Пунктуациясы

 
57 
бақай(сыншы), 
бала(мерген), 
батыр(мәлік), 
балуан(шолақ), 
бибі(ажар),  баян(сұлу),  домалақ(ана),  ер(қосай),  жорға(жұмабай), 
көбе(қыз), 
қарахан(ата), 
құсни(жамал), 
қыпшақ(сейітқұл), 
мәшһүр(жүсіп),  нияз(сері),  серәлі(қожа),  өр(найман),  уәйіс(ата), 
ұлпан(ана),  шөкей(қыз),  шәрке(сал),  шүліңгір(батыр),  халифа(алтай), 
шапырашты(наурызбай),  шал(ақын),  үкілі(ыбырай),  шалкиіз(жырау), 
толыбай(сыншы). 
 
104-жаттығу.
  Жақшаны  ашып,  төмендегі 
ертегі,  миф,  аңыз-әпсана 
кейіпкерлерінің аттарын
 емле ережесіне сай жазыңыздар. 
ләйлі(мәжнүн), 
мақта(қыз), 
қызыл(жебе), 
мойын(шора), 
самыр(қазан),  қара(құлжа),  мәлік(ахмар),  мес(қара),  өр(қызыл), 
тәжіл(мәлік),  теріс(ұзамыш),  құл(шора),  хан(бақпай),  һарон(рашид), 
шекшек(ата),  шыншыл(суайт),  винни(үрпек),  шықбермес(шығайбай), 
мүйізді(бұғыана),  дудар(қыз),  ер(төстік),  жалғыз(жігіт),  ақ(серке), 
аяз(ата), баба(әли), ғалил(мәлік), гөзел(шах), дәу(торы), жеке(шұнақ), 
жылқы(айдар), 
қарабура(әулие), 
қара(дәу), 
көгелдей(мерген), 
қарға(шаһизат), қарыс(қарабатыр), қыз(жібек), құсшы(ата), ұмай(ана), 
сары(баян). 
 

жүктеу 1,36 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: