ҚазаҚстан Республикасының білім және ғылым министРлігі а и. артемьев, с.Қ. мырзалы ғылым таРиХы және ФилОсОФиЯсы

  жету  болды.  Бұл  бағыттың  жолын  қуушылар  «ой-

лау  үнемділігін»  тарихи  тұрғыда  организмнің  өз-өзін  сақтауының 

биологиялық қажеттілігінен және соған байланысты қоршаған ортаға 

бейімделу  қажеттігінен  шығарады.  Нәтижесінде,  олар  ойлауды 

үнемдеу мақсатында «түпнегіз», «себептілік», «бастапқы негіз» сияқты 

«мағынасыз» санаттарды ғылыми айналыстан алып тастау керек деген 

қорытындыға  келеді.  Олардың  орнына  ғылымда  ашылған  элементтер 

мен олардың өзара байланысын суреттеумен айналысу қажет.

Бұл жаратылыстану ғылымын ары қарай дамыту үшін де, сондай-ақ 

ғылымның қазіргі заманға сай әдістемесін әзірлеу үшін де аса маңызды 

болды  және  болашақта  оң  бағдарламаға  ауыстыруға,  мүдделердің 

қитұрқы  әрекеттерін  білім  бастаулары  мәселелерінен  ғылымды  тал-

дау  және  теориялардың  қисынды  құрылымы  саласына  аударуға 

айтарлықтай ықпал етті.

Қисынды  (логикалық)  деп  аталатын  позитивизм  XX  ғасырдың  20 

жылдары  пайда  болды.  Оның  негізгі  өкілдері  – 

мориц  Шлик

  (1882-