациялық  қызметтің  жалпы  көлемінің 

10%

-ына  жуығын  ғана  құрайды.  Осындай  жағдай  XIX  ғасырдың 

соңында,  яғни  ғылымның  өнеркәсіппен  тығыз  байланысты  салалары 

пайда болғанда ғана орын алды. Ал қазіргі заманғы ғылым «ғылым – 

техника – технология» тізбегінде жылжып келеді және оның өмірмен 

байланысының  тығыз  болғаны  соншалықты,  біз  ондай  оқиғаларды 

өткен әлемдік тарихтан таба алар емеспіз. Осыдан мынадай қорытынды 

жасауға болады: табиғи қажеттіліктерді, шығармашылық адамдарына 

тән білімге шөліркеушілікті қанағаттандыру мақсатында «таным – та-

ным үшін» ғана болмауы керек,