Жауапкершілік
алға жетелейді
Қарашолақова Дариға
«Қай
уақытта да
алғы шепте болу –
басты қағида
»
Ақтөбе облысы, Ойыл ауданы әкімінің орынбасары
Мен де еңбек жолын кешегі Кеңес заманын-
да бастаған жандардың бірімін. Жасымнан
неге екені белгісіз, басшы қызметтерде
істесем деп армандайтынмын. Сол тал-
пыныс мені комсомол жұмысына әкелді.
Кейіннен аудандағы қаржы, кәсіпкерлік
бөлімдерінде қызмет атқардым. Еңбегімнің
еленгендігі болар, бүгінде аудан әкімінің
орынбасары қызметін атқарып жүрмін.
Әкімнің орынбасары ретінде негізінен
әйелдер істері, демографиялық саясат
мәселелерімен айналысатындықтан маған
бұл тұрғыда шешімі табылмаған мәселелер
белгілі. Әділдік үшін айта кетейін, кейінгі
уақытта тек көмек сұраумен шектелмей,
барлық мәселелерді өздері шешуге ты-
рысып, өз мүмкіндіктерін толық пайда-
ланып жүрген қыз-келіншектер көбейді.
Бұл өз кезегінде бизнесте, мемлекеттік
қызметтерде әйелдердің саны арта түсуіне
ықпал етті.
Жалпы, өмірлік ұстанымы берік, қиын-
дықтан қорықпайтын, отбасы мен іс-
керлікті берік ұстап талай биіктерге
көтеріліп жүрген әйелдерден үлгі алу керек
деп санаймын. «Болмасаң да ұқсап бақ, бір
жақсыны көрсеңіз» деген ұлы Абайдың
сөзі көкейкестілігін жоймақ емес. Яғни,
әрбір әйел тек отбасымен шектеліп қалмай,
қоғамда өзінің лайықты орнын алуға
тырысқаны абзал. Бұл орайда Гүлшара
Әбдіхалықова, Бірғаным Әйтімова сынды
тұлғаларға еліктегеннің айып-шамы жоқ
болар. Дегенмен, тек еліктеп қана қоймай,
өзіңе тән, жаныңа жақын іспен айналысу
ғана нәтиже беретіндігін ұмытпаған абзал.
Әрине, әйелдердің ер-азаматтарға қа-
рағанда біршама өзгешелеу екендігін де на-
зарда ұстамаса болмайды. Меніңше үлгілі
әйел дегеніміз, ол аяулы жар, мейірімді
ана, іскер әйел. Сондай-ақ, біз үшін «Ұят
– адамға жолбасшы» деген қағида бірінші
кезекте тұруға тиіс деп есептеймін. Бұл
әсіресе, қазақ әйелдеріне тән қасиет
екендігі хақ.
67
66
Іскерлік
істе танылады
Қияқбаева Майра
«Тек қана
алға,
қиындыққа
мойыма!»
«Аманбек» шаруа қожалығының жетекшісі
«Көз – қорқақ, қол – батыр» деген
рас екен. 2009 жылы шару қожалығын
басқаратын інім Алтынбек қайтыс болған
соң оның ісін мен жалғастыруым керек
болғанда әжептәуір қобалжыған едім. Абы-
рой болғанда, уақыт өте төселіп, ісім алға
баса бастады. Араға үш жыл салып, яғни 2012
жылы республикалық «Қанатты әйелдер»
жәрмеңкесінде өз өнімдерімді ұсынып бір
марқайып қалдым. Мұның бәрі әрине, ты-
нымсыз еңбектің, қолға алған іске деген
үлкен жауапкершіліктің, қарамағымдағы
әріптестерімнің ізденістерінің нәтижесі
дер едім.
Бүгінгі таңда әр салада ерен еңбектің
үлгісін көрсетіп жүрген апа-сіңлілеріміз аз
еместігі белгілі. Тіпті, бизнесті де дамытып,
мемлекеттік қызметте де алдыңғы саптан
көрініп жүргендер өте көп. Мұның бәрі
әрине, елімізде гендерлік саясаттың дұрыс
бағытта жүргізіліп келе жатқандығының
нәтижесі. Бұл орайда біздің Ақтөбе облы-
сында да іс алға басып келеді деуге толық
негіз бар.
1994 жылы Жамбыл гидромелоративтік
институтын экономист мамандығы бо-
йынша бітіріп шыққан соң біраз жыл
мамандығым бойынша жұмыс істедім.
Кейіннен бас есепші қызметін де атқардым.
Бүгінде жоғарыда айтып өткенімдей, ша-
руа қожалығына жетекшілік етемін. Бұл
тұрғыда табысымыз да жаман емес. Алай-
да, жұмысты жаңа технологияға бейімдеп,
өнімнің сапасын одан әрі жақсартып,
әлемдік стандарттарға сай дәрежеге жеткізу
бірінші кезектегі мәселелер қатарына жа-
тады. Оның алғышарттары қазірдің өзінде
бар. Мәселен, жоғарыда айтқанымдай,
республикалық жәрмеңкеде біздің өніміміз
де өзінің лайықты бағасын алды.
Мен «Іскер әйелдер асссоциациясының»
мүшесі ретінде оның атқарып жатқан
жұмыстары жөнінде ақпарат неғұрлым
мол болса дегім келеді. Сонда кәсіпкерлікке
енді ден қоя бастаған жастар үшін үлгі бо-
лар еді.
69
68
Быть вместе –
в горе и в радости
Мамбетова Валентина
«Жизнь
становится
по-настоящему
счастливой,
когда строишь ее
с любимым»
Руководитель городского отдела ЗАГСа
Я выросла в п. Батамша. Мои родители, рано
оставшись сиротами, много чего недополу-
чили в детстве, но своих детей вырастили в
большой любви и ласке. После войны отец
работал машинистом тепловоза, затем се-
кретарем поссовета, а потом и народным
судьей Ленинского района. Естественно, я
тоже выбрала профессию юриста, посту-
пила на юрфак в Саратовский институт.
Училась на вечернем отделении, а днем
работала на станкостроительном заводе. В
1985 году была принята на работу в отдел
юстиции Актюбинского облисполкома на
должность судоисполнителя. В этот же год
вышла замуж. С Амангельды мы учились в
одном классе Батамшинской средней шко-
ле № 1. В десятом классе я поняла, что нрав-
люсь Аману. И вот – мы семья. Счастье
мое было безграничным! На первых порах
было нам трудновато. Я получала зарплату
в 90 рублей, за квартиру платили 65 рублей
и 5 рублей – за газовый баллон. Аман в это
время учился на физико-математическом
факультете, подрабатывал, летом косил
сено. Через год мы стали родителями – у
нас родилась наша Зарина.
Сейчас я руковожу городским отделом
ЗАГСа, ныне – РАГС. Каждый день вижу
множество молодых людей, которые на-
чинают семейную жизнь. Смотрю на них
– красивых, нарядных, радостных, и ка-
жется, что все у них есть для счастья. По-
чему же тогда разводов с каждым годом все
больше? Думаю, к такому исходу приводят
нетерпимость молодежи, желание иметь
все и сразу. Да и родственники, порой, счи-
тают, что имеют право устанавливать свои
правила в молодой семье. У нас с Аманом
все было не так. Он до сих пор посвяща-
ет мне стихи, ласково называет мамулей.
Тридцать лет совместной жизни недавно
отпраздновали. Он такой замечательный:
увлекается рыбалкой, охотой, любит путе-
шествия, природу. В молодости был чемпи-
оном по стрельбе. И всегда поможет мне на
кухне. Внуки и племянники обожают его!
71
70
Достарыңызбен бөлісу: | 
